Deze maand oktober 2023 is nog een hele mooie zeilmaand. Met zonnig en warm weer en meestal goede wind. Zonder stormen en regen.
De eerste dagen zijn we nog in Griekenland en zijn Jules en Tess er nog. We steken 6 oktober met gunstige wind over naar Syracuse. Vandaar zeilen we naar Malta. Waar we in diverse baaien ankeren, nieuwe vrienden maken, ‘oude’ vrienden ontmoeten en een paar dagen gasten krijgen. Aan het einde van de maand steken we over naar onze winterhaven Licata.

Griekenland: Nidri – Filákio – Preveza – Vasiliki (1–5 okt.)
De watervallen van Nidri willen we heel graag aan onze vrienden Jules en Tess laten zien. In het riviertje, dat door Nidri loopt, staat geen water. Zou er wel water bij de waterval zijn? We hebben twijfels.
De waterval geeft water, maar dat is wat gesputter, vergeleken bij wat we in mei gezien hebben. Het pad er naar toe is prachtig. En ook de omgeving van de waterval doet ons genieten.
Terug op Wahoo speelt er luide muziek vanaf een strandtent. We hoeven niet lang nadenken. We gaan ankerop en naar Filákio, aan het begin van het Lefkas kanaal. Daar kun je ook in het donker goed ankeren. En donker is het inmiddels.
De stuurboord motor verliest steeds toeren. Henk doet hem uit en pas weer aan als we gaan ankeren. Morgen maar kijken naar de oorzaak.

Het zonnetje schijnt en er is geen wind. Het water is vlak en spiegelend. Heerlijk om in te zwemmen.
De dieseltank aan stuurboord is vrij leeg. Er staat nog 6 cm boven de bodem. Waarschijnlijk is er af en toe lucht in de aanzuigleiding gekomen. De tank wordt bijgevuld met 20 liter uit een jerrycan. Daarna loopt de motor weer als een zonnetje.
Henk gaat de mast in om het stoomlicht te repareren. Hoe maak je zo’n ding open? Hij wil eerst weer naar beneden om dat op te zoeken: Gewoon een schroevendraaier er tussen zetten.
Hij krijgt hem wel open, maar niet gerepareerd, helaas.
We vertrekken en varen door het Lefkas kanaal om de brugopening van 14 uur te benutten.
Het plan is om direct na het Levkas kanaal te gaan ankeren zodat Jules en Tess nog kunnen wingfoilen. Maar daarvoor is er niet voldoende wind en gezamenlijk besluiten we lekker te gaan zeilen. Ondertussen watermakend zeilen we met alleen de genua uitgerold Preveza voorbij. Om 4 uur ’s middags draaien we om terug naar Preveza.
We ankeren op ongeveer dezelfde plek als vorige week, bij Aktio Marina.
En dan gaat het toch nog wat harder waaien. Tess gaat eerst wingfoilen en daarna Jules.
‘s Avonds trakteren ze ons op een etentje bij Taverna Panos. Het familierestaurant even buiten het werfterrein. Het is gezellig en het eten is erg lekker.

Gestommel op het dek. Jules en Tess zijn er al uit om te gaan zwemmen. Wij doen mee.
Vanmorgen vertrekken ze weer naar Nederland.
Eerst koffie en ontbijt. De extra grote tas wordt weer ingepakt met boards, kite, wing, foils en alle toebehoren. Een ruime taxi naar het vliegveld hebben ze gisteren al besproken. Die komt om 10 uur en dan staan ze klaar.
Met een dikke knuffel en een ‘tot ziens’ nemen we afscheid. Wat hebben we een leuke week gehad!
Het is stil aan boord. We moeten wel even omschakelen nu we weer met z’n tweeën zijn.
Klusjes genoeg ter afleiding: afwassen, opruimen, de was doen.
Henk brengt me naar de wal. Om bij de kapper, waar ik 2 jaar geleden geweest ben, een afspraak te maken. Woensdagmiddag om half 1 kan ik er terecht.
Henk haalt me op bij de jachthaven. Waar we 50 liter diesel tanken in 2 jerrycans.
Het is een mooie, zonnige, warme dag. Tegen de avond koelt het af.

Voor het eerst dit seizoen heb ik vanochtend een plaid over gedaan. De thermometer geeft 20 graden aan en ik heb het koud.
Henk brengt me naar het mini steigertje bij het strand. Vandaar is de kortste weg naar de supermarkt My Market. Een plezierige winkel, lekker ruim.
Met een volle boodschappentas op wieltjes loop ik naar de vissershaven, waar Henk me ophaalt. Boodschappen opruimen en daarna weer naar de wal. Om op tijd bij de kapper Hair Spa Mata te zijn. Voor 15 euro wordt het haar gewassen en lekker kort geknipt. Het was ook wel nodig na 7 maanden.
Als ik terug ben vertrekken we meteen. Plan is buitenom naar de zuidkant van Lefkas te zeilen.
Als we de geul uit zijn hijsen we het grootzeil en rollen de genua uit. Het lijkt bezeild. Helaas krimpt de wind en moeten we kruisen, tegen de stroom in.
De scheiding van 2 stroomrichtingen hebben we goed kunnen zien. Eerst hebben we stroom mee gehad, daarna stroom tegen.
De wind valt weg. We gaan motoren. Nog even proberen we te zeilen terwijl de wind opeens van achteren komt, uit het noordwesten. Maar het is te weinig om voortgang te maken.
We willen voor donker ergens ankeren ten zuiden van of bij Vasiliki.
Als we de kaap gerond hebben is het bezeild. We maken zelfs mooie snelheden, tot 11 knopen. Als we het anker laten zakken is het nog net licht genoeg om de zandbodem te kunnen zien.

We blijven een dag, omdat er niet genoeg wind is en wat er is komt uit een verkeerde richting.
We plannen om morgenvroeg om 7 uur te gaan oversteken naar Sicilië of Malta. Afhankelijk van hoe het gaat en uit welke richting de wind waait.
We doen allerlei voorbereidingen en wat klusjes. De supplank wordt schoongemaakt en opgeruimd. Hij heeft de hele zomer in het net gelegen en is niet zoveel gebruikt als vorig jaar.
Henk gaat het stankprobleem van de vuilwatertank proberen te verhelpen. Het blijkt dat de ontluchtingsopening, waar de slang uit de tank komt, helemaal verstopt zit. Met een schroevendraaier en een vijl krijgt hij de keiharde laag weg.
De Nederlandse vlag rafelt. Ik knip van het korte einde een strook af. Maak een nieuwe zoom en naai daarop met zigzagsteek een dun lijntje ter versteviging.  
Ik doe ook meteen wat verstelwerk nu de naaimachine toch op tafel staat.
De bijboot wordt beter opgehangen en de buitenboordmotor wordt gekanteld zodat er geen golven tegenaan kunnen botsen mocht het heftig worden tijdens de oversteek.
‘s Avonds als ik een hartige taart ga maken met filo deeg doet Henk de motor aan om stroom te draaien. Er klinkt een alarm. De veldspanning van de grote 24V dynamo is te laag. Het lukt hem niet de oorzaak te achterhalen.
We besluiten zuinig aan te doen met stroomverbruikers.
Met de twee 12V dynamo’s kunnen we via de Mastervolt Mac Plussen in totaal 50 Ampère 24 Volt stroom opwekken.
Dus we gaan morgen gewoon weg. We verheugen ons allebei op de overtocht. Bij mij komt dat mede doordat de weersvoorspelling gunstig is. Een noordelijke windrichting. Geen harde wind, slechts 6-10 knopen. Geen regen of onweer.

Van Vasiliki via Syracuse naar Malta (6–9 okt.)
Vóór 7 uur zijn we ankerop. Er is weinig wind en wat er is komt van achteren. We motoren, ook om stroom te draaien. Om stroom te sparen doen we zoveel mogelijk verbruikers uit. Camera’s, omvormers.
Ruim voor de kaap hijsen we het grootzeil. Echt zeilen met de genua erbij doen we pas als we de kaap met vuurtoren voorbij zijn.
We sturen met de automaat op wind. De wind is variabel, zowel qua richting als qua sterkte.
We proberen een koerslijn naar Syracuse aan te houden. Afhankelijk van wat de wind doet morgen gaan we naar Syracuse of zuidelijker naar Porto Palo of meteen naar Malta. We zien wel. Voorlopig gaat het erg lekker.
Het is vrijdag en we doen gewoon happy hour. Frietjes en snackjes uit de airfryer, plus een salade.
De zon gaat prachtig onder, ze zakt in de zee. We eten pas als het donker is. Maar het wordt niet helemaal donker, er zijn veel sterren. Zo mooi!
Henk gaat het eerst slapen. Ik maak hem 2 uur later wakker en wissel met hem van plaats op de bank. Zo rouleren we ongeveer om de 2 uur.
Ik zie de zon niet opkomen, maar opeens hangt hij onder de bewolking achter ons. Nadat ik een foto gemaakt heb schuift hij achter de bewolking. Het duurt lang voordat hij weer tevoorschijn komt.
De hele nacht hebben we geen lichtje van een schip gezien. Ook niet een AIS-signaal op de plotter. Pas als het al lang licht is komt er in de verte een groot schip in beeld.
Als ik na het ontbijt weer ga slapen maakt Henk me na een half uur wakker. Om te helpen de code zero te hijsen. De wind is afgenomen en onze snelheid zakt onder de 5 knopen. De hele nacht was die tussen de 7 en 8 knopen.
Met de code zero uitgerold maken we weer meer snelheid. 5-7 knopen.
Totdat in de middag de wind steeds meer van achteren komt en afneemt. We laten het grootzeil zakken, zodat de code zero alle wind kan vangen. Maar we gaan steeds langzamer.
Als we om 7 uur ‘s avonds nog 22 mijlen moeten tot Syracuse rollen we de code zero in en gaan motoren. Voor meer snelheid en stroom draaien.
Als we de baai binnenvaren vertrekt net het grote cruiseschip MSC Divine. We kunnen er nog voor langs.
Er liggen vrij veel boten voor anker. We passeren de Zigzag en de Paikea, beide van vrienden.
Na 260 mijlen en bijna 40 uren laten we het anker vallen aan de noordkant van de baai.

Gezellig dat er bekenden in de baai liggen. We gaan naar de Zigzag voor koffie.
‘s Middags doe ik wat boodschappen bij de Lidl. Omdat dat hier zo gemakkelijk is.
Samen met Paul en Sue zijn we uitgenodigd voor happy hour op de Paikea bij Peter en Dodo. Een neef van Dodo uit Canada is er ook.
Het is super gezellig. We lachen veel.

Naar Malta (9 oktober)
Zzz, zzz. Dit is al de 2e nacht dat ik geplaagd word door ‘neefjes’ of musquitos.
Ik ben vroeg wakker. Dan vertrekken we ook maar vroeg. Net na half 7.
In de baai hijsen we het grootzeil. Maar we motoren tot Cabo Plemmirio.
Daar profiteren we een kleine 10 minuten van de code zero. Totdat door onze snelheid de aan-de-wind hoek 30 graden wordt. Dan valt hij steeds in. Dus rollen we hem in.
En laten we hem zakken, waarna we de genua hijsen en uitrollen.
We zeilen tot voorbij Porto Palo. Dan is er een tijdje bijna geen wind. We motoren. Als er na een half uur weer wind is komt hij uit het zuidwesten. Aan de wind zeilen we verder. Uiteindelijk draait de wind ver genoeg naar het westen. Zodat we Valletta aanhouden als bestemming. De laatste paar uren na zonsondergang (half 7) maken we leuke snelheden, tussen 6 en 7 knopen.
Na 10 uur ’s avonds ankeren we in Rinella bay. We zijn er eerder geweest en daarom durven we wel in het donker ankeren. Er liggen al 3 boten, maar er is ruimte genoeg.

Genieten van Dwejra bay (10-13 okt.)
De planning is een dagje in Rinella bay blijven. Maar Henk vindt het er chemisch ruiken. Waarschijnlijk van de olieterminal vlak bij ons. En er is wat wind. Dus vertrekken we. Met onze favoriete Dwejra bay aan de westkant van Gozo als doel.
Onderweg zien we vele spiegelei kwallen. Dat belooft niet veel goeds…
Voorbij het eiland Comino is de wind op. We motoren de laatste 6,5 mijl. Nemen een kijkje in Mgarr ix-Xini bay. We vinden het als ankerplaats te nauw en er drijven kwallen. Zowel spiegeleikwallen als kleine paarse kwalletjes, die steken. Deze baai wordt voor nu afgekeurd. We ankeren in Dwejra bay, het anker valt precies in een zandspot op 8 meter diepte. Dat is in deze baai altijd een kunstje: Even zoeken en goed mikken. Ik laat dan het anker alvast zakken tot een paar meter boven de bodem. Ik blijf naar beneden kijken en zodra hij boven zand hangt, laat ik hem verder zakken. Henk weet dan aan het geluid van de ankerlier dat hij moet stoppen en langzaam achteruit moet varen.
In totaal liggen er 7 boten. En er zijn héél véél kwallen, spiegeleikwallen.

Wat een prachtige plek! Voordat we ‘s ochtends gaan zwemmen kijken we goed of er kwallen in de buurt zijn. Bij de boot is er niet 1 te zien. We zwemmen 3 of 4 rondjes. Later in de ochtend zijn er wel weer veel kwallen.
Om 5 uur gaan we naar de wal. Over de rotsen klauterend naar het noordelijke begin van de baai. Met een boog lopen we om een bruidspaar en familie plus fotograaf heen.
We gaan kijken bij het duikbassin en het binnenmeer. Onder het genot van een drankje zien we de zon onder gaan. Prachtig! We zijn niet de enigen, die van de ondergaande zon genieten.

De volgende ochtend zwemmen we slechts 1 rondje, waarbij we allebei een kwal hebben aangeraakt, zonder gevolgen. Maar het aanraken is een vervelend blubberig gevoel.
We gaan een wandeling doen, omhoog en langs de kust naar het zuiden. Nadat we 10 keer ‘private, no entry of private, keep out’ hebben gelezen gaan we terug. We voelen ons niet welkom.
Dan nog maar een stukje naar het noorden. We blijven steken op het terras bij een parkeerplaats. We weten dat ze daar lekkere drankjes verkopen. We genieten van het uitzicht over de zee en van mensen kijken.

Waar zijn de kwallen gebleven? We zien maar 1. Dus gaan we ‘s ochtends rustig rondjes zwemmen. De hele dag hebben we maar 1 gezien.
Henk doet nog wat testen met de 80 Ampère dynamo. Maar helaas, het helpt niets.
Hij mailt zijn bevindingen naar Mastervolt. Henk z’n vermoeden wordt bevestigd. Het blijkt dat de dynamo stuk is. Er is een Mastervolt dealer in Malta. Hij kan hem daarnaartoe brengen. Maar zodra die dynamo verwijderd is kunnen we de bakboord motor niet meer gebruiken omdat de koelwaterpomp door dezelfde riem wordt aangedreven.
Dus we wachten daarmee totdat we in Licata zijn. Dan nemen we de dynamo waarschijnlijk mee naar NL.

Naar Marsaxlokk – Il Hofra – Selmun bay (14-20 okt.)
Omdat de wind naar het westen draait en zal aantrekken gaan we met grootzeil en genua naar Marsaxlokk zeilen. Het wordt een mooie zeiltrip. We ankeren in 2,5 meter waterdiepte in zand. De 2e keer houdt het anker, de 1e keer hebben we er waarschijnlijk te hard aan getrokken.  
‘s Avonds is er muziek op de wal, met een dj en discolampen. Maar het is geen slechte muziek en het is niet té hard. Gezien de verwachte wind is het niet nodig er heel hard aan te trekken.

We staan vroeg op om naar de vismarkt te gaan. Die is elke zondag in Marsaxlokk. We zijn er om 9 uur en dan is het al vrij druk. Er zijn veel kramen, met veel soorten vis. We kopen grote garnalen, een filet en tonijn. Opeens lopen we Paul en Sue tegen het lijf. Zij zijn komen lopen vanaf Birzebbuga, de westelijker baai waar ook de container overslaghaven is.
We nodigen hen uit voor koffie. Daarna brengen we hen eerst naar Zigzag, om hun (vis)inkopen af te leveren. Dan naar hun bijboot in de haven van Birzebbuga. Onze dinghy maken we ernaast vast. Gezamenlijk wandelen we over de boulevard richting de containerhaven. Daarna genieten we op een terrasje van een heerlijke lunch. Dan terug naar Wahoo.
Het stroom draaien wordt steeds lastiger. Omdat de 12 volt dynamo van de bakboord motor het ook niet goed doet. De spanning loopt steeds terug en daardoor ook het aantal ampères dat hij levert. Wat is daar nu mee aan de hand? Weer iets om uit te zoeken.

Maandag, een voor ons doen drukke dag. 2 keer varen we met jerrycans in de dinghy naar het tankstation aan het water voor in totaal 159 liter diesel en 20 liter benzine. Diesel kost maar € 1,21 per liter en benzine € 1,34. Het moet wel contant betaald worden. De eerste keer heb ik niet genoeg geld bij me. Ga maar pinnen zegt hij en kom straks terug.
Na de 2e keer tanken betaal ik. Pas daarna gaan we pinnen (we hadden aan boord nog genoeg contant geld) en boodschappen doen. Het is tijd voor een nieuwe biervoorraad. Dus Henk gaat mee met de steekkar.
Hij wil ook nieuw visgerei kopen, om nogmaals een of meerdere tonijnen te vangen. Een deel is weg van het kunstaas dat hij eerder gebruikte. Afgerukt? Grote vis? Rotsblok? Opgegeten?
Als we terug zijn en de boodschappen opgeruimd hebben, vertrekken we. Slechts 3 mijlen varen, naar Il Hoffra z-Zachira. Een mooie baai aan de oostkant van Malta. Waar we al vaker geweest zijn.
Daar begin ik snorkelend om onderwater de buitenkant van de bakboord romp schoonmaken. In de volgende dagen doe ik de rest.
Henk is al een aantal dagen druk met de foto’s van september voor de website.

Bij de 2e kop koffie (en dus het dagoverleg) besluiten we te vertrekken naar Mellieha bay. Het is helemaal bezeild, met alleen de fok. Want het waait stevig uit het zuiden. We ankeren in Selmun bay. Een mooie baai aan het begin van de grote Mellieha bay. Het is de eerste keer dat we daar ankeren. Er liggen nog een aantal boten maar de meesten gaan weg. Wij en nog 2 blijven over.
Achter Wahoo ligt een Duitse catamaran, Catikin. De eigenaren komen naar Wahoo zwemmen en we maken een praatje en nodigen hen uit.
Helmut en Nicola van de Catikin komen de volgende ochtend koffiedrinken. Een rondleiding op Wahoo hoort er ook bij.
We wisselen ervaringen uit. In plaats van een rvs-sponsje voor het schoon maken van het onderwaterschip gebruiken zij een slagershandschoen met hetzelfde ruwe, maar een groter oppervlak. Een goed idee om een paar daarvan te bestellen.

Na er lang over te hebben nagedacht maakt Henk met draadstangen een constructie aan de achterkant van de beam, waar in Licata de loopplank aan opgehangen kan worden.
In onze speed dinghy varen we met Helmut en Nicola de 2,5 mijlen naar Bugibba om Epic simkaarten voor Malta te kopen. Eén voor ons en één voor hen.

Vrijdag nodigen we Helmut en Nicola uit voor happy hour op Wahoo. We hebben een gezellige avond. Het is nog goed toeven in de kuip.

Naar Mellieha bay – Il Hofra – Marsaxlokk (21-23 okt.)
Het heeft in de nacht een beetje geregend, voornamelijk zand. De kuip verdient een schoonmaakbeurt.
Vanwege verwachte en inmiddels gekomen westenwind gaan we ankerop en varen de hoek om, Mellieha bay in. We ankeren na 2 mijl in de buurt van de Zigzag. Paul en Sue komen een drankje doen.

We zeilen de volgende ochtend naar Il Hofra om daar te ankeren. Aan het einde van de middag varen we naar Marsaxlokk. Waar we vlak voor zonsondergang ankeren.
Morgen komen Paul & Geethika.

3 gezellige en actieve dagen (23-26 okt.)
De wind is vannacht zuidoost geworden, meer dan 10 knopen. Er lopen behoorlijke golven de baai binnen.
Met buslijn 119 ga ik naar het vliegveld. Ik ben er net iets eerder en zie Paul en Geethika uit de aankomsthal komen. Samen gaan we met dezelfde bus terug. Henk haalt ons op bij het tankstation.
Na koffie/thee met chocoladetaart gaan we vertrekken. Naar Gnejna bay. Eerst met alleen de fok, even later alleen de genua. Het gaat niet snel genoeg en het golft behoorlijk. Daarom hijsen we het grootzeil erbij. Daarmee zeilen we lekkerder met een windhoek net binnen de 90 graden.
Als we de Gnejna baai invaren ruimen we het grootzeil op. We ankeren juist voor zonsondergang.
We gaan met de bijboot naar de wal en eten 3 verschillende pizza’s bij Chill & Grill. We bestellen eerst 1, als die klaar is de 2e en daarna de derde. Zodat we ze steeds lekker warm kunnen opeten.

Paul en Geethika volgen ons voorbeeld en zwemmen mee als ze uit bed komen. Na ontbijt en koffie gaan we naar de wal voor een avontuurlijke wandeling van ruim 5 km rond de baai. Het is een tocht van klimmen, klauteren, stijgen en afdalen van een steile helling. Het landschap en de uitzichten zijn prachtig.
We doen een drankje of ijsje als we terug zijn bij het strand. Daarna gaan we ankerop en met de code zero zeilen we voor de wind naar Dwejra bay.
Daar zijn we de enige ankeraar.
Met de bijboot gaan we door de tunnel naar de binnenzee. Vandaar een stukje lopen. Om bij het terras wat te drinken. Helaas is het terras al opgeruimd en de bijbehorende kiosk gesloten. Het is echt einde seizoen. Het drankje doen we op Wahoo.

We krijgen bericht dat schoonzus Gerry het niet lang meer zal maken. Ze is vorige week tijdens een wandeling aangereden door een elektrische fiets en op haar achterhoofd gevallen. Er is veel schade in haar hoofd. Ze werd al behandeld voor kanker. We zijn er stil en verdrietig van.

Vandaag is de windvoorspelling uit alle richtingen en zowel hard als zacht. Erg veranderlijk dus.
Toch kunnen we het grootste deel zeilen. Ons eerste doel is Mellieha bay. Maar als we daar zijn zeilt het zo lekker dat we doorgaan naar Rinella bay.
Eerst vangen we 2 tonijnen. Groot genoeg om te slachten en te eten. Maar dat doen we niet vandaag. Ze gaan eerst de koelbox in.
Daarna zien we 3 grote dolfijnen, die met de boot achter en later naast Wahoo, mee zwemmen en dartelen.
In Rinella bay liggen nog 3 zeilboten geankerd. We kunnen er gemakkelijk bij.
Ik regel via Ecabs een taxi, die Paul en Geethika morgenochtend om 4 uur komt ophalen en hen naar het vliegveld brengt.
We gaan lopend naar de wijk Birgu. Met mooie smalle omhooglopende straatjes.
Paul en Geethika trakteren op een etentje bij Wild West Bar & Grill. Gezellig! En het eten is heerlijk. ‘s Avonds kunnen we nog lekker buiten in de kuip zitten.

Naar Il-Hofra – Mellieha Bay – Dwejra Bay en Licata (26-30 okt.)
Even na half 4 loopt de wekker af. 20 minuten later staan we op de wal te wachten op de taxi, die keurig op tijd komt. In de Ecabs app was de auto al te volgen. We nemen met een knuffel en ‘tot ziens’ afscheid van Paul en Geethika. Na een paar heel gezellige dagen. In de app zien we een kwartier later dat de taxi stil staat bij het vliegveld. Ze zijn er op tijd. Wij gaan nog even weer slapen.
Na ontbijt en koffie gaan we ankerop.
Om in Il Hofra I Kbira te ankeren. We vinden dat een hele mooie baai.

Voor 6 uur in de morgen lezen we het bericht dat Gerry ’s nachts is overleden. Dat geeft verdriet en houdt ons bezig en uit de slaap.
De wind is naar het zuiden gedraaid en er loopt wat deining de baai binnen. Geen vervelende deining. We zwemmen ertegenin.
Vandaag is de wind gunstig om naar Mellieha bay te zeilen. Later vandaag draait de wind naar het noordwesten en dan lig je goed in die baai.
We hebben een heerlijke zeiltocht. Met grootzeil en genua. Eerst ongeveer halve wind. Later neemt de wind wat toe en doen we de fok. We kruisen de baai in. Het laatste stuk motoren we terwijl we de zeilen opruimen.
Als we geankerd zijn komen de buren, Helmut en Nicola van de Catikin, naar ons toe om ons uit te nodigen voor happy hour, vanavond bij hen aan boord. Gezellig! En lekker! Koolsalade, kip nuggets, mozzarella staafjes en dadels met spek er omheen.

Eerst een rondje zwemmen en dan schrapen met een plastic ijskrabber of plamuurmes. Snorkelend de witte wormpjes en andere aangroei van de roeren af schrapen. Ik doe het grove werk, Henk maakt het af.
Met de alarmcentrale van de reisverzekering bel ik om de reis te regelen naar Nederland. Om de begrafenis van Gerry bij te kunnen wonen. En er te zijn voor de familie.
Om 5 uur varen we met de dinghy naar de wal om water samples op te halen. Patrizia brengt 3 shoppers met 6 waterzakken, totaal ongeveer 80 liter water. Om mee te nemen op de Wahoo naar Licata. En ze daar af te geven. De samples worden gebruikt voor wetenschappelijk DNA-onderzoek.
Als we de zware tassen aan boord gebracht hebben, gaan we nogmaals naar de wal. Om naar boven te lopen. Naar de imposante kerk Parrocca tal Mellieha. Waar om 6 uur met veel lawaai de klokken beginnen te luiden. Daarna gaan we even lekker zitten en wat drinken bij Sea View café. Met uitzicht over de baai, richting Comino en Gozo.

We bereiden wat dingen voor om morgen naar Licata te zeilen. En om dinsdag naar NL te gaan.
Online een auto gehuurd op Schiphol. Online bus tickets besteld voor de rit Licata-Catania airport.
Afwisselend motorend en zeilend gaan we naar Dwejra bay. Daarvandaan is de afstand naar Licata 64 mijl.

Voordat de wekker afloopt om half 4 maandagochtend zijn we al wakker.
Het is niet helemaal donker, want de maan schijnt. 2 dagen geleden was het volle maan. We gaan anker op en varen de baai uit. Er is bijna geen wind. Maar als we voorbij de westkant van Gozo zijn waait het uit het zuidoosten. We hijsen het grootzeil, met 1 rif erin. Omdat volgens de voorspelling het windkracht 5-6 kan worden uit het zuidoosten tot oosten. De koers naar Licata is bijna noord.
Een hele mooie zeilkoers, met de wind schuin van achteren maar door onze snelheid is het halve wind. Wahoo gaat als een speer. De zon komt op en kleurt eerst de wolken rood, voordat hij boven de bewolking uit piept.
Er zijn flinke golven, maar die komen schuin van achteren en daar hebben we geen last van.
Tot de haven van Licata zeilen we. In 9 uren hebben we 64 mijlen afgelegd.
De wind is wat afgezwakt en de golven ook. De opblaasbare fenders worden opgepompt en opgehangen. Via marifoonkanaal 74 roep ik de haven op. Een marinero wacht ons op aan het einde van P2. Maar even later wordt gevraagd of we even willen wachten. Want er moet eerst een grote rib naar een andere plek gebracht worden.
Het aanleggen gaat zonder problemen. Ik geef een voorlijn aan de marinero. Die maakt hem vast op de steiger. De marinero geeft een dunne lazy line aan. Daar loop ik mee naar achteren. Want de boot gaat met de voorkant naar de steiger. Ik trek met behulp van de dunne lazy lijn de dikke mooringlijn aan en beleg hem op de buitenste kikker aan stuurboord. Daarna de bakboordkant volgens dezelfde procedure. De andere voorlijn zit inmiddels ook vast. De marinero vertrekt.
De constructie die Henk gemaakt heeft aan de beam is perfect om de loopplank aan vast te maken. We hijsen hem met 2 vallen omhoog en brengen hem in de juiste positie om de draadeinden in de gaten te steken en aan te draaien.
We zijn een hele tijd bezig de boot goed vast te leggen. Met extra lijnen voor, waarin een rekrubber zit.
Ik ga havengeld betalen en sleutels halen in het havenkantoor. Ook een transponder, waarop geld gezet wordt voor elektriciteit en water. Dat wordt overgebracht naar de stroompaal op de steiger. Helaas is er alleen een 5 pins mogelijkheid om een 400 Volt stekker in te steken. Dus ga ik op zoek naar een verloop, van 5 pins naar 3 pins. In het havenkantoor hebben ze een tegen een borg van €150 contant. Zoveel heb ik niet bij me. Inmiddels heeft Andreas er eentje gevonden aan boord van zijn catamaran Anconia. Die mogen we lenen.
Ik ga naar de supermarkt voor broodjes en beleg. Om morgen mee te nemen.

Naar Nederland (31 okt.)
Omdat de rugtassen nog ingepakt moeten worden staan we om 6 uur op. Voordat we vertrekken wordt de loopplank opgehesen, zodat hij niet op de steiger rust.
We zijn precies op tijd bij de dubbeldeks bus. En kunnen bovenin op de 2e rij zitten. In Gela (de enige stopplaats) stapt iemand uit en dan zitten we vooraan.
Op het vliegveld van Catania loopt alles gesmeerd. We moeten instapkaarten halen bij balie. En krijgen zitplaatsen toegewezen. Helaas niet naast elkaar. Ook niet voor de vlucht van Rome naar Amsterdam. Met de huurauto rijden we naar het huis van onze oudste dochter. Daar kunnen we eten, gezellig de avond doorbrengen en slapen.
In totaal zijn we 12 uren onderweg geweest.
Morgen is de begrafenis van Gerry. De dag erna vliegen we ‘s avonds terug.