Een hele maand Licata met wat uitstapjes

Nieuwjaarsduik
Het jaar 2025 begint met een mooie zonnige dag. Voor de tweede keer in mijn leven ga ik een nieuwjaarsduik doen. Samen met Thomas & Erica en een heleboel andere mensen uit de jachthaven en uit Licata. Ik vind het heerlijk en ga een paar keer weer het water in.Daarna lopen we naar strandbar Felix, ik in m’n bikini met een vest erover en een handdoek om. Bij Felix ga ik opnieuw het water in.
Dan is het mooi geweest en kleed ik me aan. We zitten gezellig met een hele groep uit de haven op het terras met een drankje.

Naar de band Madness in het theater (2 januari)
Er is een optreden in het mooie Teatro Re Grillo van de band Madness. Thomas & Erica vragen of we mee gaan.Daar hebben we geen spijt van. Madness is een coverband met ‘oude knarren’, die het nog prima doen. En het theater is prachtig gerenoveerd.

Auto ophalen uit Catania en wandeling in Bosco di Santo Pietro (7 januari)
Met de bus van 8.15 uur gaan we naar Catania om een huurauto op te halen. Deze keer is het een Seat Arona automaat. Een mooie ruime auto.
Op de terugweg gaan we wandelen in Bosco di Santo Pietro. Henk heeft met Topo GPS een mooie route gemaakt van 11 km. Met een paar steile hellingen. We genieten van de uitzichten. Via het hoge dorp Niscemi rijden we terug naar Licata. We zijn net op tijd voor happy hour.
Daar is het gezellig met de Nederlanders die net terug zijn: Andre en Belinda en Pierre en Immie.

We gebruiken de auto om wat boodschappen te doen. En af en toe een uitstapje te maken.

Met een groep uit de haven naar Sutera (15 januari)
In december zijn Henk en ik naar Sutera geweest. Toen was het hek gesloten en hebben we bij het informatiekantoor een telefoonnummer gekregen van Antonio, een gids. Met hem heb ik een afspraak gemaakt via Whatsapp, 15 januari om 10.30 uur bij Chiesa del Carmelo. Daar verzamelen we met 14 mensen, die gekomen zijn in 4 auto’s. Eentje gaat niet mee naar boven. De weg omhoog is niet heel steil. De uitzichten vanaf ‘het balkon van Sicilië’, zijn geweldig. Antonio vertelt in het Engels wat over Sutera, dat 1200 inwoners heeft, en over de omgeving. Hij laat een gevangenis zien in de rots, die nooit in gebruik is geweest. Hij opent voor ons de deur naar het heiligdom van San Paolino. De dinsdag na Pasen is de officiële feestdag in Sutera voor San Paolino.
Vanaf de klokketoren ‘Torre Campanaria’ kijken we neer op het veel lager gelegen dorp Sutera. En we genieten van de wijde omgeving.
Na de excursie gaan we weer naar beneden, naar de auto’s. We geven Antonio een welverdiende fooi. Hij heeft het heel goed en duidelijk gedaan. Voor hem was het de eerste keer met een grote groep.
Dan rijden we een klein stukje naar restaurant La Pineta.
Daar heb ik gisteren telefonisch gereserveerd voor de lunch met 14 personen. Franco, de eigenaar, belde me vanmorgen toen we stonden te wachten op de gids in Sutera. Hij wilde weten of we vandaag komen of morgen en hoe laat. Ik zei vandaag om 1 uur.
Als we parkeren komt hij er net aan rijden. Het is in het restaurant eerst wat frisjes.
Hij biedt aan antipasti te maken voor iedereen met verschillende lokale producten.
Er komen 4 rondes en alles is heerlijk. Daarna bestellen we nog pasta of spaghetti. Sommigen delen een bord met z’n tweeën. Daarna is iedereen wel verzadigd en houden we het bij een espresso. Met limoncello of grappa van het huis.
Hij wijst ons nog het startpunt van een wandeling. Die gaan we niet doen. Wel klimmen we omhoog naar een kruis.
De terugweg naar Licata is ook een avontuur. 2 keer keren we om of rijden met de auto in de achteruit terug omdat het pad niet te doen is. Uiteindelijk rijden we op de ‘rondweg’ van Sutera en slaan daarna rechtsaf. De terugweg is een andere dan de heenweg. Zo zien we nog wat van Sicilië. Mooie landschappen. Veel groen.
Even buiten Licata gaan we tanken. Benzine in de auto en diesel voor de Listig in jerrycans.
Onderweg naar de haven belt André of Henk wil komen helpen de nieuwe wasmachine van de steiger in de kuip te tillen. We laden eerst de auto uit en gaan even naar Wahoo om wat hulpmiddelen op te halen. Ik ga voor de gezelligheid mee naar de Mr. Bean. Pierre komt ook helpen. Een paar dagen eerder hebben Pierre en Henk geholpen de oude wasmachine naar de steiger te ‘tillen’.
Daarna hebben we een uitrust avond op Wahoo. Het was een enerverende maar heel erg leuke dag! Kleinzoon Judah is jarig en we videobellen met hem.
Als dank voor het meehelpen met de wasmachines zijn we de volgende avond met Pierre en Immie uitgenodigd op Mr. Bean voor een etentje. Lekker en gezellig.

Er is storm en regen voorspeld. Als ik op het punt sta om naar body balance te gaan, lees ik dat het niet door gaat. Henk en ik gaan daarom maar een rondje haven doen. Om te kijken of alles  nog goed ligt. ‘s Middags komen Jan en Monique, die gisteravond laat teruggekomen zijn uit Nederland. Het regent en waait te hard als ze weer weg willen. Er staan flinke golven in de haven. Om zeeziek van te worden.
Ze blijven de hele middag. We lunchen samen. En doen een paar potjes Uno. Totdat het droog is. Om 18:00 uur gaan we naar Happy Hour. Het is er niet druk, wel gezellig.

Altijd maar weer klusjes…
–    Door de harde wind is het zonnepaneel vanaf de giek op de bimini gevallen en heeft er een scheur en een gaatje in gemaakt. Ik ga het met de hand repareren. Eerst zowel aan de onder als de bovenkant met dubbelzijdig plakband van hetzelfde materiaal als de bimini een rondje geplakt. Zo groot als het deksel van een kleine pan. En een klein rondje zo groot als een 2 euro muntstuk. Met festonsteken naai ik de 3 lagen aan elkaar vast. Ik begin met het kleine rondje. Het kost tijd, maar dat heb ik wel.
–    Henk gaat de lekkage verhelpen van de keerring op de krukas aan de voorkant van de bakboord motor. Het lukt hem om de moer los te krijgen. Daarna maakt hij van een plankje en een paar bouten en moeren een poelietrekker. Die krijgt de moer er meteen af. Dat bespaart ons € 500. Zoveel kost een speciale Volvo Penta poelietrekker.
–    Als de bakboordmotor klaar is moet er olie ververst worden van beide motoren. De olie in de saildrives wordt ververst als we in maart bij MMH in Malta op de wal staan.
–    Eens in de zoveel tijd pompen we lucht in de aanzuigleiding van de koelkast en vriezer. Omdat er geen water meer door stroomt. Daarna ploppen met een rubberen ontstopper bij het wasbakje in de badkamer. Er komt veel zand uit. Alles is daarna weer open.
–    Voor de nieuwe sup maak ik van een lange zeilzak van de genua een supzak. De rits, die er al in zit, laat ik aan de bovenkant. Aan de onderkant zet ik er een stuk ander stof tussen. Zo breed, dat de sup in de zak past en de rits dicht kan. Dan is de sup beschermd tegen zonlicht en gaat hij hopelijk meer dan 3 jaren mee.
–    Henk installeert een ledlamp met bewegingsmelder aan de voorstag. Zodat het licht aan gaat als er iemand de loopplank op loopt.

Zoals meestal op zondagavond doen we het spel ‘mexican train domino’s’ op Wahoo. Deze keer met André & Belinda, Pierre & Immie en Jan & Monique. Het is heel gezellig en er wordt veel gelachen. Het spel duurt de hele avond, van half 7 tot half 11.

Wandeling bij  Palma de Montechiaro (22 januari)
Om 10 uur vertrekken we naar het bos aan de oostkant van Palma de Montechiaro. Met Stig & Lisbet en Tiina bij ons in de auto.
Het is mooi zonnig weer en het waait bijna niet. We doen de route in omgekeerde volgorde als de vorige keer. Tegen de wijzers van deklok in. We raken elkaar kwijt in het bos. Als er niet echt een pad te zien is. Henk en ik gaan linksom en de anderen rechts om de berg. We appen elkaars locatie, zien de anderen en bellen 2 keer om te bespreken hoe verder. We komen weer bij elkaar in een olijfgaard in de buurt van een soort boerderij. Het is tijd om te lunchen.Lisbet heeft heerlijke ruim belegde sandwiches voor iedereen meegenomen. We zitten naast elkaar op een verhoging langs het pad. Onder een soort huisje met tralies met eenbeeldje van Maria er in. Lekker in de zon. Het is een uitdagende wandeling. Mee doordat het deafgelopen tijd geregend heeft. We moeten 2 keer een stroompje oversteken. En door hoge begroeiing lopen op een glibberig pad. Moe maar voldaan komen we terug in Licata en doen een drankje op de Listig van Stig & Lisbet.

Wandeling in natuurpark Sughereta (27 januari)
Na 20 dagen gaan we weer naar Catania om de huurauto om te ruilen. Bij dezelfde verhuurder. We krijgen dezelfde auto mee. Daar zijn we blij mee.
Henk heeft met de app een wandeling gemaakt in natuurpark ’Sughereta di Niscemi’. Het beginpunt is 1,5 uur rijden vanaf Catania. Maar omdat we 2 keer oponthoud hebben, vanwege overstekende schapen en omdat we niet verder kunnen vanwege smalle zandwegen, doen we er een half uur langer over.
De wandeling gaat door een mooi en vrij vlak gebied. Bij militairen langs, die de wacht houden bij het ‘Naval Computer and Telecommunication Station’. Het park staat bekend om de mooie oude grote bomen.

Naar Caltanisetta (31 januari)
De afgelopen dagen mocht Henk, ter voorbereiding op de colonoscopie (darmonderzoek), geen vezels meer eten. Gisteren en vanochtend heeft hij Pleinvu oplossing (een heel vies drankje) gedronken om zijn darmen schoon te spoelen.
We vertrekken ’s middags om half 5 richting Caltanisetta. Om 18.15 heeft Henk een afspraak met dr. Sferrazza. Die hebben we gevonden via internet. We communiceren in het Engels via whatsapp.
We zijn er 3 kwartier te vroeg. Daarom eerst maar de omgeving van de kliniek ‘Centro Ippocrate’ verkennen. Om 6 uur zitten we in de wachtkamer. Na een half uur worden we in een andere kamer gebracht. Waar we wachten tot we aan de beurt zijn. De arts is ruim 20 minuten uitgelopen zegt de verpleegkundige.
Pas tegen half 8 haalt hij ons op. Ik mag mee naar binnen om wat vragen te beantwoorden. De verpleegkundige bereidt Henk voor op het onderzoek. Als het zover is moet ik de onderzoeksruimte verlaten en in de andere kamer wachten. Als ik word opgehaald is Henk zich aan het aankleden. ‘Ik leef nog’, zegt hij.
De arts legt uit wat hij gevonden heeft aan de hand van foto’s.
Een poliep in het rectum en een poliep in de rechter colon. Die in het rectum is verdacht, zit vlakbij de anus en kan niet endoscopisch verwijderd worden. Hij heeft een biopsie ervan genomen. Hij raadt nader onderzoek aan via een MRI scan en een CT scan.
Dit is wel iets anders dan we verwacht hadden. Henk maakte zich totaal geen zorgen omdat hij dacht dat het bloed in de ontlasting van een aambei kwam.
Ik rij terug naar Licata via een mooie weg. In de auto eten we de meegebrachte broodjes op.
Om half 10 zijn we weer op Wahoo.
We praten over hoe nu verder. Bijvoorbeeld om morgen via een e-consult contact met de huisarts in Groningen op te nemen en het verslag van de arts plus de foto’s te sturen. Dit muisje krijgt nog wel een staartje….