De maand januari staat vooral in het teken van wat grotere klussen en wandelen.

Gelukkig was ik alleen oudejaarsdag ziek en voel ik me nieuwjaarsdag een heel stuk beter.
En wel zo goed, dat we naar de barbecue in de haven gaan.
We vinden het barbecueën daar zó leuk, lekker en gezellig, dat we elke zondag gaan. Behalve 22 januari, dan is het afgelast vanwege slecht weer.
Henk is ook een paar dagen een beetje ziek, maar gelukkig 5 januari weer beter.
Met de dubbeldeks bus gaan we die dag ‘s ochtends naar Catania. We zitten boven en helemaal voorin. Vandaar hebben we een prachtig uitzicht. Ondertussen brei ik aan een sok. Dat gaat niet zo goed, want ik heb steken laten vallen en moet het hele stuk weer uithalen. Voordat we in Catania zijn heb ik het er ook weer aan gebreid.
Van Goldcar krijgen we een Fiat Panda mee, een prima autootje.
We hebben afgesproken met onze Amerikaanse vrienden John en Deb, die in Marina di Ragusa overwinteren, om in Ragusa te gaan lunchen bij het Japans sushi restaurant “Ji Asian’. Gezellig bijpraten en ondertussen lekker eten. Een prima combinatie.
Voordat het donker wordt zijn we terug in Licata.

Omdat tijdens het verblijf in de winterhaven de meeste dagen ongeveer gelijk verlopen zal ik dat niet steeds herhalen. Happy hour op dinsdag en vrijdag is een terugkerend iets waar we meestal naar toe gaan. We vinden het het leukst en gezelligst bij de Blue Sky bar. In een smal straatje. Waar we aan een soort picknicktafels zitten. Het pizzarestaurant is ernaast en de bestelde pizza’s worden gewoon aan de tafels bij de Blue Sky bar geleverd en opgegeten. Henk en ik delen vaak een baby pizza ‘frutti di mare’. Erg lekker.
Vanaf 18 januari is er elke woensdagochtend buiten een uurtje fitness, waar ik met plezier aan mee doe. Het wordt gegeven door Nils, één van de live-aboards.

KLUSSEN:
1. Nieuwe huik voor het grootzeil naaien.
De stof heb ik al besteld in Licata en in december ontvangen. Ik veeg een deel van de steiger langs de westkant van de haven schoon. Daar rol ik de stof op uit. De oude huik wordt gebruikt als mal. De stof is 2 meter breed. We hebben het zo uitgerekend dat de beide zijden tegen elkaar in gelegd worden. Henk helpt en denkt mee. Nadat de stof geknipt is blijven er dus 2 helften over. Ik naai eerst een zoom in de onderkanten. Daarna een versterking plus uitstulping bij de voorkant. Op de plek, waar een klemmenblok met lijnen erdoor op de mast zit. Daar moet de huik iets ruimer worden om er goed om toe te passen. De bovenkant die om de mast komt wordt gezoomd. Dan kan de deelbare rits er in genaaid worden. Die heb ik uit de oude huik getornd. Het nieuwe rits-voetje komt goed van pas.
Aan de onderkanten naai ik op gelijke afstand van elkaar 4 clipjes in de voorste helft van de huik.
Nu is het tijd om de huik te passen en af te tekenen waar de bovenkant aan elkaar genaaid moet worden. Als dat aftekenen gebeurd is neem ik hem, opgerold in m’n boodschappenkarretje, mee naar de grote zaal achter het kantoor. Daar staat een grote lange tafel, die ik mag gebruiken, tijdens de openingsuren van het kantoor. Ik plak met dubbelzijdig tape de beide bovenkanten op elkaar. Om ze aan boord met de Sailrite naaimachine aan elkaar te naaien. Het heeft Henk bijna een hele middag gekost om de timing van de naaimachine goed in te stellen. Bij het naaien sloeg hij steeds steken over. Uiteindelijk heeft hij er een nieuw onderdeeltje in gezet, een gibhook, waarna hij weer fantastisch naait.

2. Scheur. Henk verstevigt de scheur, die in de wand zit tussen de bakboord slaapkamer en het trapje. Die zit er al vanaf dat we de boot kochten in 2017. Hij doet er eerst aan beide kanten van de wand injecteer (een dunne epoxy) in. Daarna koolstofmat erover aan de zichtkant en kevlar en glasmat aan de achterkant, ingesmeerd met epoxy. Op het laatst peelply. Om af te werken aan de kant van het trapje een kant-en-klaar plaatje koolstof erover.

3. Een nieuw filterhuis voor de watermaker wordt geïnstalleerd. De oude lekte omdat een slangtule door Henk er te stevig was ingedraaid, waardoor er een scheur in kwam. Naast de normale watermaker hebben we nog een kleine watermaker, die werkt op uitsluitend de waterdruk van de steiger. Dat Forwater systeem gebruiken we op 2 manieren. In de eerste plaats om water te tanken in de haven. Het water gaat dan vanaf de steiger door een 5 micron filter en een carbon filter in de tank. En in de tweede plaats om een aantal flessen te vullen met erg schoon water om te drinken. Het water van de steiger gaat dan door beide filters en ook nog door een klein membraan. Nadeel hiervan is dat 75% van het getankte water daarbij overboord gaat en slechts 25% in de flessen. Voordeel is dat het water dat we op deze manier in de flessen krijgen een ppm heeft van minder dan 10. Bijna gedestilleerd water.

4. Ankerketting spoelen in een grote bak op de steiger. Ankerbak schoon schrobben. Nieuw dyneema lijntje, dat door een oog loopt achterin de ankerbak, wordt bevestigd aan de einden van de ankerketting en van de reserveketting. Zodat de hele ketting niet mee het water in kan gaan, maar het uiteinde altijd in de ankerbak vast blijft zitten.

5. Bitterballen maken en eten. Henk gaat ragout maken voor bitterballen. Het overgebleven vocht van draadjesvlees en groenten, dat een tijdje geleden gebraden en gestoofd is, is uit de diepvries gehaald en ontdooid. Hij doet er gesmolten boter met bloem gemengd door. En slagroom verstevigd met klopvast. Dit gaat in een bak in de koelkast om verder stijf te worden. De volgende dag gaat hij er mee verder: Een balletje maken van het stijf geworden ragout, dompelen in geklutst ei, rollen in bloem, dompelen, rollen in fijn paneermeel, dompelen, rollen in grof paneermeel. Alles gaat in een plastic bak in de vriezer. Om weer stijf te worden. Vrijdag de 20e hebben we happy hour aan boord, omdat het slecht weer is. Henk maakt 8 bitterballen klaar in de airfryer. Ze zijn bijna allemaal open gegaan, op 1 na. Maar ze smaken uitstekend! De volgende keer gaat hij ze eerst in olie frituren. Dat doet hij als Hennie en Yvonne komen eten. Zij liggen met hun boot Nightfly aan het einde van onze steiger. De bitterballen zijn nu goed gelukt en smaken weer heel erg lekker.

6. Nieuwe dieseltank maken. Starten met de voorbereidingen: Eerst 2 kastjes verwijderen tegen de achterwand van de bakboord slaapkamer. Olie verversen en filters vervangen van de bakboord motor. Dat is nu nodig omdat hij anders niet verder kan met de dieseltank. Dan ook meteen maar van de stuurboordmotor olie verversen en filters vervangen. Een jerrycan vol diesel wordt op de motor in de bakboord machinekamer gezet en vast gemaakt. Het is brandstof voor de kachel. Want we kunnen nog niet zonder kachel. Vooral ’s ochtends en ’s avonds is het koud, beneden 10 graden. De plastic dieseltank van 80 liter wordt verwijderd. De diesel, die er nog in zit, giet hij over in een jerrycan.

Als we de huurauto nog maar 5 dagen hebben belt iemand van Goldcar Catania en zegt dat ze de huurauto nodig hebben. Of we die naar Europcar in Agrigento willen brengen in de komende dagen. Even later komt er een email van Goldcar met de vraag of we de auto naar Palermo willen brengen. We reageren met een email dat ons dat veel tijd kost en wat de bonus is voor ons. Het antwoord is, dat in de voorwaarden bij het contract staat dat we op verzoek de auto terug moeten brengen. In dit geval hoeven we hem niet met een volle tank terug te brengen. Dat is dan ons voordeel. We vragen Arie en Hilde van de Ocean Vagabond of ze zaterdag mee gaan naar Palermo. En ja, dat gaan ze doen.

WANDELEN
1. Met de auto rijden we 11 januari in de richting van Milena voor een wandeling van 10 km. Langs de doorgaande weg in Ravenusa staan indrukwekkende pijnbomen. De lengte van de wandeling wordt bijna 14 km, omdat we 2 keer terug gegaan zijn. De 1e keer waren we te vroeg rechtsaf gegaan. 1 km terug gelopen en dan een heel eind omhoog. Bij een tractor met rupsbanden langs, die het glooiende land bewerkt. De 2e keer gaan we terug omdat we anders te laat bij de auto zijn. Die staat geparkeerd bij een T-splitsing, waar een grote betonnen waterbak is. Er zwemmen zelfs vissen in.
Volgende keer moeten we 1,5 uur vroeger beginnen. We zijn nu om 12.50 uur gestart met de wandeling van 13,5 km. Om iets na 18 uur zijn we terug in de haven van Licata.

2. Trrring, de wekker loopt af, zaterdagochtend14 januari om half 7. Om kwart over 7 hebben we afgesproken te vertrekken naar Palermo. Arie en Hilde stappen in bij de office. Het is een rit van bijna 3 uren naar het vliegveld. Vlak voor Palermo nog een beetje tanken. We hoeven de auto niet met volle tank afleveren. Bij Goldcar gaat alles vlot. Het inleveren kan op de parkeerplaats van Goldcar. De sleutel van de nieuwe auto moeten we in de aankomsthal halen. We hebben zin in koffie maar geen zin om in de rij te gaan staan. Koffiedrinken doen we bij een benzinestation, als we Palermo bijna uit zijn.
Henk heeft een wandelroute uitgezocht in de buurt van Altofonte. Het eerste stuk gaat alleen maar omhoog. Als we bovenaan zijn gaan we lunchen, op stukken boomstam. Daarna komen we op een pad met omgevallen bomen. De eerste 6 bomen kunnen we overheen klauteren. Daarna lijkt er een half bos over het pad gevallen te zijn. We gaan terug en zoeken een pad naar beneden. Halverwege stopt dat pad. Weer omhoog en verder terug. Dan is er een mooi pad naar beneden. Uiteindelijk komen we weer bij de auto. We hebben dan wel 9 km gelopen.
Het is nog een lange rit naar Licata. Maar rond half 7 zijn we terug. Moe maar voldaan.

3. Henk heeft een wandeling uitgezocht in het bos zuid van Butera. We gaan dinsdag 17 januari alweer wandelen, omdat het de komende dagen slecht weer wordt. We vertrekken om half 12 en het is slechts een half uur rijden. Vlak na een meer met een dam stoppen we. Aan de kant van de weg, daar is ruimte genoeg. Het grootste deel lopen we door bos. We testen onze Milo’s. Die hebben we gekocht van een start-up project (KickStarter), waar we in 2020 al voor betaald hebben, en die pas in januari 2023 aangekomen zijn. Daarmee kunnen we zonder tussenkomst van internet of telefoon met elkaar praten. Het valt tegen dat op een afstand van 600 meter we elkaar niet meer kunnen bereiken. Verder werkt het heel goed. Duidelijk verstaanbaar. Geen geruis ofzo. Ook ideaal om te communiceren als 1 van ons de mast in gaat en de ander beneden is. En daarvoor hebben we ze eigenlijk bedoeld.

4. Vrijdag 27 januari lijkt het, na een paar natte dagen, droog te blijven. We gaan wandelen.
Eerst een kwartier rijden, 12 km, richting Bosco Galluzzo. We stoppen eerder, na een weg met gaten. In de berm is plaats voor 1 auto. Als we nog maar net lopend onderweg zijn wordt het pad heel slecht. Grote plassen bedekken het hele pad. Ik loop aan de linkerkant door de berm en tussen het riet door. Henk kruipt aan de andere kant onder het prikkeldraad door en loopt zo het slechte stuk voorbij. Zijn route gaat sneller. Onze schoenen zijn erg vies geworden.
Net voor het slechte deel komt er een kleine trekker achter ons aan rijden. De bestuurder stopt, doet de trekker uit en maakt een praatje. Althans, dat probeert hij, in het Italiaans. En een beetje in het Duits. We begrijpen hem voor een deel wel. Hij is erg aardig.
We lopen het bos in en dan gaat het pad omhoog. Er is een oude picknickplaats, waar we lunchen. Even verderop en hoger is een nog mooiere lunchplek. Jammer. Het is een uitkijkpunt met een dakterras boven een schuurtje, een picknickplaats, een balkon om het pand, een spoelplaats met een kraan waar water uit komt. En een prachtig uitzicht naar west, zuid en oost. We zien Licata, het kasteel op de berg, een huis met torentje, waar we geregeld langs lopen.
Het is een hele mooie route.
Na ruim 10 km zijn we terug bij de auto.
We rijden terug via een toeristische route, dichter bij de kust langs. Zo komen we over dezelfde weg die we anders vaak lopen. Wat is het steil! Lopend heb je daar minder erg in.

De maand januari is omgevlogen. We hebben ons niet verveeld. Maar we hebben ons daarentegen uitstekend vermaakt. Het bevalt ons erg goed in Licata.