December, de laatste maand van het jaar 2022. Een jaar dat is omgevlogen.

Nog even een terugblik in grote lijnen:
Tot 1 april verbleven we in Marina di Ragusa, een haven aan de zuidkant van Sicilië.
1 april zijn we vertrokken uit de haven. Vanuit de baai bij Syracuse zijn we 8 april overgestoken naar Griekenland, naar Messolonghi. Ik ben toen alleen een week naar Nederland geweest voor een begrafenis en familiebezoek.
De 1e week van mei kwamen Zeeuwse en Belgische vrienden naar Corfu en zeilden we met hen een rondje Corfu, tegen de wijzers van de klok in. Tot 19 juni hebben we rond gezeild aan de westkant van Griekenland bij de Ionische eilanden. Daarna zijn we in dagtochten via de oostkust van Italië vanaf Viëste overgestoken naar het eiland Lastovo in Kroatië. In het noorden van Kroatië, bij het eiland Krk, hebben we het gezin van onze oudste dochter Nicolette 2 dagen aan boord gehad. In augustus kwam dochter Titia met 3 kinderen een week mee zeilen, in de buurt van Split. Eind augustus zijn we weer overgestoken vanaf Lastovo naar Santa Maria di Leuca, onderaan de hak van Italië. Via een paar tussenstops in Italië en Sicilië zijn we 22 september naar Malta gezeild. Daar hebben we in oktober bezoek gehad van 2 kleinzoons plus vriendin. In totaal hebben we in ruim een maand 3,5 rondje Malta en 2 rondjes Gozo gezeild.
Vanaf 29 oktober liggen we in de haven van Licata, Marina di Cala del Sole, aan de zuidkant van Sicilië.
Dit is onze route in 2022 op Noforeignland: https://www.noforeignland.com/boat/4539564796411904/journey
We hebben volgens de vastgelegde GPS gegevens 3126 zeemijlen afgelegd, waarvan naar ons idee verreweg het meeste zeilend. De komende tijd gaan we uitzoeken of dit klopt en hopen we statistische gegevens per maand te publiceren.Ongelooflijk veel gegevens zijn elk moment elektronisch beschikbaar en worden vanaf ons vertrek in Nederland vastgelegd. Het kost een beetje moeite om wijs te worden uit deze brij met gegevens maar we werken er hard aan.

Druk, druk, druk.
De eerste weken van december zijn we in Nederland. In 17 dagen doen we 26 bezoekjes. Soms wel 4 op 1 dag. Het voert te ver om ze allemaal te noemen. Daar komen nog de bezoeken aan tandarts, internist, opticien en oogarts bij.
Een vol en druk programma. Waar we wel van hebben genoten.
Tussendoor kunnen we een aantal keren ontspannen in de sauna op onze logeeradressen. Eerst bij Wim en Jenneke in Lauwersoog en later bij Aaldrik en Inge in Stadskanaal.

Bril kwijt
We proberen de bezoeken zoveel mogelijk ‘in de buurt’ te doen als we in Lauwersoog logeren.
Als we bij de tandarts vandaan komen hebben we tijd over voordat we in Groningen bij de opticien terecht kunnen. Die tijd benutten we met een wandeling in ‘De Onlanden’, een mooi natuurgebied ten zuidwesten van Groningen. Aan het begin van de wandeling komen we langs een wegwijzer bordje waar ‘Hoogzit’ op staat. Dat maakt ons nieuwsgierig, dus daar gaan we eerst naar toe. Het is inderdaad een hoge zit. Vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over een deel van het natuurgebied. We genieten van de wandeling. Teruggekomen bij de auto is Henk z’n zonnebril weg. Is die uit de tas gevallen toen we gingen lunchen op de Hoogzit? We lopen terug om er te kijken. Geen bril te vinden. Ik ga vragen bij ‘De Onlanderij’, een restaurant vlakbij. Nee, daar is geen bril gebracht. Dan weer terug naar de auto. Goed zoeken, ook op de vloer onder de stoelen. Henk zit op zijn hurken en kijkt omhoog in het handschoenenkastje dat open staat en ziet de brillendoos liggen. Helemaal achterin, in een smalle ruimte. Niet te zien als je op de passagiersstoel zit. Gelukkig, de bril is er nog. Anders hadden we een nieuwe moeten kopen bij de opticien. Het was eentje op sterkte.

Rondleiding NGS
We krijgen een uitgebreide rondleiding bij Next Generation Shipyards in Lauwersoog. De werf van zwager Albert en zus Lina. Sinds we er een jaar geleden geweest zijn is en wordt er behoorlijk uitgebreid. Indrukwekkend om een aluminium schip in aanbouw te zien in een grote hal. En even later een afgebouwd schip, dat al in het water ligt. Beide zijn monomaran crewtenders. Die geschikt zijn om meer dan 20 personen en goederen te vervoeren naar windparken op zee.

Naar Alkmaar en Amsterdam
We maken wel kilometers met ons huurautootje. Zaterdag 3 december rijden we eerst naar Alkmaar, naar de ijsbaan in sportcomplex De Meent. Daar probeert kleinzoon Samuel zich te plaatsen voor het Nederlands kampioenschap junioren in januari 2023. De eerste 8 van het klassement worden geplaatst. Wij zien hem de 500 en de 1500 meter schaatsen en hij doet het heel goed. Hij wordt 8e op de 500 meter en 5e op de 1500 meter. Dan moet de 3000 meter zondag ook lukken. Helaas wordt dat een 17e plaats, waardoor hij 10e staat in het klassement. En hij dus net niet geselecteerd wordt voor het NK.
Van Alkmaar rijden we naar Amsterdam en nemen Nicolette mee, die met de trein is gekomen. Samuel komt later. We hebben een gezellige Chinese maaltijd met elkaar. Nathan en Daniëlla hebben het eten opgehaald, waarbij ze heel lang moesten wachten, hoewel het telefonisch besteld was. Darten is daarna favoriet bij de mannen en Daniëlla.
Zondag zijn we bij Titia, die vlakbij Nicolette woont. We doen een wandeling en spelletjes met de kinderen. Ik parkeer op aanraden van Nicolette de auto bij Titia in de wijk, waar nog geen betaald parkeren is ingevoerd. Op weg daar naar toe kom ik de auto van ‘Handhaving’ tegen. Waarschijnlijk ben ik net de dans (van een boete) ontsprongen.

Terug naar het noorden
Vanaf Amsterdam naar Lauwersoog komen we langs Beetsterzwaag. Daar hebben we afgesproken voor een wandeling in het bos met Teade en Milly. Het motregent, maar dat laat ons niet weerhouden. Onderweg komen we bijzondere paddenstoelen tegen, zogenaamde tonderzwammen. Een heerlijke lunch bij ‘Het witte huis’ hebben we daarna zeker verdiend.

Stadskanaal
Het is een koude periode als we in Nederland zijn. ’s Nachts vriest het en overdag is het net boven nul graden. Op de Noordewind II, waar we vanaf 6 december logeren, doet de dieselkachel het niet. Met elektrische kacheltjes redden we het. We vinden het heerlijk om op ons voormalig woonschip te verblijven. We helpen mee om de boot vanuit het centrum van Stadskanaal naar zijn vaste ligplaats voor het huis van Aaldrik en Inge te varen. De boot heeft dienst gedaan om Sinterklaas naar Stadskanaal te brengen (aflevering 9) en hem 6 december (aflevering 17) weer terug te varen.
Zie voor de afleveringen van het sinterklaasjournaal Stadskanaal: https://sinterklaasjournaalstadskanaal.jouwweb.nl/afleveringen

De Noordewind II ligt een aantal dagen in het ijs. Daar hebben we geen last van. We doen voorzichtig als we aan en van boord gaan. We maken een mooie wandeling naar een hele oude begraafplaats van de familie Uniken, even buiten Stadskanaal.
Aaldrik en Inge hebben het druk, onder andere met vis roken op bestelling. Daarom, en omdat ik het leuk vind, kook ik een paar keer in hun keuken. Stamppot boerenkool en een dikke pan vol snert oftewel erwtensoep. Beide zijn gerechten die we al lang niet gegeten hebben.

Meer wandelingen
Met onze zeilvrienden Edwin en Marttje wandelen we in de kou bij Assen, Kloosterveen. En hebben daarna een gezellige maaltijd bij hen thuis.
Met de ex-collega van Henk, Henk en zijn vrouw Ellie, doen we een flinke wandeling in de zon over het Noordsche Veld, bij Norg. Waarna we heerlijk lunchen in ’t Wapen van Norg.

Via Almere en Tholen naar Ede
Op zaterdagochtend rijden we vanuit Stadskanaal eerst naar GeorgeKniest in Almere om een aantal bestellingen op te halen. En om in de grote watersportwinkel nog even rond te neuzen, als kinderen in een snoepwinkel.
Daarna gaat de rit verder naar onze vrienden Ad en Scarlet in Tholen, waar we eveneens de Belgische vrienden Philip en Nancy ontmoeten tijdens een gezamenlijke maaltijd. Scarlet heeft Mexicaanse ovenschotels gemaakt. Ik heb een aperitief, kaasplankje en port, mee genomen. Nancy heeft het dessert voor haar rekening genomen: verse muntthee met honing, plus soesjes gevuld met slagroom, en iets van chocola erbij. Wat hebben we het toch goed!
De volgende ochtend kan Henk Ad meehelpen om een lijntje door de rolgiek te trekken, die er door een vergissing uit getrokken is. De boot ligt voor hun huis. Dat is ideaal als je klusjes wilt doen.

Dan brengt het rode autootje ons naar het gezin van Sander en Anne in Ede. We schuiven aan voor de lunch. Krijgen een rondleiding door hun nieuwe huis, dat we alleen op foto’s gezien hebben. ’s Middags wandelen we met elkaar in het bos. ’s Avonds gaan we sjoelen. Samen met de kinderen elk 1 keer gooien met 30 stenen. Als zij in bed liggen kan er normaal 3 ronden gesjoeld worden. Ik weet niet meer wie gewonnen heeft.
Met een omweg via Zaandam om polyesterplaat op te halen gaan we maandagochtend terug naar het noorden. Ook de laatste week zit vol met bezoekjes en regelzaken.

3 dozen
Vrijdagmiddag zijn we een aantal uren bezig bij CBN om alle daar verzamelde bestellingen en de boodschappen die we gedaan hebben in te pakken in 3 dozen, die totaal 70 kg wegen. Online verzend labels bestel ik bij goedkooppakket.nl. De gefrankeerde dozen leveren we af bij Prokan in Leek. Dat ligt op de route. Meestal duurt het ongeveer een week voordat ze in Licata zijn.

De laatste dag
Zaterdagochtend kunnen we nog even genieten van het tijdelijke winkeltje in de smederij van Aaldrik en Inge. Het is er koud, hoewel het smidsvuur brandt. Buiten is het nog kouder. Mensen komen hun bestelde gerookte vis ophalen. We hebben zelf ook wat besteld om mee te nemen. Als we een kwartier onderweg zijn belt Inge dat we de gerookte zalm vergeten zijn. Daarvoor keren we graag om. Gelukkig zijn we nog maar net Stadskanaal uit omdat we getankt hebben.
In Amsterdam leveren we de auto weer in bij Bo-rent. Vandaar lopen we voorzichtig, want het is glad, naar Titia. Die heeft groentesoep en poffert gemaakt. Poffert is een Gronings gerecht, gemaakt van zelfrijzend bakmeel, eieren, melk, water en rozijnen. Het deeg gaat in een speciale poffertpan. Die wordt gekookt in een grote pan met water. Het kan ook gaar gemaakt worden in de oven, dan is de buitenkant harder. Poffert wordt in plakken gesneden en belegd met (gesmolten) boter en bruine basterd suiker. Wij vinden het heerlijk.
Later op de avond gaan we naar Nicolette en Ketan, waar we gezellig nog even samen zijn. Nathan brengt ons samen met Daniëlla en Samuel om kwart over 12 naar Schiphol. We vliegen pas om 6 uur. We brengen zonder te slapen extra tijd door ergens op een bank in de vertrekhal. Dat vinden we voor iedereen beter dan eerst een paar uurtjes slapen en midden in de nacht weggebracht worden.
De vlucht verloopt voorspoedig, evenals de busreis van Catania naar Licata.

Terug in Licata
Vanaf zondagmiddag 18 december om 1 uur zijn we terug op Wahoo.
We genieten volop van de zon en de heerlijke temperatuur. 20 graden ongeveer.
De hele week is het rustig weer.
Henk hijst me de mast in om een lijn met lampjes vast te knopen boven de rolfok. Onder maakt hij de lijn vast aan het rolmechanisme en vervolgens bij de mast.
De tweede lijn met lampjes hijst hij met een val tot boven achter in de mast en knoopt hem onder vast aan het uiteinde van de giek. Als de lampjes branden brengt het wat kerstsfeer in de haven. Er zijn maar heel weinig boten met lampjes.

1e kerstdag is er barbecue, zoals elke zondag. Aan de oostkant van de haven is een afgeschermd stuk met 2 vaste barbecues, er staan een aantal picknicktafels en er is een baan voor het Finse houten werpspel genaamd Mölkky. Dat spel wordt na afloop van de barbecue gespeeld. Wie wil kan meedoen.
De barbecues worden aangestoken door een vast team. Per persoon per keer wordt € 0,50 gevraagd voor de kooltjes. Het enige wat je hoeft te doen is zorgen voor je eigen eten, drinken, borden en bestek. Plus ‘a dish to share’, iets om te delen met de anderen. Deze dingen komen op een aparte tafel te staan. Er zijn veel salades en een vruchtenbowl. Ik heb een Zweedse chocoladetaart gebakken, in kleine puntjes gesneden en die verpakt in huishoudfolie.
We doen 1e kerstdag voor het eerst mee. Het is zo leuk en gezellig dat we nieuwjaarsdag weer mee gaan doen.

Elke dag proberen we een eind te wandelen. Het is vaak hetzelfde rondje richting het kasteel, meer of minder uitgebreid, en terug over het strand. Soms over de oostelijke havenpier of de middenpier of beide.

Klussen
De door ons in Nederland verstuurde 3 dozen komen binnen een week aan in Licata. We zijn er blij mee. Nu kunnen we beginnen met klussen. De voornaamste klussen zijn:
– Met epoxy en glasmat een scheur repareren in het schot tussen de bakboord slaapkamer en het trapje naar de kajuit.
– Een nieuwe dieseltank maken van epoxy en glasmat en polyesterplaat. Zodat de losse plastic tank van 80 liter vervangen wordt door een vaste tank van 250 liter.
– Een nieuwe huik naaien voor het grootzeil. De andere is ‘gaar’ na 4,5 jaar.
– De bovenste 2 meter van de track op de mast vervangen door een nieuwe.

Vrijdagavond 30 december zitten we bij de Blue Sky bar voor happy hour. Plotseling voel ik me niet goed worden. Een soort van duizeligheid. Als ik mijn hoofd draai, draait de omgeving niet synchroon mee. Op de terugweg naar Wahoo bestelt Henk 2 hamburgers bij de kraam west van de haven. Hij weet dat ze lekker zijn want hij heeft ze al een keer eerder geprobeerd. Met veel gebakken ui en zonder broodje. Ik hoef niets want ik voel me misselijk. ‘s Nachts moet ik overgeven. De hele oudejaarsdag ben ik ziek. Om 10 uur ‘s avonds lig ik al in bed. Vlak voor 12 uur kom ik er uit. Om naar het vuurwerk te kijken, dat afgestoken wordt op de oostpier. Het is de moeite waard en het duurt wel een kwartier.
We wensen elkaar een heel gelukkig en gezond 2023. Benieuwd wat we in dat jaar zullen beleven.