Licata, maart 2023

Door Houkje

1 maart 2023 - 31 maart 2023

De eerste 9 dagen van maart is Henk alleen aan boord van Wahoo in Licata. Ik ben dan in Nederland. Ik heb een auto gehuurd op Schiphol. In plaats van een kleine Kia krijg ik een grote Nissan Qashqai. Het is voor mij even wennen om zonder een sleutel te gebruiken te starten. Hij rijdt prima en brengt me overal naar toe. Van de kinderen in Amsterdam naar Ede. Via Stadskanaal naar Oldekerk, Uithuizermeeden, Groningen, Leens, Drachten en terug naar Amsterdam. Ik heb genoten van het weerzien met en verblijven bij kinderen en kleinkinderen. Ook de etentjes met mijn broer en zussen plus partners in Otterloo en met Henk z’n broers en zussen plus partners in Harderwijk waren zeer de moeite waard.
Vanuit Drachten heb ik 3 dozen verstuurd met allerlei spullen die we gedurende of nog voor het zeilseizoen nodig zijn. Onder andere zinkanodes voor koelkast en vriezer, RVS elleboog voor de uitlaat van de stuurboordmotor, broodbakmix, gekocht in zakken van 2 kilo bij de Bakboerderij in Roden. Een week later is alles gearriveerd.
Eerder al kwam een verrassingspakket binnen uit Nederland, gestuurd door onze vrienden Henk en Ellie. Met veel lekkere dingen, die op Sicilië niet te koop zijn.

Na een voorspoedige vliegreis naar Catania en daarna verder met een nieuwe huurauto naar Licata ben ik aan het begin van de avond terug op Wahoo. Heerlijk om terug te zijn bij Henk. We gaan, op aanraden van Arie en Hilde, een broodje hamburger eten bij Senza Funnu. Dit restaurant heeft een Nederlands sprekende eigenaar. Het eten ziet er goed uit en is heerlijk!

We kunnen zelf naar Agrigento rijden om het gerepareerde warmtewisselaarhuis op te halen. Helaas is door het lassen de temperatuursensor kapot gegaan, doordat hij te heet geworden is. Die hadden we er eerst uit moeten halen. Nu moet er online een nieuwe sensor besteld worden. Want het lukt niet om in Agrigento eentje te vinden.
Daarna rijden we door naar de kust om de Turkse trappen te bezichtigen. Mooi om te zien, maar we kunnen er niet helemaal naar toe lopen. Alles is afgezet met hekken.
Op de terugweg naar Licata zien we links van de weg een dorp met grote kerk hoog tegen de berg gebouwd. Daar willen we een andere keer naar toe. Het dorp heet Palma di Montechiaro.

Dat gaat al gebeuren op maandag 13 maart.
Nadat Yvonne en ik meegedaan hebben aan fitness gaan we met z’n vieren, Henk en Hennie gaan ook mee, met de auto naar het dorp Naro voor een wandeling. Het ligt hoog in de bergen.
De weg vanaf de oostkant er naar toe loopt erg steil omhoog. Ik heb het zweet in de handen als we boven zijn en  kunnen parkeren.
We zien vlakbij een paar grotten, waar we eerst door het struikgewas naar toe lopen.
Daarna omhoog naar de oude kathedraal ‘Duomo Normanno’, die flink in de steigers staat.
Onderweg daar naar toe en later naar het kasteel ‘Castello di Naro’ horen we steeds muziek. Het kasteel is gesloten. Voor zover mogelijk lopen we er om toe. Daarna gaan we op het geluid van de muziek af. De bestuurder van een auto die langs ons rijdt vraagt of we naar het festival willen. Hij wijst ons de weg. Het blijkt dat vandaag het ‘Narese Lente Festival’ plaats vindt, ook wel genoemd het ‘Amandelbloesem Festival’. Dit festival heeft z’n oorsprong in Naro, maar is tegenwoordig in Agrigento veel groter. Er treden op het plein van Naro diverse dansgroepen op. Prachtig om te zien! Een cadeautje, waar we niet op gerekend hebben.
Na een paar groepen te hebben gezien dalen we af richting het meer ‘Lago di Giovanni’. We vinden een mooie lunchplek bij het water.
De terugweg naar Naro is steil. We zijn blij als we weer bij de auto zijn.
Via allerlei smalle en steile straatjes vinden we met de auto de weg naar Palma di Montechiaro. Daar willen we het kasteel ‘Eremo Monte Calvario’ bezichtigen.
Als we gestopt zijn op een parkeerplaats, vanwaar volgens Google een pad naar het kasteel zou zijn, maar er niet is, vraagt een vriendelijke Italiaan waar we naar toe willen. Hij wijst ons de weg door voor ons uit te rijden. Hij stopt een paar keer en geeft aanwijzingen. Dat vinden we nu zo aardig van de Italianen!
We zijn blij dat hij ons de weg heeft gewezen, want het was een moeilijke route.
Het kasteel, oftewel het overblijfsel ervan, is zeker de moeite waard. Het is vrij toegankelijk. Vroeger moet het een heel mooi gebouw geweest zijn.
Terug in Licata gaan we met Hennie en Yvonne naar Senza Funnu om een lekkere hamburger te eten. Daarna een film kijken op Wahoo. Alles bij elkaar een zeer geslaagde dag!

Altijd maar weer klusjes:
Wasmachine
Al in februari gaat af en toe de zekering er uit als ik de wasmachine aan doe. Nu blijkt dat er water onder staat na een wasbeurt. Dat is niet goed.
Als Henk de boven- en achterplaat van de wasmachine verwijderd heeft om het lek op te sporen, blijkt dat er een gat gesleten is in de rubberen harmonicaslang, die van het zeepbakje naar de trommel gaat. Op die plek raakt de slang de zijwand bij het centrifugeren. Hij lijmt het gat dicht met rubberlijm. Als het goed gedroogd is maakt hij het schuimrubberen omhulsel op de juiste plaats vast. Wat eerder niet het geval was. Nu maar hopen dat het de komende jaren goed gaat. Ik ben heel blij dat ik de wasmachine weer kan gebruiken!

Buitenboordmotor
In oktober hebben we een nieuwe 30 pk Mercury buitenboordmotor besteld in Malta. Een 4-takt 3-cilinder met elektrische start, power trim en elektronisch geregelde benzine inspuiting. Een motor, die ik ook kan starten.
Begin maart is hij in een hele grote doos op een pallet geleverd in Licata. Met hulp van vrienden heeft Henk hem aan boord van Wahoo gehesen. Daar ligt hij gebroederlijk met de oude 30 pk 2-takt Mercury in het net. Te wachten tot ik terug ben.
Met behulp van een val over de lier en een paar hulplijnen die Henk bedient hijs ik hem omhoog. Met de hulplijnen verplaatst Henk hem steeds verder naar achteren totdat hij boven het water hangt. Daar blijft hij een dag hangen. Want eerst moet de spiegel van de bijboot aangepast worden.
Met kit lijmt Henk een nieuw plankje aan de binnenkant van de spiegel. Er moeten gaten geboord worden door de spiegel voor bevestiging van de bouten. an Guus kan hij een boormachine lenen met een 12 mm boor. Want die maat boor zit helaas niet in onze voorraad gereedschap. En de boormachine van Guus moet ik gebruiken omdat in de onze slechts 10mm kan.
Als de motor op de spiegel gemonteerd is en de accu en benzineslang zijn aangesloten kan een proefvaart gemaakt worden. Het resultaat van de proefvaart is, dat de spiegel hoger gemaakt moet worden. De motor hangt te laag en sproeit teveel water. Ook komt er water over de spiegel naar binnen.

Happy Hour op vrijdagavond bij de Blue Sky bar is deze keer erg druk. Er komen steeds meer mensen terug in de haven, die een aantal weken of maanden weg geweest zijn. Met 2 Nederlandse stellen en een Australisch-Italiaans koppel spreken we voor zaterdag iets af.
Dat is een wandeling in Parco Comunelli. Henk en ik zijn er al eerder geweest. Deze keer is de route wat korter omdat we in het begin een afslag gemist hebben. De paden gaan meest door het bos. Soms zijn ze wat overgroeid met hoog gras.
Wat een gezoem! Een hele rij bijenkasten staan vlak langs het pad. De bijen lijken het druk te hebben.
Als we terug zijn bij de auto’s besluiten we verder omhoog naar Butera te rijden. Daar hebben we een prachtig uitzicht vanaf het hoogste punt. Een restaurant vlakbij is open en daar gaan we wat drinken en een ijsje eten.
Terug in Licata brengen we nog een bezoek aan de Bricoline. Een ruim gesorteerde doe-het-zelf winkel, waar we nog niet eerder geweest zijn.

Een paar dagen later gaan we met Hennie en Yvonne wandelen in en bij Bosco Galluzzo. We kunnen met hen meerijden.
Het is mooi wandelweer. Half bewolkt, de zon schijnt geregeld. Onderweg zien we vooral veel bloemen.

André van Mr. Bean 2 is de 22e jarig. We gaan er koffie drinken en taart eten, samen met Hennie en Yvonne en Guus en Desiree. Yvonne heeft feestmutsjes en toeters gehaald bij de Chinese winkel. Het is onderweg al dikke pret. Op de steiger achter Mr.Bean2 zingen we ‘Happy Birthday’. We hebben een gezellige ochtend op het bovendek, omdat het mooi weer is.

Donderdag 23 maart is de laatste dag dat we een huurauto hebben.
Dus boodschappen-dag!
Ik ga met buurvrouw Lisa naar het winkelcentrum, waar een Euronics is, een BricoOK en een winkel met keukenspullen. Er zijn wel meer winkels, maar deze 3 gaan we naar toe.
Daarna nog naar de Max, een hele grote Chinese winkel.
En de Lidl. Met een kofferbak plus de achterbank vol komen we terug.
Jaakko komt even buurten. Hij is pas weer terug uit  Finland.
Van hem kunnen we een 20 liter jerrycan lenen. Want we gaan bij een tankstation jerrycans vullen met diesel. Dat kan nu nog met de huurauto. In totaal halen we 90 liter diesel in 4 jerrycans.
Henk brengt de jerrycans naar de boot en ik rijd naar de Eurospin om een voorraad bier te kopen.
We zijn door dit alles heel laat met avondeten. Pas om 10 uur eten we. Normaal is dat tussen half 9 en negen uur.

Het is de laatste keer fitness, vrijdag de 17e om 9 uur, heeft Nils aangekondigd. Maar na dat uur regelt hij dat er maandag een aantal vrijwilligers zijn, die elk een deel van de training verzorgen. Geweldig, ik ga het zien. En meedoen.
Om 11 uur vertrek ik naar Catania. Vanmiddag moet de auto ingeleverd worden.
Er staat nu 588 km op de teller. 2 weken geleden bij het ophalen was dat 67 km.
Helaas moet ik € 232 dokken, want de achterkant van de spiegel aan de passagierskant is beschadigd. Er zitten 2 barsten in. Dat komt doordat ik de spiegel van een geparkeerde auto geraakt heb. Dat gebeurde direct de 2e dag, in Agrigento. Ik ga het verhalen op onze jaarlijkse verzekering voor huurauto’s: worldwideinsure.com. En dat lukt.

Nationale Bitterballendag in Nederland 27 maart
Henk maakt ragout voor bitterballen. Van draadjesvlees uit de vriezer. Plus het vocht van dat draadjesvlees, wat al wat ingedikt is en nu stijver gemaakt wordt met boter en bloem. Daarna gaat het in de koelkast om verder op te stijven.
Een dag later gaat hij de bitterballen draaien.
Op tafel staat een kom met geklutst ei. Een snijplank met 3 bultjes erop: bloem, fijne paneermeel en grove paneermeel. Nadat hij een balletje gemaakt heeft gaat die afwisselend in het eimengsel, gerold in bloem, in ei, gerold in fijne paneermeel, in ei. Als laatste rolt hij het balletje in de grove paneermeel. Ik mag de bultjes op de snijplank ordenen en af en toe aanvullen.
Klaar. 53 stuks. Die gaan in de vriezer.
‘s Avonds lees ik op RTV noord dat het landelijke bitterballendag is. Toevallig.
Hennie en Yvonne komen eten. Hun boot staat op de werf. Ze wonen aan boord maar het is behelpen.

De druksensor voor de dieseltank is 29 maart eindelijk gearriveerd! Henk installeert hem en hij werkt!
Nu kan de tank gevuld en geijkt worden. Met eerst 4 keer 10 liter diesel. De bijbehorende waarden worden genoteerd. Daarna 2 keer 25 liter. Dan zijn de jerrycans leeg.
We vragen Marianna of ze met ons naar het tankstation wil om 2 keer 90 liter diesel te halen. Dat wil ze de volgende morgen doen.

Henk gaat dan eerst voor de 2e keer lakken. Daarna gaan we 2 keer 90 liter diesel halen, met Marianna in de auto.
‘s Avonds krijgen we 5 eters. Arie en Hilde zijn terug uit Nederland. Hennie en Yvonne komen. En Arjan. Ik maak tortellini met venkelworst en veel groenten. Als toetje hebben we ijs met aardbeien.

De laatste dag van maart rijden we met Arie naar het tankstation voor de laatste 90 liter diesel. In totaal vult Henk de tank met 340 liter. Dan past er nog wel meer in. Het niveau zit 5 centimeter onder de bovenkant.
Het ijken is nu klaar. Hij haalt 25 liter er weer uit, als reserve voor de stuurboord motor. Die heeft nog een tank van slechts 80 liter.
Volgende winter gaat Henk die tank er ook uithalen en een grote tank maken.
Om half 2 gaan we de stad in op zoek naar de processie, die aan het begin van de heilige week, het beeld van Maria Santissima Addolorata vervoert van Chiesa Agostino naar Chiesa Madre. De processie is al voor 12 uur gestart en duurt tot half 3. We vinden een mooie plek langs de straat ten noorden van Piazza Duomo. We kunnen daar op een muurtje staan om het geheel beter te kunnen zien.
Aan weerskanten van de draagstoel lopen 15 mannen, die geregeld even moeten rusten.
Erachter lopen muzikanten, die muziek maken.
Het is mooi en indrukwekkend.
Terug aan boord gaat Henk weer lakken. Na schuren en schoonmaken.
Happy hour is weer heel gezellig. Nu komt het goed uit. Want als we terug komen aan boord is de stank van de lak verdwenen.
En dan is maart al weer om. In april willen we vertrekken. De voorbereidingen zijn in volle gang!