In de maand november begint de herfst in Licata. De temperaturen worden lager. Overdag ruim boven de 20 graden en ’s nachts rond 15 graden. Het zomerdeel van ons 4-seizoenen donzen dekbed gaat meteen de eerste dag in de hoes. De kuiptent wordt tevoorschijn gehaald en bevestigd, want het gaat regenen. Het achterdeel gaat overdag meestal omhoog tot op de bimini, zodat de zon rechtstreeks in de kuip kan schijnen.
Wahoo ligt met de voorkant naar de steiger. De achterkant is op het zuiden. Een mooie plek!
De watermaker wordt ‘winterklaar’ gemaakt omdat hij een 5-tal maanden niet gebruikt wordt.
Henk maakt aan de hand van alle klussen die hij wil doen deze winter een lijst met benodigdheden. Die ga ik bestellen. Indien mogelijk in Italië, zodat ze in de haven bezorgd worden. Lukt dat niet dan bestel ik het in Nederland en laat het op een bekend adres in Drachten bezorgen. We verzenden het dan zelf naar Licata als we in Nederland zijn.

Een dag uit het leven aan boord van Wahoo in de winterhaven Licata

Niet de wekker, maar het daglicht dat door het raam binnenkomt, maakt me wakker. Het is nog geen 7 uur. Ik probeer weer te gaan slapen. Als dat niet lukt ga ik liggen lezen. Het nieuws op m’n telefoon of een spannend boek op mijn e-reader. Tussen half 9 en 9 uur sta ik als eerste op. Als ik aangekleed ben doe ik de deuren naar de kuip open en de achterkant van de tent omhoog.
De zon schijnt en de temperatuur is buiten hoger dan binnen.
We ontbijten in de kuip met een broodje en een glas water. Ik vul dat nog aan met een bakje yoghurt met muesli. Dan is het tijd voor koffie. Bij de 2e kop koffie hebben we standaard ‘dag overleg’. We bespreken wat we die dag van plan zijn te doen. Elk voor zich en gezamenlijk. Tegenwoordig schrijven we dat op een lijstje, zodat we door kunnen strepen als het klaar is. Meestal bedenk ik bij het overleg wat we ’s avonds gaan eten. Soms moet ik daarvoor boodschappen doen. De Conad supermarkt is vlakbij, net buiten het haventerrein. Een goed gesorteerde groentewinkel is 5 minuten verder lopen. De Lidl ongeveer 3 kilometer ver. Het is lopend te doen, maar op m’n stepje gaat het sneller.
We lunchen met 1 of 2 broodjes in de middag, zo tussen 1 en 2 uur.
Tussen half 4 en 4 uur stoppen we met onze bezigheden. Tijd voor de dagelijkse wandeling voordat de zon onder gaat. We hebben een 3-tal vaste routes: Om de haven of een rondje richting kasteel en dan via de eerste of de tweede afgang naar het strand en terug.
Bij terugkomst na ongeveer 5 kilometer lopen is het heerlijk om nog even in de kuip te zitten totdat het te koud wordt. Dan gaan we naar binnen en doen de elektrische vloerverwarming aan.
Meestal doe ik nog wat administratieve dingen of bestellingen op de laptop.
Na half 8 begin ik met eten voorbereiden. Rond half 9 is het eten klaar. Tijdens het eten kijken we een aflevering van een serie. Daarbij een kop koffie als toetje. Laat in de avond doe ik de afwas van de hele dag. En dan is er alweer een mooie dag om.  

Diverse activiteiten
3 november
Wat is het gezellig om John en Deborah na 8 maanden weer te ontmoeten. Ze zijn vanuit Marina di Ragusa met een huurauto naar Licata gereden. We hebben heel wat bij te praten. Belevenissen van afgelopen zomer op het water.
Op zoek naar een gelegenheid om te lunchen komen we bij Genki uit. Een Japans sushi restaurant. Waar ze ‘all you can eat’ aanbieden voor €17,90 p.p. exclusief drankjes.
We zitten buiten en genieten van al het lekkers dat we besteld hebben.
Een wandeling na het eten naar boven, naar het kasteel, doet ons goed. Het kasteel Sant’ Angelo is alleen ’s ochtends open. Er staat een auto en iemand vraagt of we naar binnen willen. Ja,  graag!
Vanaf het dakterras boven hebben we rondom schitterend uitzicht.
We lopen een rondje doordat we langs het strand terug gaan. Het is inmiddels donker.
Onze gasten gaan weer weg en wij gaan naar Wahoo.

7 november
Het is al lang tijd om de kussens in de kajuit te verwisselen. Zodat ze allemaal een keer in gebruik zijn. En de een niet veel meer verkleurt en slijt dan de ander.
Met Pierre en Immie lopen we een rondje. Omhoog naar het kerkje Chiesa di Maria S.S. di Pompei. Daarna niet omhoog naar het kasteel, maar verder tot de 2e afslag links naar het strand. Daar is de strandtent Lido Felix nog open en doen we een drankje. We zien om 5 uur de zon zakken in de zee.

10 november
Met 3 Nederlandse stellen hebben we afgesproken te lunchen bij Genki.
Het is erg gezellig met André & Belinda, Peter & Lilian en Pierre & Immie. De sushi en andere gerechtjes zijn heerlijk.
Wij gaan na afloop met z’n tweeën nog een rondje lopen. Naar het kasteel en terug via het strand.

11 november
Om 5 uur zijn we uitgenodigd door Jeffrey van de Outremer 55 aan het begin van onze steiger.
Hij is een Duitser en er zijn nog 3 Duitsers, allen van dezelfde steiger als wij. Als ze Duits spreken is het lastig te volgen. Engels lukt ons beter. En wij blijven Engels tegen hen spreken.

Om 10 uur woensdagochtend is er voor de eerste keer fitness. Buiten op het haventerrein naast de fontein. Het wordt gegeven door Nils, een van de mede havenbewoners.
Vooraf ga ik naar de winkel die alles heeft, naast de Blue Sky bar, om een matje te kopen.
Het is echt ‘werken’ en zweten, die fitness.

Wat is dat voor geflapper in de nacht? Het waait flink. Henk gaat uit bed en kijkt wat er aan de hand is. Hij denkt dat bij Jeffrey een voorzeil is los gerold. Dat blijkt ook zo te zijn. Het bovenste deel van de opgerolde gennaker is los gegaan, een zogenaamde zandloper. Jeffrey heeft het zeil net naar beneden gehaald en in het gangboord vastgebonden.
’s Ochtends komt hij koffiedrinken. En het gedoe van vannacht bespreken.
Henk bevestigt een draadloze bel bij de loopplank. Met een briefje er boven: Please ring the bell. Omdat we het heel vaak niet horen als mensen op de loopplank kloppen.
Daarna komen Jaakko en Tiina gezellig bijpraten. Ze zijn voor de 3e winter in Licata. We kennen hen van Almerimar in Spanje, 3 jaar geleden.
Jeffrey heeft ons uitgenodigd om te komen eten. Gezellig en lekker! Venkelworst met pasta en groenten.

Omdat we Jeffrey beloofd hebben te helpen met de gennaker gaan we de volgende ochtend om half 10 naar hem toe. Het waait dan nog niet zo hard. De gennaker wordt gehesen. maar moet weer zakken omdat er teveel wind in komt. En omdat het zo niet lukt hem te ontrollen. Het deel wat afgerold moet worden ligt nog in het gangboord en daar lukt het goed. De schoten moeten er weer aan en dat is nog even een dingetje. Want de wind krijgt het zeil eerst te pakken zodat het buiten de boot waait.
Het lukt de schoten eraan te krijgen als we het zeil weer binnen getrokken hebben vanaf de onderkant. Daarna hijst hij het zeil helemaal omhoog. De schoot wordt strak gehouden en dan wil het zeil oprollen. Klus geklaard!
Om 11 uur hebben we afgesproken met Jaakko en Tiina voor een lange wandeling via het strand naar het westen. Het is tegen de wind in. De zon schijnt. Een heerlijke wandeldag.
We hebben broodjes mee. We lunchen op een rots aan zee. Op het punt waar de weg het dichtst bij het strand is.
We maken niet helemaal de cirkel rond. Maar slaan eerder af naar het strand. Om bij de strandbar Felix wat te drinken.
Na ruim 14 kilometer zijn we terug op Wahoo.

Jeffrey vertrekt zaterdagochtend met z’n Outremer catamaran naar Malta. Misschien tot ziens, misschien ook niet. Dat weet je als zeilers nooit.
Samen met Tiina ga ik naar de groentewinkel en de bakker. Ik maak een afspraak voor dinsdagmorgen bij kapper Alfonso.
De bus naar Catania vertrekt daar in de buurt. We lopen er even langs. Dan weet ik alvast waar het is als we volgende week zondag met de bus naar het vliegveld gaan.
Omdat het komende week hard gaat waaien controleren 2 marineros of de boten goed liggen. Hier en daar trekken ze de mooring lijnen aan.

Als we zondagochtend 20 november wakker worden regent het en af en toe onweert het ook. Het blijft de hele morgen regenen en het is minder dan 15 graden.

Fitness gaat woensdag niet door vanwege regen. Af en toe staat er veel wind.
De laatste tijd draaide de koelkast 24 uur per dag. Ten koste van de accu’s natuurlijk. Blijkbaar is de dure controlunit van de koelkast niet helemaal jofel. En dat ding kost nogal wat. Daarom heeft Henk een temperatuursensor in de koelkast aangebracht en aangesloten op het CZone netwerk. Vervolgens heeft Henk CZone zo geprogrammerd dat de koelkast bij een bepaalde temperatuur afslaat en weer start als de temperatuur te hoog wordt.
Door Jaakko en Tiina zijn we uitgenodigd voor een pastamaaltijd op de Zangra. Gezellig!

Vrijdag is het mooi rustig weer. Ideaal om de was te doen.
We verkennen de looproute naar de bus. En lopen daarna verder de stad in. Het is al donker en gezellig door de extra verlichting.

Elke dinsdag en vrijdag vanaf 6 uur is er ‘happy hour’ voor de havenbewoners. Bij café Letteraria aan de haven en bij de Blue Sky bar, een paar minuten lopen de stad in.
Happy hour betekent dat de drankjes iets goedkoper zijn dan normaal en dat er wat hapjes bij geserveerd worden.

Vrijdag zitten we eerst samen met Hennie en Yvonne bij café Letteraria. Verder zijn daar geen bootmensen. Daarna lopen we samen naar de Blue Sky bar. Daar zit het vol. Er passen stoelen tussen de banken. We zitten bij de Nederlanders. Aan de tafel naast ons zitten 2 stel Zwitsers. Het is gezellig.

Vliegen naar Nederland
27 november om kwart over 7 vertrekt de dubbeldeks bus vanaf Licata naar Catania. Wij zitten boven, helemaal voorin. Zo hebben we een prachtig uitzicht. Ondanks dat het af en toe regent.
We zijn ruim op tijd. Daarom geeft het niet dat we eerst in de verkeerde vertrekhal zijn. Als het niet lukt om door de poortjes te komen met onze incheck code worden we doorverwezen naar de oude en kleine vertrekhal C. Helemaal apart van de grote vertrekhal. Daar is het erg rustig en zijn we snel door de security.
Als we in de buurt van Napels vliegen en de Vesuvius kunnen zien wordt dat gemeld door de co-piloot. Even later komt een steward naar ons toe die vraagt: Zijn jullie familie van Timon van Warners? Ja, dat is mijn neef, zoon van mijn broer. Kom maar mee naar voren. We staan een tijd met Timon te praten, voorin bij de pantry. Hij heeft kort geleden zijn opleiding afgerond bij Transavia en is vandaag co-piloot. Als hij vraagt of we even in de cockpit willen kijken zeggen we geen nee. Hij vraagt telefonisch aan de gezagvoerder of het goed is.
Wat een belevenis! Prachtig uitzicht vanuit de cockpit. En indrukwekkend veel instrumenten in de cockpit. Terwijl we daar zitten moet het vliegtuig even uitwijken voor een Italiaanse tegenligger. Het is dat ze dat vertellen, want we kunnen de tegenligger niet zien.
Henk mag bij de landing zijn. Ruim voor die tijd wordt hij weer opgehaald. Hij zit met een 5-punts gordel vast, heeft een koptelefoon op en een microfoon, waarmee hij met de piloten kan praten. Hij kan ook meeluisteren met de luchtverkeersleiding. Deze keer gaat de landing op de automatische piloot. Pas 40 meter boven de grond is er zicht en zien ze meteen de landingsbaan.
De landing verloopt heel rustig, zonder problemen.
We gaan ongeveer als laatsten uit het vliegtuig. Omdat we alleen handbagage hebben hoeven we niet te wachten bij de bagageband.
We gaan met de bus naar station Duivendrecht, vanwaar dochter Nicolette ons met de auto ophaalt. Wat een gezellig weerzien! Titia komt ook met de 2 jongste kinderen. We hebben een gezellige avond en blijven slapen.

Maandagochtend even na 8 uur brengt onze oudste kleinzoon Nathan ons naar Bo-rent, voordat hij naar zijn stage gaat. We huren evenals vorig jaar een auto met reclame. Dat is goedkoper dan op Schiphol een auto huren. En een 2e chauffeur kost maar € 25 extra.
We rijden eerst naar CBN in Drachten. Gezellig even koffiedrinken met de ex-collega’s. En alle voor ons binnengekomen bestellingen checken en afvinken op de lijst. Mijn winterjas met sjaal en handschoenen, die daar op zolder hebben gelegen, neem ik mee. Omdat ik denk ze nodig te hebben.
Daarna rijden we binnendoor naar Oldekerk voor een kop koffie met Herman en Trea en om de map met post op te halen.
Om 3 uur hebben we een afspraak bij een notaris in Zuidbroek. Voor een bespreking over testamenten. Van tevoren hebben we er ons in verdiept. We beantwoorden een hele reeks vragen. Over een week zullen de testamenten klaar zijn en over 2 weken kunnen ze getekend worden. We willen dat graag geregeld hebben voordat we terug gaan.
We verblijven ruim een week bij onze zeilvrienden Wim en Jenneke in Robbenoort, Lauwersoog. Ze hebben flink geklust en het logeerverblijf in ’t Stiepke (gebouwtje in de tuin) is zover klaar dat we er kunnen slapen. Een heerlijk plekje!

Er staat al van alles gepland in onze agenda, maar dinsdag 29 november is nog leeg. De weersvoorspelling is goed, dus we gaan samen een dagje naar Schiermonnikoog. Met de veerboot vanaf Lauwersoog. We lopen aan de wad kant van de dijk naar de jachthaven, waar we regelmatig met onze kotter ‘Noordewind II’ gelegen hebben in de winter, rond kerst en nieuwjaar.
Verder naar het westen is de Westerplas. Daar bekijken we een nieuwe vogelkijk hut en genieten van het uitzicht over de plas. Er zwemmen diverse soorten eenden en er zijn veel vogels.
Door de duinen lopen we naar de Badweg en daarna richting zee. Bij het Strandhotel trakteren we onszelf op warme chocolademelk met slagroom. Dat geeft ons energie om over het strand naar de Marlijn te lopen. Op het strand treffen we Wilko, hij heeft hetzelfde doel. We kennen hem van Lauwersoog omdat we daar in dezelfde jachthaven lagen.
Bij de Marlijn genieten Henk en Wilko van Henk’s favoriete winterbier ‘Hertog Jan Grand Prestige’ en ik van water. Met natuurlijk bitterballen erbij. Ze zijn heel erg lekker. In het buitenland kunnen we ze niet kopen, dus hier is het dubbel bestellen en driedubbel genieten.
Na een uitgebreide zit in de Marlijn lopen we naar de veerboot. Als we terug zijn in Robbenoort hebben we 20 kilometer gelopen.
Vanwege alle goede herinneringen aan Schiermonnikoog is vandaag het idee geboren om volgende winter samen met de kinderen een week naar Schiermonnikoog te gaan.

Naar de mondhygiëniste gaan is niet onze hobby, maar wel noodzakelijk 1 keer per jaar. De laatste dag van november starten we daarmee. We kletsen wat met Bea en dat is wel gezellig.
Aan het Sontplein in Groningen scoren we een zoute haring. Ook iets wat we alleen in Nederland kunnen kopen.
Daarna lunchen we bij Iddie en Wina en Groningen. Met geleende fietsen gaan we de binnenstad in. Om diverse boodschappen te doen.
Het eerste wat ons tegenvalt is, dat je in de binnenstad je fiets niet kunt parkeren. Alleen op een paar vastgestelde plaatsen. We hebben gezien dat fout geparkeerde fietsen door iemand van de gemeente in een vrachtwagentje worden geladen. Ze kunnen opgehaald worden tegen betaling van € 25.
Bij de Korenbeurs mag je wel fietsen stallen. Dat doen we en we gaan wat drinken bij café De Beurs. Alweer een tegenvaller: de bitterballen zijn niet zo goed en de bediening ook niet.
En dan het derde minpunt: bij 3 winkels waar we wat willen kopen hebben ze het gevraagde niet en raden ze ons aan om het online te bestellen.
’s Avonds eten we bij Peter en Jannie stamppot andijvie met spekjes, heerlijk! Alweer iets wat we anders niet eten. Leuk om te zien hoe de crème brûlée af gemaakt wordt en lekker om op te eten.

Dan is de eerste ‘niet-zeilen-maand’ al weer om. Op naar december.