Dit is het verhaal achteraf van maart en april. Die maanden ligt de Wahoo nog steeds in Licata en zijn wij aan boord. Eerdere winters zijn we in maart de boot aan het klaar maken om begin april weer te gaan zeilen. Dit jaar gaat het anders. Omdat Henk nog steeds last heeft van z’n spieren op diverse plaatsen in het lichaam komt er in maart weinig van klussen en helemaal niets van lange wandelingen. Wel doen we een aantal uitstapjes met vrienden.

UITSTAPJES

Naar Castello di Donnafugata (7 maart)
Met Stig en Lisbet (DK) in hun huurauto rijden we naar Castello di Donnafugata. Paul en Jackie (IE) hebben ook een huurauto en zij nemen Dave en Liean (UK) mee.Het is ongeveer 1,5 uur  rijden. Het ligt veel dichter bij Marina di Ragusa dan bij Licata.Toen we 2 winters in Marina di Ragusa in de haven waren zijn we 1 keer bij het kasteel geweest, maar er niet in.
De binnenkant is zeker de moeite van een bezoek en van het entreegeld waard. Er zijn veel vertrekken, die allemaal mooi ingericht zijn. De plafonds zijn bijzonder. Wat een werk zal dat geweest zijn.
Als we binnen alles bekeken hebben zijn er nog de uitgestrekte tuinen. Met een grot, beelden, een kerkje en een begraafplaats. En veel beplanting.
Lunchen doen we bij een buffelboerderij, in het restaurant.Onze verwachting wordt niet beloond. Het buffelvlees valt tegen. Gezellig om hier met z’n achten te eten, maar dat is het dan ook wel.

Lunchen aan het strand (13 maart)
Met een internationaal gezelschap, Richard en Lara (UK/MT), Hubert en Holly (FR/USA), Paul en Jackie (IE) en Don (UK) lopen we via het strand naar Lido Felix, een strandbar op palen. Een stukje strand en een verhoging is de scheiding tussen ons en de zee. Met hoog water en zuidelijke wind spoelen de brekers soms tot onder het restaurant.Daar lunchen we. De meesten eten spaghetti vongole. Het is heerlijk. Om daar te lunchen moet je het van tevoren afspreken en kiezen wat je wilt eten uit een paar gerechten. Lara heeft het geregeld.

Naar Caltagirone en Gela vanaf Catania (14 maart)
Met Doris (DE) ga ik naar Catania om een gezamenlijke huurauto op te halen. We kunnen met Paul en Jackie (IE) meerijden naar Catania. Het is zo druk bij de verhuurder, dat we een uur in de rij staan. Als we aan de beurt zijn duurt het nog 20 minuten voor we de sleutel krijgen.
We rijden eerst naar de Ikea. Daar doe ik wat inkopen. Doris vindt niet wat ze zoekt. We lunchen er in het restaurant.
Caltagirone, de keramiekstad, is daarna ons doel. Met name de meer dan 130 meter lange historische trap, die ruim 140 treden heeft, gemaakt van grijze lavasteen. Onder alle treden zijn over de hele breedte van de trap keramiekentegeltjes aangebracht. Die komen allemaal uit Caltagirone en zijn met de hand beschilderd. Elke rij heeft een ander motief.
Het is prachtig!
Het is er erg rustig, het is siësta tijd en het toeristenseizoen is nog niet begonnen.
Er is geen gelegenheid open voor koffie of een ijsje.
We besluiten naar Gela te rijden en dan langs de zee, niet door de drukke hoofdstraat.
We scoren daar een koffie (Doris) en een ijsje (ik). We genieten ervan met uitzicht op zee.

Naar het Almond Blossom festival in Naro, ook wel Naro Spring festival genoemd (18 maart)
Vorig jaar kwamen we voor een wandeling in Naro en toen was daar tot onze verrassing het amandelbloesem festival. Met internationale dansgroepen. We vonden dat toen zo leuk, dat we dit jaar weer willen gaan. Het kan omdat we een huurauto hebben. Doris gaat met ons mee. Jan en Monique kunnen met Conor en Lisa meerijden. Omdat ik de toeristische route genomen heb en niet de snelle route komen we ‘te laat’. Maar de optocht begint ook te laat, zodat we toch optijd zijn. Het is wel anders dan vorig jaar. Er doen vooral veel groepen (school)kinderen mee. Aan het einde komen nog een paar internationale dansgroepen van volwassenen. Erg leuk om naar alle optredens te kijken. Daarvoor staat de stoet geregeld stil.
Na een kop koffie te hebben gescoord op een terrasje lopen we omhoog naar het kasteel. Deze keer staat de deur open. Dit kasteel is niet ingericht, zoals die in Donnafugata. Maar deze heeft een groot dakterras met prachtige uitzichten.
Lunchen doen we bij een klein bakkerszaakje, waar de broodjes voor ons belegd worden.
We wachten niet op het middagprogramma maar gaan tevreden terug naar Licata.

Naar Marina di Ragusa (19 maart)
Met z’n tweeën rijden we naar Marina di Ragusa. Om onze Finse vrienden Pekka en Tuula te ontmoeten op hun nieuwe catamaran met de naam Relacat. Ze zijn onderweg van Sardinië naar Kreta. Een uitgelezen kans om hun boot te bekijken. Hij is mooi, licht en ruim en ze zijn er blij mee. We brengen een toost uit op een behouden vaart.
Met hen gaan we naar Peter (NL) en Dominique (CA), gezamenlijke vrienden. Leuk om hen weer te zien en te spreken na oktober vorig jaar.
Een derde bezoek brengen we aan John en Deb (US). Voor het laatst ontmoet in november. Goed om weer bij te praten.
Voordat het happy hour begint zijn we terug in Licata.

Naar de ‘Vallei van de tempels’ in Agrigento (21 maart)
Eén van de toeristische trekpleisters op Sicilië is de ‘Vallei van de Tempels’ in Agrigento.
Het is 3 kwartier rijden vanaf Licata. Iedereen zegt dat het de moeite waard is. Dus we gaan.
Jan en Monique zijn er in het najaar geweest maar willen graag met ons mee.
Ze vinden het park nu mooier vanwege de bloeiende bloemen en omdat het veel groener is.
De tempels, of overblijfselen ervan, zijn indrukwekkend.
Het is een flinke wandeling om naar alle tempels te lopen. Gelukkig is er onderweg een terrasje om uit te rusten en wat te drinken.

WEEKINDELING

Een week in Licata heeft een aantal vaste elementen, voor mij meer dan voor Henk:
Zondag: 13 uur (maart) of 14 uur (april) Barbecue en daarna het Finse werpspel Molkky.
Zondag: vaak spelen we ’s avonds ‘Mexican train domino’s’ met 4 of 6 vrienden uit de haven.
Maandag: 9 uur Pilates, via een video of gegeven door Uschi (DE).
Dinsdag: 18 uur Happy hour bij de Blue Sky bar. Met een pizza of mosselen van Il Mulino ernaast.
Woensdag: 10 uur Body balance, gegeven door Carina (ARG). Dat is altijd zweten.
Woensdag: 14 uur Knitting club, oftewel breikransje.
Donderdag: geen vaste activiteit. Er is ‘s ochtends een weekmarkt in Licata.
Vrijdag: 10 uur Body balance, weer zweten.
Vrijdag: 18 uur Happy hour bij de Blue Sky bar. Ook weer met een pizza of mosselen.
Zaterdag: 9.30 uur Yoga, maar daar ga ik niet heen, dat is m’n vrije dag.

Ons min of meer vaste ritme aan boord is:
Ontbijt, koffie, dag bespreking bij  de 2e kop koffie, wandelen naar het einde van de pier,
Daarna beginnen met wat op het lijstje staat, of gewoon luieren en lezen.
Het avondeten wordt door mij bereid of door ons samen. In dat geval doet Henk het vlees of de vis en een eventueel sausje.
’s Avonds onder en na het eten kijken we meestal een aflevering van een serie.
Een dag is om voordat we het weten. We vervelen ons nooit.

IN EN ROND DE HAVEN
Henk is naar een workshop geweest, gegeven door Jost (DE), over zeevissen. Over benodigdheden en tips en trucs. Hij heeft voor 100 euro nieuwe materialen aangeschaft en hoopt nu veel tonijn en zwaardvis te vangen.

Af en toe zien we een ijsvogeltje vliegen. Daar geniet ik heel erg van.
2 bijzondere eenden zwemmen achter Wahoo. Het zijn nonnetjes in winterkleed.

Henk hijst me een paar keer de mast in. Voor inspectie en om foto’s te maken van de verstaging en belangrijke punten. Daarop is te zien dat er een bout omhoog geschoten is van de babystag bevestiging aan de mast. Ik hamer hem naar z’n oorspronkelijke positie en draai de zelf borgende moer eronder een eind aan.
Ik spuit wat MacLube aan weerszijden van de schijf in de masttop, waarover de genuaval de mast in gaat. Dat is om het piepen te verhelpen bij het hijsen van genua of CodeZero.
Het uiteinde van de nieuwe lazyjacks lijnen, die het grootzeil boven de giek houden, knoop ik vast aan 2 ringen, achter aan de mast. Een paar meter boven de zaling.
De leren bescherm kapjes aan het uiteinde van de zalingen vet ik in met ledervet. Dan blijven ze langer goed.
Meestal vergeet ik om foto’s te maken van de haven en de omgeving. Dat heb ik deze keer wel gedaan.

Pontoon party’s:
P1, de eerste steiger aan de westkant, heet de party pontoon. Bij allerlei gelegenheden wordt er een pontoon party gegeven. Wij liggen niet aan die steiger maar zijn er wel welkom.
Zjelko (CH) heeft weken het dek van z’n boot geschuurd en geeft als het klaar is 6 maart een …. pontoon party. Toevallig komen wij Lisbet iets brengen en worden uitgenodigd mee te doen.
Lisbet (DK) zou op haar verjaardag 12 maart een pontoon party geven maar omdat het te hard waait wordt het een bootfeestje. Ook heel gezellig, met taart en prosecco.
3 april is Ann’s (UK) 70e verjaardag en ja, alweer een pontoon party. Met ijstaart!
Een week later is er een alternatieve ‘party’ omdat Paul en Jackie gaan vertrekken. Omdat de ijssalon gesloten is gaan we naar de koffiebar Senza Funnu.
Omdat Oli (IS) 2 weken weg gaat en als hij terug komt er een aantal mensen vertrokken zullen zijn is er 26 april een korte pontoonparty, vóór happy hour.
30 april, een dag voordat Stig en Lisbet (DK) gaan vertrekken met hun Listig is er geen  pontoon party, maar gaan we gezellig met een groepje naar sushi restaurant ‘Genki’. Menu ‘all you can eat’. Heerlijk. En gezellig.

Vorig jaar ben ik op goede vrijdag naar de grote processie geweest in Licata. Dit jaar niet. Maar er zijn in de week voor Pasen diverse processies. Tijdens een wandeling kwamen we er een tegen.

Voordat Jan en Monique, het enige andere Nederlandse stel in de haven, na Pasen vertrekken nodigen ze ons, samen met Peter en Doris, uit op hun boot ‘De Witte Walvis’ voor een afscheidsetentje.
Monique zorgt voor het voorgerecht en de drankjes. Doris maakt een heerlijke paella. Ik breng een Groningse poffert mee, met gesmolten boter en bruine suiker. Dat gerecht kennen ze niet. Iedereen vindt het lekker. Het is gemaakt van bloem met bakpoeder, eieren, melk plus water en rozijnen. 2 uren laten koken in een poffertpan, die in een pan met kokend water staat.
Na het eten doen we ‘sterren jagen’. Een soort ‘mens-erger-je-niet’ maar dan anders. Erg leuk. Het wordt in teams gespeeld.

Voor Conor (IE) en Lisa (US) maak ik fenderhoezen van materiaal dat wij hebben gekregen, maar niet gebruiken. Lisa schrijft er over in haar blog.
Als dank nodigen ze ons uit voor een etentje aan boord van hun Sabática.

Een aantal keren nodigen wij vrienden uit om te komen eten.
Bijvoorbeeld als hun boot op de werf staat. Dan is het gemakkelijk dat ze niet hoeven koken.
Of we gaan met vrienden naar Senza Funnu om een speciaal broodje hamburger te eten of een vleesschotel. Ik vergeet altijd foto’s te maken. Daarom ga ik het niet verder beschrijven.

De tijd dat we in de haven liggen benutten we ook om allerlei benodigdheden online te bestellen en te laten bezorgen bij het havenkantoor.
Vanuit Nederland sturen onze vrienden Henk en Ellie een verrassingspakket. Met allerlei Nederlandse producten, die we erg lekker vinden. We hebben er heel erg van genoten!

Dieseltank maken
Eind maart hebben we onze slaapkamer verruild voor de gastenkamer aan bakboord. Omdat Henk onze slaapkamer wil gebruiken als werkplaatsvoor het bouwen van een dieseltank aan stuurboord.
Ons bed is ingepakt in plastic en is net een winkeltje, waar alle materialen liggen en waar de ingrediënten staan. Het maken van een dieseltank van 350 liter aan bakboord heeft hij vorig jaar beschreven.Daar ga ik hier niet over uitweiden.
27 april lamineert Henk de bovenkant vast op de nieuwe tank en aan de wanden. 30 april wordt onze slaapkamer weer leeggemaakt. Alle epoxy, verf en reinigingsmiddelen worden opgeborgen. Na schoongemaakt te hebben kunnen we weer verhuizen.

Street Art festival in Licata
Eind April is er in een paar straten van Licata, in de buurt van de haven, een straatkunst festival gehouden. Het biedt gelegenheid aan diverse internationale schilders om deuren en portieken te beschilderen. Het zijn stuk voor stuk prachtige plaatjes geworden. Die de hele wijk opfleuren. Een genot om naar te kijken.

Deze beide maanden zijn snel gegaan.
Als ik het schrijf is het al 31 mei. Dus ik hoop dat het verhaal van mei wat sneller volgt.