Marina di Ragusa, december 2021

Door Houkje

1 december 2021 - 31 december 2021

De eerste 2 weken van december zijn we in Nederland.

Onze dagen zijn goed gevuld. We plannen bezoekjes aan vrienden en bekenden rondom bezoeken aan oogartsen, internisten, opticiens, mondhygiënisten en tandartsen.

Eén van de dingen die we de afgelopen 2 jaren erg gemist hebben zijn: bitterballen. We weten dat ze bij ‘De Beurs’ aan de Vismarkt in Groningen erg lekker zijn. Als we er om half 5 aankomen is de keuken al dicht, helaas. Dan de volgende dag er maar weer naar toe. Met Iddie en Wina, waar we de eerste week te gast zijn. De bitterballen zijn super lekker. 

Wat we ook gemist hebben zijn kibbelingen en zoute haring. Daarvoor fietsen we naar Vishandel Sontplein. Daar hebben ze de lekkerste!
Een dagje Lauwersoog geeft ons gelegenheid diverse vrienden en familie te ontmoeten.
We vieren Sinterklaas in Amsterdam, zaterdag bij Ketan & Nicolette. Zondag bij Titia. Onderweg naar Amsterdam bezoeken we Arjen & Hennie in Lemmer en bewonderen we hun nieuwe trimaran. Rijdend langs Almere maken we telefonisch een afspraak voor maandagmorgen met Rob & Jeannette in Almere Haven. Maandagmiddag lunchen en wandelen we met Teade, Milly en Tess bij ‘Het witte huis’ in Olterterp.
Daarna rijden we naar Stadskanaal. Daar verblijven we op de ‘Noordewind II’. Onze voormalige woonboot. Nu eigendom van onze vrienden Aaldrik & Inge. Ze wonen er niet op, maar gebruiken hem bedrijfsmatig voor ‘Ervaar-water.nl’. En ze verhuren hem via Airbnb. Het voelt voor ons heel vertrouwd om weer op de Noordewind te zijn.
12 december is het Formule-1 dag. We mogen in de ‘oude smederij’ van Aaldrik & Inge mee kijken op een groot scherm. Ik zit ondertussen een sok te breien want het is niet heel spannend. Tot de wedstrijd bijna afgelopen is. Dan wordt het nog even spannend en is iedereen opeens vol aandacht. Er wordt geroepen en geschreeuwd en gejuicht. Max Verstappen is kampioen!

We vermijden het om zelf te koken en het is ons gelukt om elke dag een eetafspraak maken met familie en vrienden.
We kunnen niet iedereen noemen. Dan wordt het saai. Maar we hebben heel erg genoten van al onze bezoekjes en activiteiten. Ik bewaar het ingevulde schema met alle namen als herinnering.

We doen inkopen bij diverse winkels in Groningen, waaronder de Makro. Ook online hebben we diverse bestellingen gedaan. Allemaal om te versturen naar de Wahoo in Sicilië. Bij mijn voormalig werk, CBN Labsuppliers in Drachten, verzamelen we alles. Henk pakt het in 3 dozen, samen wegen ze 85 kilo. Die dozen brengen we naar PostNL. Een week later, als we terug zijn, ontvangen we het in Marina di Ragusa.

Het bankje bij het stuurwiel in Wahoo moet eigenlijk wat omhoog gebracht kunnen worden. Als het ‘dak’ dicht is en we op het bankje zitten te sturen kunnen we net niet goed over de kajuit heen kijken. We vragen aan Joris van LAW, vriend en voormalig buurman van CBN Labsuppliers, of hij iets kan maken. Ja, dat kan hij. Als Henk hem een schets mailt. Het worden 2 prachtige zwarte ‘bussen’ en ze passen perfect.

Dinsdagavond 14 december tegen bedtijd leest Henk op internet, dat vanaf 16 december een negatieve PCR test verplicht is om naar Italië te gaan. Dat is schrikken, want het is kort dag om wat te regelen. Voordat we 16 december om 17 uur terug vliegen naar Catania.

Online geven we ons meteen op voor een test woensdagmorgen bij de GGD in Veendam, omdat we klachten hebben. Henk hoest al een paar dagen en ik ben wat verkouden. Woensdag aan het einde van de middag krijgen we pas een email van Transavia over de verplichte test.
Donderdagmorgen vroeg hebben we de uitslag: allebei negatief. Dat is een opluchting.
Onderweg naar Schiphol hebben we tijd genoeg om de toeristische route via de Oostvaardersdijk te rijden. Dit is een favoriete weg van ons die tussen het Markermeer en de Oostvaardersplassen door loopt. We leveren de huurauto, met 3000 km gereden kilometers in 2,5 week, in bij Bo-rent en gaan met de trein vanaf Duivendrecht naar Schiphol.
We vragen ons af hoe het op Wahoo in Marina di Ragusa is. Dat kunnen we zien. Via een app kunnen we de camerabeelden aan boord bekijken. Het ziet er mooi en zonnig uit.
Op het vliegveld blijkt dat niet iedereen een negatieve test kan laten zien. 26 mensen worden niet toegelaten in het vliegtuig. De extra controle levert ruim 3 kwartier vertraging op. We zijn blij dat we zonder problemen in het vliegtuig zitten. En dat we een paar uren later veilig landen. De rit naar Marina di Ragusa in het donker verloopt zonder problemen. We zijn weer thuis!
En daar zijn we blij om. Want een paar dagen later gaat Nederland in lockdown.

De volgende dag slapen we uit. Ik doe de was en wat boodschappen.

Zaterdag gaan we met de auto naar de Bricoman in Ragusa voor wat klusspullen. Bij het winkelcentrum Le Masserie kopen we een prepaid simkaart van Ho, 100 Gb voor € 12,99. Net zo duur als Windtre. Die provider bevalt ons niet. Het internet signaal valt geregeld uit en dan moet de router opnieuw opgestart worden. Bovendien kan de simkaart van Ho bijgeladen worden als de 100 Gb op zijn, voordat de maand om is.

Het is heel lang geleden dat ik ziek geweest ben. Het begint zondag 19 december met koorts en hoofdpijn. Ik doe een zelftest en die is negatief.
De hele middag heb ik in bed gelegen en geslapen.
Henk heeft intussen 2x 10 meter led verlichting opgehangen, langs en om de voorstag van de fok en langs en om de achterstag. Het lijkt mooi. Wel moet er naar programma 8 geswitcht worden. Dat is de enige goede, waarbij de lampjes constant blijven branden.
De koorts blijft een paar dagen, dus ik doe weinig. Een volgende zelftest is ook negatief.
Henk hoest nog steeds, vooral ’s nachts.
Vanaf donderdag heb ik geen koorts meer en voel ik me een stuk beter. Helaas begint dan het hoesten.

Het verhaal, de foto’s en de filmpjes van oktober zijn eindelijk klaar en worden 24 december door Henk op de website gezet.
De overburen, Jeroen & Lisa en hun zoontjes Sacha en Micah, komen ’s avonds eten. Frietjes, snacks en salade. Een ijsje als toetje. Het is heel gezellig. De doos met autootjes, waar ze leuk mee spelen, komt goed van pas.

1e kerstdag is het half bewolkt en zonnig. Ik luister de kerstdienst van Leens. Daarna verstuur ik via whatsapp kerstgroeten met een link naar het bericht op de website. We wandelen samen naar het westen tot de brug over de rivier.

Zondagmorgen heeft het eventjes geregend. Daarna is het zonnig.
Deborah vraagt of we met haar en John mee gaan naar Ragusa, naar een sushi restaurant, genaamd Gohan. Dat doen we. Het concept is ‘all you can eat’ voor €15,90 pp. We bestellen een aantal nummers uit het menu. Het is allemaal heerlijk! En voor herhaling vatbaar. Daarna rijden we naar Ragusa Ibla en doen de ‘green walk’. Midden in de stad. Een prachtige wandeling, die we al een paar keer eerder gedaan hebben. Maar hij blijft mooi! Deze keer doen we hem tegen de wijzers van de klok in.
Omdat we zo heerlijk geluncht hebben eten we ’s avonds gewoon een broodje.

Maandag is het zonnig met weinig wind uit het westen.
De kabel van het log aan stuurboord wordt verwijderd en de kabel van het nieuwe log wordt daarna getrokken via dezelfde weg naar de regelkast. Daarvoor moet het vak achter de bank leeg.
We doen Jeu de boules op het strand met z’n zessen, mannen tegen vrouwen: het wordt 3-1.

Dinsdag heeft het ‘s nachts geregend. Het waait hard en de zon schijnt. Later wordt het bewolkt en de wind maakt het fris.
Henk sluit het nieuwe log aan. Hij werkt! Ook de temperatuur wordt goed weergegeven. Maar het is niet de zeewatertemperatuur. De dummy zit nog in het gat. Het nieuwe log gaat er pas in als we weer gaan varen. Om aangroei tijdens stil liggen te voorkomen.

Woensdag is het bewolkt en om 10 uur is het maar 15 graden in de kuip.
’s Middags rijden we naar Ragusa voor wat boodschappen. Halverwege de rondweg naar Bricoman wordt het heel erg mistig. Het blijft mistig tot halverwege de terugweg naar Marina di Ragusa.

Donderdag 30 december belooft een rustige en zonnige dag te worden. We gaan wandelen met John en Deb. Eerst 1,5 uur rijden naar Cava Grande. Daar kunnen we via een pad ongeveer 300 meter afdalen. Om op het pad te komen moeten we over een hek klimmen. Want officieel is het pad afgesloten. Het is lastig naar beneden lopen omdat het pad een beetje glibberig is. We doen er lang over. Onderweg ontmoeten we allerlei leuke, meest jonge mensen. Uit Amerika, Duitsland, Abu Dhabi. Deb vindt het leuk ze te vragen: ‘Where are you from?’.
Als we beneden zijn bij het snelstromende riviertje is het tijd voor de lunch. We vinden een droog plekje om te zitten.
De weg terug naar boven gaat gemakkelijker. En de uitzichten onderweg zijn prachtig!

We rijden dezelfde weg terug, via Avola en dan de snelweg tot voorbij Ispica. Het is soms lastig rijden vanwege het tegen de zon in kijken. Gelukkig gaat hij onder. En laat een mooie rode lucht achter.
 

Oudejaarsdag besteden we als schoonmaakdag. John en Deb komen ons ’s avonds gezelschap houden. Eerst lekker eten en daarna ‘pesten’ met het kaartspel Uno. Na 12 uur gaan we naar de pagoda op de centrale steiger. Alle aanwezigen uit de haven ‘gelukkig nieuwjaar’ wensen.

En dan is er al weer een jaar voorbij!