Deze maand hebben we weer heel wat gereisd. Met Wahoo, maar ook met bus, vliegtuig, auto en fiets.

We beginnen de maand in Malta. We gaan terug naar Licata. Om Wahoo in de haven te laten en voor de derde keer dit jaar om gezondheidsredenen naar Nederland heen en weer te reizen. De laatste week van juni komen we aan in Griekenland. Daar begint onze zomer. Zowel letterlijk als figuurlijk.

Malta en Gozo (1 – 3 juni)

Na 6 dagen ankeren in Il Hofra I-Kbira, een van onze favoriete baaien, gelegen aan de oostkant van Malta, zijn we het opeens zat. Er komen steeds meer boten en bootjes binnen. We vertrekken. Eerst is er nog een beetje wind en kunnen we zeilen. Voorbij Marsaxlokk is de wind op en gaat 1 motor aan. We besluiten te ankeren in Gnejna bay, aan de westkant van Malta. Ook een favoriet, vooral om de steile wanden en het heldere water. Je kunt er een hele mooie wandeling maken, wat we deze keer niet doen.
De volgende morgen is het heel rustig weer en het water is vlak. Ik ga de stuurboordromp onder water schoonmaken. Henk doet snorkelend een kant van de saildrive en schroef.
Om 1 uur waait het uit de goede richting om met grootzeil en genua naar het noordwesten, naar Dwejra bay, te zeilen. Dat is aan de westkant van het eiland Gozo. En het is nummer 1 in de top 3 van favoriete baaien rond Malta. De Zangra van Jaakko en Tiina, Finse vrienden, ligt er al. Jaakko maakt opnames met de drone als we het grootzeil laten zakken en de baai binnen varen. Tiina nodigt ons uit voor een drankje. We hebben elkaar een hele tijd niet gezien in Licata, dus er is genoeg om bij te praten. Morgen gaan we samen wandelen.
Ik sta vroeg op om de bakboordromp onder water schoon te maken, als het nog rustig is. Helaas is het niet zo rustig als verwacht omdat er deining de baai binnenkomt. Ik word er een beetje zeeziek van. Maar na 3 kwartier is de bakboordromp klaar.
Als ik uit het water ben gaat Henk er in. Met loodgordel om, duikbril op en met adem-autoautomaat in de mond aan een lange slang vanaf de fles in de kuip. Om de schroeven en saildrives verder schoon te maken.
Dat lukt precies voordat de fles leeg is.
Om 4 uur halen we Jaakko & Tiina op. We parkeren de bijboot met een achterankertje bij het kleine steigertje. Daarop zit een ring om de voorlijn aan vast te maken. Het golft behoorlijk, maar we komen met droge voeten aan land.
We lopen omhoog naar de kliffen aan de zuidkant van de baai en dan naar de zuidwesthoek van het eiland. Een deel is privé terrein, waar we omheen moeten. We vinden een in de rots uitgehakte verblijfplaats? Het is het overblijfsel van een 3500 jaar oude Phoenicische tempel.
We stuiten verderop op een raar fenomeen. Een heleboel huisjesslakken in een struik. Niet in 1, maar in meerdere struiken. Vreemd. Hebben ze daar een vergadering?
Op de terugweg proberen we een pad waar ‘no entry, private’ voor staat. Het klopt, op een gegeven moment kunnen we niet verder, er zijn hekken en muurtjes.
Een klein stukje teruglopen en dan naar beneden. Waar we al snel weer op een pad komen.
We gaan naar het terras op het pleintje, met uitzicht over zee, voor een welverdiend drankje.
We brengen Jaakko en Tiina naar de Zangra en wensen hen een mooie zomer met een ‘tot ziens in Licata’. Morgen gaan wij terug naar Licata.

Naar Licata (4 – 6 juni)
Een paar rondjes zwemmen om de boot voordat we het anker ophalen om 7 uur.
Buiten de baai hijsen we het grootzeil en als die staat rollen we de genua uit. Het is bezeild naar Licata. We sturen NNW en de wind is zuidoost. Vooral als we uit de beschutting van Gozo zijn gaat de snelheid omhoog. Het is een super zeildag. Zonnetje erbij en voldoende wind om gemiddeld bijna 9 knopen snelheid te maken. De golven zijn niet hoog en komen van achteren. We genieten. In een recordtijd van 7,5 uur zijn we bij de haven van Licata. We ankeren aan de westzijde. Omdat Henk nog wat testen wil doen met de watermaker. Bij het flushen ging steeds het alarm en kwam het sein om de prefilters te vervangen. Een oplossing was de druk van het drinkwater voor het flushen te verhogen. Helaas hielp dat niet. Wat wel hielp is de snelheid van de pomp voor het flushen te verlagen.
Omdat we dwars op de deining vanaf zee liggen en ik daar niet zo goed tegen kan gaan we naar de haven als Henk klaar is met de watermaker.
We hadden gevraagd of we weer op onze winterplek aan het einde van P2 kunnen liggen. Helaas ligt daar een zeilboot.
We kunnen op nummer 26-27 liggen. Een marinero helpt met de mooringlijnen. Die maken we later achter kruislings vast.
Met het installeren van de loopplank zijn we nog een hele tijd bezig. 
Als het klaar is wandelen we naar de Blue Sky bar voor een drankje.
We hebben al ruim een maand geen bier aan boord. Henk wil graag wat minder bier drinken en dat is de beste methode gebleken. Hij drinkt dan alleen bier als we aan wal zijn en op een terrasje gaan zitten. Of als we bij vrienden zijn.

Omdat de mooringlijnen gisteren erg vies waren is de boot aan beide buitenkanten ook erg vies geworden. We sluiten de waterslang aan op de steiger en Henk spuit terwijl ik schrob. Het is mooi zonnig weer en dus niet erg om nat te worden.
Henk spoelt ook de supzak en de supplank schoon. Vooral op de zak zit veel zout.
Eerst gebruik ik de supplank nog om om de boot heen te gaan en met een natte doek het overgebleven vuil bij de waterlijn er af te vegen. Dat gaat heel goed.
We hebben nog een boodschap te doen bij de Bricoline, dus daar wandelen we naar toe. Helaas hebben ze geen TDS meter om de ppm’s te meten in het water. We proberen het nog bij een paar kleinere zaken. Nee, misschien hebben ze het bij een aquariumwinkel, zoals Animals Planet. Henk gaat daar morgen naar toe.

We zijn toe aan een nieuwe vlag. We hebben nog 2 reserve. De oude, gescheurde haalt Henk er af. Ik naai met een zigzagsteek een dun grijs lijntje op de buitenkanten van de vlag. Zodat hij minder snel scheurt en rafelt.
Als we terug zijn uit Nederland hangen we hem op.
Ik maak de boot binnen schoon en dweil de vloeren.
Henk keert onverrichterzake terug van de aquariumwinkel. Geen TDS meter. Dan maar online bestellen.
Het is vrijdag, we gaan naar happy hour bij de Blue Sky bar en treffen daar Peter & Doris en Mark & Leigh en Zjelko & Caroline. Erg gezellig.
We hebben de 4kg CO2 cilinder meegenomen om te laten vullen. Want die was alweer bijna leeg na 2 maanden. Dat krijg je als er veel “alcohol vrij bier” wordt gedronken. 
Terug op Wahoo leggen we de spullen klaar om morgen mee te nemen naar Nederland.

Naar Nederland (7 – 18 juni)
Om half 7 uit bed. We hebben rustig tijd voor ontbijt en een kop koffie. Henk pakt in en sluit alles af. We zijn ruim op tijd voor de bus van kwart over 8.
We zitten boven voorin de dubbeldekker bus. Die doet er 2,5 uur over naar Catania omdat het druk is op de weg.
We zijn vlot door de security. Mijn rugtas wordt opengemaakt en mijn toilettas wordt eruit gehaald. Daarin zitten 2 kleine flesjes lenzenvloeistof. Het is geen probleem. Ik mag het weer inpakken.
De 1e vlucht gaat naar Milaan. Daar moeten we overstappen en 3 uur wachten. Omdat we van uit het vliegtuig in een bus naar de hal gebracht werden moeten we weer door de security voordat we naar de gate kunnen van het vliegtuig naar Amsterdam.
Aangekomen op Schiphol kunnen we meteen doorlopen naar het station. We nemen de trein naar Hoofddorp en daarna buslijn 340 naar Haarlem. Halte Cruquiusbrug stappen we uit. Na 20 minuten lopen staan we bij de auto. We bellen vriend Jan en die zorgt op afstand vanuit Kroatië dat de deur van het slot gaat. De sleutel ligt in de auto en we kunnen gaan. Naar Nicolette en Ketan, in Amsterdam zuidoost. Omdat het slecht weer is zijn ze niet op de camping, maar thuis. Gezellig.

Eerste pinksterdag ontbijten we samen met Ketan & Nicolette en Sifra.
Daarna lopen we naar Titia. Bij haar lunchen we: groentesoep met pittige soepstengels. Dat geeft ons voldoende energie voor een flinke wandeling van ruim 10 kilometer om de Gaasper plas heen. Het waait stevig en af en toe valt er wat regen. Maar als we terug komen zijn we weer helemaal droog.
Voor haar verjaardag heeft Titia nog een lunch met ons tegoed. We maken er een diner van in Mojo, een sushi restaurant aan de Museumhaven. We gaan er op de fiets naartoe. 
We eten heerlijk. Maar hebben eigenlijk te snel achter elkaar besteld. We zijn al gauw vol, maar het lukt om alles op te krijgen. Anders moeten we extra betalen.

Tweede pinksterdag gaan we naar Sander & Anne in Ede. Dan hebben we de kinderen, op 1 na, en de kleinkinderen weer gezien.
Na de lunch rijden we naar ‘De blauwe kamer’, dat is een natuurgebied.  Met een binnenmeertje, waar veel vogels zijn. Ook zijn er veel paarden. Die het water in lopen om te drinken. We gaan pas de steiger over naar de grote vogelkijkhut als ze op ruime afstand zijn.
Vlakbij de parkeerplaats vaart een gierpont naar de overkant van de rivier de Nederrijn. Deze gierpont hangt stroomopwaarts met een kabel over 3 bootjes aan een anker en giert met behulp van de stroming van de ene kant naar de andere. Zo ging het vroeger. Tegenwoordig zit er ook een motor in om de tijd te bekorten. We gaan met die pont naar het restaurant aan de overkant. Na een drankje op het terras weer met de pont terug naar de auto.
Art Jan en Hedzer rijden met ons terug en we doen het dak van de cabrio open.
Na een lekkere warme maaltijd gaan we terug naar Amsterdam.

Na de pinksterdagen moet iedereen weer werken of naar school.
Wij vertrekken via een toeristische route naar het noorden. 
Halverwege de middag installeren we ons in motorboot Lady B in de jachthaven van Oostmahorn. 
We zijn weer in Nederland omdat Henk een aantal onderzoeken heeft: darmonderzoek, MRI scan en CT scan. Hij heeft gekozen voor halfjaarlijkse onderzoeken, het ‘watch & wait’ protocol. Dat houdt in dat als nu alles goed is, hij over een half jaar opnieuw onderzoeken heeft. Zolang er niets aan de hand is, is een operatie niet nodig.

We vervelen ons niet. Veel wandelen, een paar goede vrienden bezoeken, een familie barbecue. De dagen vliegen voorbij. Een onverwacht bezoek aan onze eigen huisarts, omdat Henk opeens allemaal blaasjes rond z’n schouder heeft. Het blijkt gordelroos te zijn. Hij krijgt een kuur met antivirus tabletten. Gelukkig herstelt het snel.
18 juni hebben we een gesprek in het ziekenhuis. Alles blijkt goed te zijn.
We kunnen weer naar Wahoo. 
Dat doen we de volgende dag. We zitten naast elkaar in hetzelfde vliegtuig. Ik vlieg met Corendon, Henk met Transavia voor 2x zoveel geld. We hebben een rechtstreekse vlucht naar Catania. Vandaar met de bus naar Licata. Het is al laat in de avond. Toch gaan we nog even naar de Blue Sky bar voor een drankje.
Daarna zijn we blij dat we weer op Wahoo zijn.

In Licata (20 – 22 juni)
Wat is het heerlijk om wakker te worden op onze eigen boot!
Na ontbijt en koffie ga ik voor 1 maand (juni) havengeld betalen. Dat is goedkoper dan per dag. Wel een hoop geld € 1.100.
We kopen 2 nieuwe rubbers bij Andrea in de haven. Een moet weer in de briddle. Die erin zat had een scheurtje.
In de middag, als het bewolkt is, lopen we samen naar de Lidl. Met 2 volle rugzakken en een volle trolley komen we terug. 
Ik doe ook nog boodschappen bij de Conad.
We gaan met ‘buurman’ Andreas naar happy hour bij de Blue Sky bar.
De pizzeria is gesloten wegens vakantie. Senza Funnu heeft een nieuwe locatie tegenover de bar. We bestellen er een heerlijk broodje hamburger. En eten dat bij de Blue Sky bar.

De pomp van de koelkast doet het niet. Henk maakt hem open, de koolborstels zijn versleten. Gelukkig hebben we nog een nieuwe pomp. Die installeert hij.
Henk hijst me de mast in voor inspectie. En om de leren zalingbeschermers in te vetten. Ik heb er een prachtig uitzicht over de haven.

Van Licata naar Pylos in Griekenland (23 – 28 juni)
Maandagochtend voor het ontbijt ga ik de opblaas fenders schoonboenen en afspoelen. Dan kunnen ze drogen om daarna leeg te lopen en opgeruimd te worden. Tot we eind oktober terug zijn in Licata.
Vandaag verwachten we een pakketje met sprouts van Amazon. Als die binnen is vertrekken we.
Ik ga bij de Conad diepvriesproducten halen om de vriezer aan te vullen. 
Helaas is er na 12 uur nog geen pakje voor ons afgeleverd bij het havenkantoor. Henk heeft intussen de meeste voorlijnen verwijderd en opgeschoten. Wahoo zit middenvoor met 1 lijn vast, die gemakkelijk los gelaten kan worden. Het valt tegen dat we nog niet weg kunnen. We besluiten de haven uit te gaan om aan de oostkant te ankeren. Dan kunnen we zwemmen, want het is erg heet vandaag.
Heerlijk, dat zwemmen!
Om half 5 kijk ik nog een keer op ‘track & trace’ en dan blijkt dat het pakje is bezorgd om half 4.
Henk brengt me in de bijboot naar de pier ter hoogte van L1 en zet me af. Ik klauter over de stenen, loop naar het havenkantoor en neem het pakketje mee.
Terug op Wahoo gaan we klaarmaken om te vertrekken naar Griekenland. Er staat een lekker zuidwestelijk windje.
Het wordt zeilen met grootzeil en genua. Dan 1,5 uur motoren. Tot na het avondeten.
Weer zeilen. Henk gaat eerst slapen. Op een gegeven moment is de snelheid nul. Ik hoor een paar keer pfff. Is er een dolfijn voor de boot? Ik maak Henk wakker en die schijnt met de zaklantaarn. Ja, er is een dolfijn. Helaas zwemt hij weg. De motor gaat aan. Ik slaap 1,5 uur. Als ik wakker word is Henk net weer gaan zeilen. Nu gaat hij weer slapen, 2,5 uur.
Ik maak hem wakker als ik slaperig word om kwart over 4. Het is een mooie nacht met heel veel sterren. Het is niet helemaal donker. Toch zie ik geen maan.
Ik slaap 1,5 uur en word wakker als Henk de motor start om 6 uur.
We zijn dan al ruim 12 uur onderweg.
Om 10 uur gaat de motor weer uit. We motorzeilden toen al een tijd. Nu zeilen we 1,5 uur en dan is de wind weer op. De zee is heel vlak.
Het is vandaag een afwisseling van zeilen, motorzeilen en motoren.
In de nacht wisselen we elkaar af, net als afgelopen nacht.  Er is een tijd lang licht van 1 schip te zien. Hij gaat met een snelheid van 8,5 knoop een eind achter ons langs. Zijn verlichting is nog lang te zien.
We motoren tot 4 uur. Dan kunnen we zeilen en begint het licht te worden.
Woensdag is alweer een mooie dag. Helaas zakt de wind weer in en komt recht van achteren. We motoren in de ochtend en in de middag kunnen we eerst motorzeilen en vanaf 4 uur zeilen. Heerlijk gaat dat. Geen motorgeluid meer.
We zoeken een windhoek waarbij de snelheid het hoogst is. De stuurautomaat stellen we in op wind. De zeilen worden getrimd. Als de zon onder gaat zijn we de grens tussen ItaIië en Griekenland gepasseerd.
Op een afstand van 10 mijlen gaat een schip voor ons langs. We zien hem eerst op de plotter. Later zien we ook zijn verlichting als het schemert.
Dit is pas het 2e schip dat we zien in 2 nachten.
Ik brei Henk z’n sokken af.
De lijn met rubber bij de schoot tussen de giek en de overloop van het grootzeil zit niet goed bevestigd. Hij oefent niet de functie uit waarvoor hij bedoeld is, namelijk de klappen opvangen die de giek maakt. Henk maakt een betere verbinding en de rubber werkt weer naar behoren.
In de nacht komen we een 3 tal grote schepen tegen, waarvan 1 cruiseschip, de Majestic Princess. Hij passeert op een mijl afstand als het net licht is.
We sturen richting Pylos. Eerst op wind, later op de automaat. De snelheid wisselt tussen 7 en 10 knopen. Uiteindelijk ankeren we in Pylos aan het begin van donderdagavond. Na 392 mijlen en 3 volle dagen op zee.

De volgende dag slapen we uit en doen het rustig aan. Tegen de avond gaan we naar Pylos. Om bij Geronimos 3 maanden onbeperkt internet op de Cosmote simkaart te laten zetten voor € 55. 
Bij Souvlista aan het plein eet ik een pita gyros en Henk een plate gyros. Daarna doen we boodschappen bij de supermarkt aan de andere kant van het plein. Zo kunnen we er weer een tijdje tegen.

Met alleen de genua zeilen we naar het noorden van de grote baai.
De zomer is begonnen! Het is warm, zonnig en rustig weer. We hebben zin om het water in te gaan en maken van de gelegenheid gebruik het onderwaterschip schoon te maken. Henk doet het onder water. De schroeven, roeren en kielen krijgen een beurt. Onderaan de kielen groeien kleine boompjes.
Ik doe de binnenkanten van beide drijvers. Vooral die van de stuurboordromp heeft veel aangroei. Die romp heeft Henk aan de binnenkant het minst goed geschuurd toen Wahoo op de werf stond.

Van Pylos via Koumbáres naar Pórto Kágio (29 – 30 juni)
Een volgende warme dag! Met meer wind. Teveel golven om de buitenkant van 2 rompen schoon te maken. Ik doe alleen de bakboordromp.
Om een uur of twaalf vertrekken we. Er staat een lekker noordelijk windje. Afwisselend gebruiken we de fok of de genua. We zeilen in zuidelijke richting Methoni voorbij en dan naar het oosten. Naar de baai Koumbáres. Een afstand van 13 mijlen. Een mooie baai met zandgrond. Er liggen 3 zeilboten en 2 grote motorboten. Allemaal ver van elkaar. Heerlijk om even te zwemmen en af te koelen.

De volgende dag willen we graag verder.
Want 15 juli moeten we in de buurt van Athene zijn. Dan komen zeilvrienden, Edwin & Marttje, een week mee zeilen. 22 juli komt dochter Nicolette met Judah en Sifra, tot 28 juli.
29 juli komt kleinzoon Tiam tot 6 augustus. Allemaal binnen 2 dagen besloten en geregeld.
Leuk om naar uit te kijken.
De voorspelling is dat het heel weinig waait vandaag. Ik maak de buitenkant van de stuurboordromp schoon. Dan is het project ‘onderwaterschip’ eerst voor minstens een maand klaar. 
We zwemmen een paar rondjes om de boot. Het waait lekker, 9-11 knopen uit het noorden. We besluiten te vertrekken en de code zero te hijsen. Als die staat en het anker boven is komt de wind opeens uit het zuiden. 
Dan maar het grootzeil hijsen en de fok uitrollen. We zeilen eerst aan de wind. Later kunnen we wat ruimer sturen. We gaan tussen het vaste land en het eiland Nsis Venético door. Op de kaart staat een vuurtoren aangegeven. Die kunnen we eerst niet vinden. Dat komt omdat hij zo klein is als een uit de kluiten gewassen wijnfles met een lampje.
De wind ruimt en het is goed bezeild naar het zuidpuntje van de middelvinger van de Peleponnesos. Kaap Tanara geheten. We maken leuke snelheden, 7-8 knopen.
Later zwakt de wind wat af en ook de snelheid. Het laatste stuk naar de kaap is recht voor de wind. Met het grootzeil naar bakboord en de genua  over stuurboord.
Onderweg bij afnemende wind hebben we de code zero laten zakken en opgeruimd. De genua gehesen en uitgerold.
Voorbij de kaap waait het nog even stevig. Genua ingerold en fok uitgerold. Als we de baai Pórto Kágio binnen varen ruimen we de zeilen op.
Er loopt wat deining de baai in. Maar de wind komt uit tegengestelde richting. Dus we hebben er voorlopig geen last van. We ankeren in de noordwesthoek van de baai. Ver verwijderd van de paar zeilboten, die er al liggen.
Even lekker zwemmen zolang de zon nog boven de berg uit komt.
We hebben een mooie rustige avond buiten.