De maanden februari en maart staan in het teken van Henk zijn gezondheid. Ik heb 2 aparte 1-richting app groepen (in het Nederlands en Engels) gemaakt om iedereen op de hoogte te houden. We verblijven 5 weken in Nederland voor onderzoeken en uitslagen en nogmaals onderzoeken. De uitslag van het laatste onderzoek krijgen we telefonisch als we met Wahoo op de werf in Malta zijn. 

Voorbereidingen voor vertrek naar Nederland (1 tot 9 februari)
Tijdens een regenachtige zondag met harde wind doen we wel mee met de bbq. Het heeft wel iets, met z’n allen onder de grote luifel te zitten om droog te blijven. ’s Avonds spelen we Mexican train domino’s aan boord van Mr. Bean 2 van André en Belinda, samen met Thomas en Erica.

Na telefonisch contact met de huisarts in Groningen regelt zij een verwijzing naar het Martini Ziekenhuis. Nadat diezelfde dag telefonisch de eerste afspraken zijn gemaakt op 10 februari boek ik vluchten naar Nederland voor 9 februari. Terwijl ik op de trap van een kerkje zit, tijdens eenwandeling ‘rondje kasteel’ met Thomas en Erica. Het kasteel is open vandaag. Wat een mooie uitzichten op de haven en de omgeving!

We doen deze week wat klusjes:
-Henk maakt het motoronderhoud af, olie verversen, koelwater bijvullen. 
-Ik maak de supzak zover mogelijk klaar. De supplank laat ik leeglopen en berg hem op.
-Het extra zonnepaneel wordt van de giek gehaald en opgeruimd.
-Henk maakt de waterstagen aan de boegspriet, nadat hij iets heeft veranderd aan de bevestiging van de reeftrommel van de furler (rolsysteem van de genua of code zero). In de hoop dat het gemakkelijker geworden is om met de rode lijn de reeftrommel tot voor op de boegspriet te trekken.

Omdat we nog een huurauto hebben gaan we een dagje wandelen in de gemeente Mazzarino. Jan & Monique rijden met ons mee en Birgit met Jens & Britta. We rijden via Gela en dan naar het noorden.
Wij hebben de wandeling eerder gedaan en toen hebben we hem ingekort. Nu lopen we de 11 km. Het is prachtig! Wat een mooi landschap!Afwisselend hoog en lager en veel kleuren groen. Mooie goed beloopbare paden. En gezellig kletsen onderweg.

Zaterdag komen André en Jan om instructies te krijgen over wat te doen als er iets mis is op Wahoo tijdens onze afwezigheid. We weten dan nog niet hoe lang we in Nederland blijven.
’s Avonds hebben we een feestje, heel gezellig, met 18 mensen aan boord. Overgebleven etenswaren geven we mee aan wie wat wil hebben. We krijgen wat snuisterijen, omgeven met lieve woorden.

Op de dag van vertrek is het opruimen, schoonmaken en afval wegbrengen. Ook nog even een rits in Henk z’n vest naaien. Een klusje wat ik helemaal vergeten was nadat ik de rits er met de hand in geregen had.
Onderweg naar Catania regent het. Af en toe staat er een flinke laag water op de weg, dat hoog opspat. We doen er langer over dan normaal. Het vliegtuig heeft vertraging, dat komt goed uit. De huurauto 4 dagen eerder terugbrengen dan in het contract staat is geen probleem. Die stond gepland op 13 februari, de dag dat ik alleen naar Nederland zou gaan.
Oudste dochter Nicolette haalt ons ’s avonds laat van het vliegveld. Bij hen kunnen we zoals gewoonlijk slapen.

5 weken in Nederland (10 februari tot 15 maart)
Bijna de trein gemist op station Diemen Zuid. Inchecken zijn we niet gewend en het duurt even, omdat Henk z’n bankpas nog moet pakken. Rennend over het perron. Het lukt.
In Hoofddorp stappen we over in de bus naar Haarlem, lijn 340. We hoeven niet wachten.
Bij de Cruquiusbrug, een eind voor Haarlem, stappen we uit. We lopen langs het water en zien de auto al staan. De kortste weg is naar de overkant zwemmen. Toch maar niet. Even doorlopen naar de brug en aan de andere kant van het water terug. We hebben in Licata sleutels meegekregen van zeilvrienden Jan en Monique, van wie we de auto kunnen lenen, dus we kunnen zo instappen. Even wennen aan de auto, een BMW cabrio met kuipstoeltjes. Dat wennen gaat snel. De auto rijdt heerlijk.
Af en toe komt de zon even tevoorschijn terwijl het droog blijft.
Het is een mooie rit naar Groningen. Een vlak landschap met velden gekleurde tulpen.
Omdat we wat tijd over hebben gaan we bij Herman & Trea in Oldekerk een kop koffie drinken en  post ophalen. 
Daarna 2 afspraken in het Martini ziekenhuis.
We rijden naar Iddie en Wina voor een late lunch, koffie en gezellig bijpraten.
’s Avonds eten we bij Aaldrik en Inge in Stadskanaal. We mogen weer gebruik maken van hun Noordewind. Voordat zij hem kochten hebben we er 10 jaren op gewoond.
Het voelt als thuiskomen.
Er ligt een aantal dagen sneeuw in Stadskanaal. En als dat gesmolten is blijft er iets wits achter op het gras, wat sneeuwschimmel blijkt te zijn.
Na de onderzoeken en een gesprek in het Martini Ziekenhuis wordt Henk doorgestuurd naar het UMCG (Universitair Medisch Centrum Groningen). Daar zou de tumor die vlakbij de anus zit verwijderd kunnen worden met een speciale methode, EID (Endoscopisch Intramucosale Dissectie). Maar eerst is het een aantal weken wachten tot de afspraak in het UMCG op 13 maart met weer een darmonderzoek.

In de wachttijd doen we allerlei leuke dingen. We wandelen veel, vooral rond Stadskanaal. De ‘Zeven bruggetjes route’ van bijna 10 kilometer is erg mooi. Een andere naam is ‘Grunneger Toalroute’. Met langs het pad bordjes met daarop een gedicht in het Gronings van Jan Boer.
We gaan een dagje met onze kinderen en kleinkinderen naar Dierenpark Amersfoort. Een erg mooie dierentuin, waar het fijn is om rond te lopen. We kunnen er zelfs een stukje varen.
Kleinzoon en wielrenner Samuel doet mee aan de Kasseien Omloop van Exloo. Dat is in de buurt van Stadskanaal.Het is voor ons maar een kwartier rijden, dus we gaan kijken op 2 verschillende punten langs de route. Daar komen ze aan, zoef zoef … en ze zijn weer voorbij. Toch leuk om er een keer bij te zijn.
Ritjes in de omgeving met het dakje van de cabrio open, goed aangekleed en de verwarming aan, zijn ook leuk. Bij Nieuw Statenzijl, aan de Dollard, is het prachtig wandelen. Toevallig zijn we er bij laag water. Via kleine weggetjes er naar toe komen we een oude Russische MIG voorbij in het Oost Groninger land.
Af en toe hebben we afspraken met familie en goede vrienden. Vooral als we bijna terug gaan naar Licata.
In het weekend van 8 maart kan er gerookte vis gehaald worden bij Aaldrik en Inge in de smederij. Het is prachtig weer en een gezellige drukte. De vis is van tevoren besteld en wordt warm of koud gerookt in de week ervoor. Daarvoor gebruiken ze onder andere een American Smoker. Wij hebben ook wat besteld en nemen het mee naar Licata voor onszelf en voor de bootoppassers.

Terug naar Licata en naar Malta (15 t/m 19 maart) 
Omdat we 20 maart een afspraak hebben voor Wahoo bij de werf MMH op Malta vliegen we zaterdag 15 maart terug naar Licata. We maken de boot klaar en vertrekken maandagochtend de 17e vóór zonsopkomst uit de haven. Thomas helpt de laatste lijnen losgooien en zwaait ons uit.
Zondagavond hebben we, voorlopig de laatste keer, Mexican train domino’s gespeeld met Thomas & Erica, André & Belinda en Jan & Monique. Maar een half spel, van dubbel 12 tot dubbel 6. Anders werd het te laat.
We motoren eerst tot er wat wind komt. Daarna is het voor een groot deel motorzeilen, dat is zeilen met ondersteuning van 1 motor. Omdat er te weinig wind is om de vaart erin te houden. We willen wel voor donker aankomen. Dat lukt, we ankeren na 70 mijlen in Armier bay, in zand.
Bijzonderheid deze dag is dat we tot halverwege Malta nog steeds de ruim 3000 meter hoge Etna achter ons kunnen zien.
De volgende dag is de wind het meest gunstig om naar Rinella Bay te kruisen. Daar zijn we maar 2 mijlen van de werf verwijderd.
Er is altijd wel wat te zien. Bijna elke dag vaart er een cruiseschip langs.
Vlakbij is een schoonmaak terminal voor tankers. Met behulp van een sleepboot wordt een tanker er weg gehaald.
Er komen speciale roeibootjes langs. Met zittende en staande roeiers. Ze zijn vast aan het oefenen voor de roeiwedstrijden, die 31 maart zullen plaatsvinden in Grand Harbour.

Op de werf MMH (20 maart t/m 9 april)
We hebben 3 weken gereserveerd op de werf bij MMH. We kunnen aan boord blijven wonen doordat we worden aangesloten op 2 losstaande tanks. Een zwartwatertank voor het toilet en een grijswatertank voor de keuken, de douche en de wasmachine. Met onze eigen ladder klimmen we aan boord.
Als het gaat regenen bevestigen we de kuiptent en hebben voor de rest van de periode een mooie werkplaats, waar spullen kunnen blijven staan. En waar het niet zo vies wordt door stof van de werf.
De ruimte onder de boot gebruikt Henk ook als werkplaats.
Klussen:
–    In de zomer van 2025 hebben we in Griekenland de rotsbodem geraakt. Daardoor is de bakboord kiel zowel aan de voor- als aan de achterkant beschadigd. Dat gaat Henk repareren met glasmat en epoxy. Maar eerst moet het goed drogen. Dat duurt bijna 2 weken.
–    Verder lekt er water in de olie van 1 van de saildrives. De schoefas van de saildrive wordt verwijderd. Eerst de ene, later ook de andere. Vervangende onderdelen hebben we bij ons. Henk heeft deze reparaties 4 jaren geleden ook gedaan. Nu doet hij alles zelf. Met behulp van YouTube en heet water om iets groter te krijgen en de vriezer om een ander deel kleiner te krijgen.
–    De huizen van de saildrives spuit hij met een aantal lagen verf na eerst goed te hebben geschuurd.
–    De klapschroeven worden glimmend geschuurd.
–    Ik heb een aantal dagen besteed om met een plamuurmes het onderwaterschip te bewerken en alle witte restjes van pokken en kalkwormen te verwijderen. Een echte pokkenklus! Eenwerknemer van de werf had eerst met de hogedrukspuit en een plamuurmes de rompen zo goed mogelijk schoon gemaakt. Maar er was dus nog veel achtergebleven.
–    Daarna heeft Henk in delen, want het is zwaar werk, met de schuurmachine en korrel 100 de coppercoat geschuurd, zodat het weer actief wordt. Hopelijk hebben we nu minder aangroei dan in de afgelopen jaren.
–    De rompen boven water krijgen een behandeling van mij, vanaf een gehuurde rolsteiger. Eerst een deel met water afspuiten. Dan O2 erop spuiten, laten inwerken door het met een sponsje te verspreiden. Afspoelen met water. Dan met verdunde AwlWash van Awlgrip (waar de verflaag ook van is) soppen en afspoelen met water. Zo ziet het er weer mooi helder wit uit.
–    1 opblaasbare fender heeft in de knel gezeten bij het invaren van het kraangat. De bovenkant is er bijna helemaal afgescheurd. Met naald en dik draad naai ik het aan elkaar. Daarna verstevig ik de bovenkant plus gerepareerde naad in een paar richtingen met stevig band, dat ik er op naai. Nu kan de fender weer gebruikt worden.
–    Henk heeft de dieseltank aan bakboord leeg gezogen met de vacuumpomp. Er blijft rommel achter aan de zijkanten en op de bodem. Daarna maakt hij de tank zo goed mogelijk schoon met een borstel aan een stok en een doek vastgemaakt om de borstel. Nu kan de nieuwe druksensor geïnstalleerd worden. Helaas past hij niet op de moer op de bodem. Dan maar liggend op de bodem met de aansluitkabel 30 cm hoger vast aan schroefdraad.

We nemen de laatste dag van maart een vrije dag. Het is een feestdag op Malta. Er zijnroeiwedstrijden en het kasteel, vanwaar je die kunt bekijken, is te bezoeken voor een sterk gereduceerde prijs. Het uitzicht is er prachtig en ook de roeiboten zijn goed te volgen.
We hebben contact met Thomas & Erica, die in Rinella bay liggen te wachten tot ze naar de werf kunnen. Zij komen ons opzoeken in de buurt van het kasteel en we doen samen een drankje op een terras. Met de bus gaan we terug naar de werf.

Daarna gaat het klussen weer verder:
–    Het onderhoud van de buitenboordmotor gaat hier veel gemakkelijker. Gewoon de bijboot laten zakken zodat Henk vanaf de grond goed bij de motor kan.
–    Op de rompen zijn boven water diverse beschadigingen, sommige van jaren geleden. Henk werkt ze bij met plamuur. Daarna schuren en verven.
–    De letters Wahoo zijn ook beschadigd. Uit de losse pols verft hij ze over met zwarte verf.
–    Staande op een handig trapje van de werf brengt hij 2 nieuwe rvs schelpen aan onder de boot. Die voorkomen dat er water van golven in de kuip spat.

De laatste weken op de werf is het gezellig. Dan zijn er nog 3 boten uit Licata, de Blue Zone van Peter, de Luna van Thomas & Erica en de Muskat1 van Nils en Mayte. We eten een paar keren gezamenlijk en doen op onze laatste avond Mexican train domino’s op Wahoo. Voor ons een leuke afsluiting van het werfgebeuren.