Almerimar - Deel 4

Door Houkje

1 april 2020 - 31 mei 2020

Deze blog is geschreven in de week van 8 juni, 12 weken na het begin van de lockdown in Spanje. We zitten nu in de-escalatiefase 3, waarbij de regels weer wat verruimd zijn ten opzichte van fase 2. We mogen nog niet buiten de autonome regio Andalusië reizen, dus we kunnen nog niet naar de volgende regio Murcia. We liggen in een goed beschutte ankerbaai, Los Genoveses.

Tot 2 mei mochten we alleen van boord om naar de supermarkt of apotheek te gaan. De algemene regel was: ‘blijf thuis!’

Op weg naar de supermarkt liep ik meestal langs de Salon van Frits en Marleen. En stapte geregeld even aan boord, als er geen Guardia Civil of Local Police in aantocht was. Zo kon ik ook mee genieten van de koffie met gebak toen Frits 2e paasdag jarig was. Want in Spanje kennen ze geen 2e paasdag en waren de winkels gewoon open.

We hadden geregeld telefonisch contact met onze vrienden Wouter en Paula in de haven. Hun boot Safari lag helaas niet op de route naar de supermarkt. Maar begin april, toen onze bijboot in het water lag omdat Henk met onderhoud van de buitenboordmotor bezig geweest was, konden we het niet laten om hen ’s avonds, in de schemering, roeiend van de overkant te halen. En na een gezellig samenzijn weer terug te brengen.

We hadden het geluk, dat Wahoo aan een betonnen steiger lag en dat je eerst door een afgesloten hek moest om op de openbare weg te komen. Om genoeg beweging te krijgen waren we rondjes gaan wandelen over de steiger. 2 keer per dag 10 rondjes is samen ruim 5 km. Totdat woensdag 15 april de Guardia Civil ging controleren in de haven. Ze zagen ons lopen. Toen we gestopt waren kwamen ze met 2 man bij de boot. Met gehandschoende vingers maakte de ene een loopgebaar en vroeg, of we gelopen hadden. Dat konden we niet ontkennen. Of we Spanjaarden zijn? Nee. Toen moesten we onze paspoorten laten zien. Alle gegevens werden genoteerd, inclusief de bootnaam. Een boete was € 600. Gelukkig was dat een waarschuwing. Daarna voelden we ons echt opgesloten. Dat lopen over de steiger was een uitlaatklep, zowel fysiek als mentaal. Het bezoek van de Guardia Civil had er wel voor gezorgd, dat we niet meer met de bijboot bij Wouter en Paula op bezoek durfden te gaan.

Vanaf 2 mei mochten we wandelen: tussen 6 en 10 uur ’s morgens of tussen 8 en 11 uur ’s avonds. Met 2 personen van hetzelfde huishouden, maximaal 1 km van je huis of boot, en 1 keer per dag. Wij wandelden 2 keer per dag want we hadden heel wat in te halen. We zetten zelfs een wekker ‘s morgens om van 9 – 10 uur te kunnen wandelen. Na ruim een week, vanaf 11 mei, mochten we weer bij elkaar op bezoek. Dat vierden we door samen met Wouter & Paula bij Frits & Marleen op de Salon te gaan koffiedrinken. En daarna proostten we met door Paula gemaakte limoncello.

  13 mei vierden we dat we 40 jaar getrouwd waren. Wouter & Paula en Frits & Marleen kwamen koffie drinken met gebak erbij. Chocolade en slagroom gebak. Niemand wilde kiezen, dus allemaal namen we van beide een stukje. Met onze kinderen en kleinkinderen in Amsterdam en Ede deden we een videomeeting, ’s avonds tijdens het eten. Heel leuk om elkaar allemaal te zien en te spreken. Ze hadden zelfs een lied voor ons gemaakt en gezongen:

Schuitje varen, biertje drinken,

Varen zij over de oceaan.

Al 40 jaar samen door ’t leven gaan.

 Door wind en storm gedreven

 Is hun liefde altijd gebleven.

’s Avonds kwam het groepje van 4 een borrel halen met lekkere hapjes. We hadden een fles port uit Porto bewaard voor een speciale gelegenheid. En dat was het, dus de fles ging leeg.

Vrijdagavond daarna hadden we met een groepje van 10 zeilers uit de haven afgesproken bij de ‘Stumble Inn’ voor een happy hour. Want sinds maandag mochten ook de terrassen weer open: met de tafels 2 meter van elkaar. Maximaal 10 personen mochten bij elkaar zitten, gewoon naast en tegenover elkaar. Het bedienend personeel had mondkapjes voor en handschoenen aan. Het was gezellig en de drankjes en de tapas waren goed.

Zaterdagavond was er op onze steiger een ‘goodbye party’, een BBQ georganiseerd door Brad en Ruth van Korsar. Zij wilden de week erna hun boot stallen op de wal en per vliegtuig naar hun thuisland vertrekken. Voor vlees hadden zij gezorgd en ieder had wat meegenomen om te eten of te drinken. We waren met 9 personen, dus het was volgens de regels. We zaten op gepaste afstand van elkaar. En het was gezellig.

Zondagmiddag gingen we met de bijboot de haven uit, even racen. Samen met de bijboot van Safari.

18 mei was het alweer feest! Toen was Henk jarig. ’s Morgens weer koffie met chocoladegebak. ’s Avonds met z’n zessen uit eten. Want ook dat mocht weer.

We maakten langzamerhand de boot zeilklaar, omdat we eind mei de haven uit wilden. De fok en genua hadden de hele winter op het grootzeil op de giek gelegen. Met behulp van een val hesen we eerst de fok er af en legden hem in het net. Vandaar kon hij gemakkelijk omhoog gehesen worden. Hetzelfde deden we een aantal dagen later met de genua.

Tot 31 mei hadden we havengeld betaald. Die dag en de komende dagen leek het weer goed om ‘naar buiten’ te gaan. We gingen ankeren aan de oostkant van Almerimar. Het was en is heerlijk om de vrijheid op het water weer te ervaren en te voelen!

Gedurende de wachttijd in april en mei vanwege de lockdown hebben we allerlei klussen en klusjes gedaan:

  1. In de bakboord drijver 2 vloeren eruit gehaald, versteviging er onder gemaakt, scheur en plinten gelijmd met epoxy. In de lak gezet. Voor de midden-vloer moest ook de hele kast leeg gemaakt en uit elkaar geschroefd worden.
  2. Onderhoud ankerlier. Ankerketting op de steiger gelegd en schoon gespoeld. Ankerbak schoon gemaakt en getest op lekkage. Epoxy er onder in aangebracht om eventueel gaatje te dichten. Vooraf een kurk aangebracht in het loosgat met behulp van de bijboot. Die moest eerst omvaren en onder de steiger door, anders kon Henk er niet bij komen. Meteen ook maar vanuit de bijboot een roestvrijstalen schelpje met kit aangebracht onder een loosgat in de kuip. Die waren we onderweg verloren. Het schelpje zorgt ervoor, dat het water niet in de kuip omhoog spuit.
  3. Motoronderhoud: filters vervangen en olie ververst. Met behulp van een vacuümpomp de olie er uit gezogen. Toen de pomp vol was ging hij bij de voet lekken. Dat kwam omdat hij té vol was en via de binnen buis overliep. Een leermoment om in het vervolg de pomp tijdig te legen in een vaatje.
  4. Roeststrepen op de romp insmeren met een zuur, 20 minuten in laten werken en daarna afspoelen. Daarna ook nog vanuit de bijboot de rompen gesopt met groene zeep.
  5. Onderwaterschip ontdaan van aangroei. Houkje ging te water met duikpak, duikbril en snorkel. Met een harde borstel maakte zij het deel schoon, dat ze kon bereiken. Henk ging met duikpak aan en duik set op te water. Hij maakte met een plamuurmes en schroevendraaier de klapschroeven weer gangbaar. Verder ontdeed hij de saildrives, roeren, kielen en onderkant kielen van aangroei. En alles, wat Houkje had overgeslagen of waar ze niet bij kon.
  6. De koelkast gaf ook steeds problemen. De pomp zoog niet aan. Die was een hele tijd losgekoppeld geweest. Zodat hij met lucht koelde en niet met buitenwater. Toen Henk de pomp uit elkaar haalde, bleek dat er een O-ring ontbrak. Nadat hij er een nieuwe O-ring, die we gelukkig nog hadden, tussen gedaan had en alles weer in elkaar gezet, bleek dat de koelkast weer naar behoren functioneerde.
  7. Vanuit Nederland hadden we een beamer en projectiescherm meegenomen. Toen Henk beide geïnstalleerd had konden we films en foto’s kijken op een groot scherm. We hebben in de 2e helft van mei 2 keer een filmavond georganiseerd met Wouter & Paula en Frits & Marleen.
  8. Vorig jaar toen we bij Ile de Yeu lagen en het heel warm en zonnig was had ik voor de bakboordkant van de kuip een schaduwkleedje gemaakt. Deze werd aan de bimini geritst en met banden aan de zeereling gehaakt. Ter voorbereiding op veel zon deze zomer in de middellandse zee maakte ik nu ook voor de achterkant en de andere zijkant schaduwkleedjes. Aan de achterkant werden ze eveneens aan de bimini geritst en met banden vastgemaakt aan de buis onder de zonnepanelen.