Donderdag 20 juni vertrekken we om half 5 Engelse tijd (dat is half 6 Franse tijd). De wind is westelijk, kracht 4 Bf. Het is ruim bezeild naar Ile d’ Ouessant en langs 2 verkeersscheidingsstelsel, zodat we die niet hoeven oversteken. Bij zonsopgang is er plotseling een dolfijntje vlak achter de boot, die even mee zwemt. Halverwege het Kanaal krijgen we een mooie show van 5 dolfijnen. Om 20 uur, na 14,5 uur zeilen, maken we vast aan een meerboei in Baie du Stiff, aan de noordoostkant van Ile d’ Ouessant.

In de Baie du Stiff kun je nergens aan wal gaan. Daarom vertrekken we vrijdag 21 juni om half 12 naar Baie du Lampaul. Een mooie baai aan de zuidkant, open naar het zuidwesten. En daar komt de wind voorlopig niet vandaan. Eerst zien we 2 ribs met duikers. Het stroomt er behoorlijk, dus ze zullen wel een driftduik maken en verderop weer opgepikt worden. Er staat heel weinig wind, wel tegenwind. Toch zijn er zogenaamde races of overfalls. Zie filmpje. Om half 2 maken we vast aan een gratis meerboei in Baie du Lampaul. Omdat het zulk mooi, rustig weer is halen we de fok naar beneden in het net. Er is 20 cm naad van het achterlijk los. De Sailrite naaimachine wordt naar het voordek gehaald en Henk kan het daarmee repareren. Er blijkt een schroef los te zitten in de fokroller, die er nog net niet uit valt. Het is prima weer om de was te doen. En het is de eerste dag in de ruim 6 weken dat we uit Lauwersoog zijn vertrokken, dat we het grootste deel van de dag korte broek en T-shirt aan hebben.

Eindelijk is het voor ons zomer! We gunnen onszelf een paar dagen ‘rust’. Dat wil zeggen, we blijven een paar dagen in deze Baie du Lampaul. Onafhankelijk van  het tij kunnen we met de bijboot naar de wal. We leggen hem vast met een lange lijn aan een stalen trap. Via deze trap komen we op de kade. De supermarkt is op 5 minuten lopen van de kade en  is ruim genoeg gesorteerd.

Ook hier zijn mooie kustpaden, ze heten ‘sentier cotier’. We maken een wandeling van 12 km om de zuidwest kant. Die is ruig en er liggen veel rotsen voor de kust. Niet voor niets staan er rond en op dit eiland 6 vuurtorens.  We komen aan het eind van de middag langs het vuurtorenmuseum bij de zwart-wit gestreepte vuurtoren Phare du Creac’h, te laat om er een bezoek te brengen. 10 jaar geleden zijn we er al eens geweest, toen we met Teade de Tingha naar A Coruna brachten en vanaf Ile d’ Ouessant de Golf van Biskaje overstaken. Een andere dag ‘doen’ we de zuidoostkant. Onze bergschoenen komen goed van pas op de onverharde paden met veel hoogteverschil.

We liggen 2 dagen verwaaid, NO 6-8 Bf. We hebben mooi tijd voor de boekhouding, verstelwerk op de naaimachine en om de website bij te werken.

Als we een week in de Baie du Lampaul liggen willen we verder. Maar dan is de wereld heel klein geworden door mist. De grote rots in het midden van de baai is niet meer te zien. Op deze manier is het niet leuk varen. Dus we blijven. Ook zaterdag is het mistig. Maar in de middag trekt het op. We vertrekken.