Griekenland, mei 2022

Door Houkje

1 mei 2022 - 31 mei 2022

Een rondje Corfu met vrienden

En dan is het zondag 1 mei. We krijgen 4 vrienden op bezoek. Ad en Scarlet uit Nederland en Philip en Nancy uit België.
We varen met Wahoo naar de baai aan de zuidkant van Corfu stad. Vandaar is het een kilometer lopen naar het vliegveld.
Henk brengt me naar de wal en ik loop naar het vliegveld. Daar wacht ik in de aankomsthal en zie onze vrienden aan komen lopen. Met mondkapje op. Ik was de mijne vergeten en niemand heeft me er op aangesproken.
Het is een warm weerzien. Even later ook met Henk, die ons met de bijboot komt ophalen.
Aan boord van Wahoo eerst koffie met havermout-appeltaart. Daarna bespreken we wat we gaan doen de komende dagen. Een rondje Corfu tegen de wijzers van de klok in zou leuk zijn. Qua windverwachting zou het mogelijk moeten zijn. We vertrekken. Om 10 mijlen noordwaarts te zeilen, naar Agios Stefanos. Een mooie baai. Aan het einde van de middag komen er nog 8 zeilboten bij, waarschijnlijk een flottielje. Het lijkt er erg op dat ze bij elkaar horen. In de baai klinkt muziek. Er is een bruiloft. Er wordt gedanst.
Wij hebben het ook heel gezellig.

De volgende dag begint met regen. Vannacht regende het ook al. Het is grijs en koud. We ontbijten binnen. Na de koffie doen we een paar potjes Uno. Later lijkt het wat droger te zijn. We vertrekken met als doel Erikoussa, een eilandje 20 mijlen naar het noordwesten. Het grootste deel kunnen we zeilen. Eerst met alleen de code zero, want het is voor de wind. Later rollen we die in omdat het harder gaat waaien. Op de fok verder.
We zijn de enige ankeraars in de baai. In de haven liggen 3 zeilboten. Het is er super rustig. Ook op de wal.
We lopen naar de Sunset Bar, die gesloten is. Vandaar hebben we wel een mooi uitzicht.
In het dorp komen we een paar mensen tegen. En restaurant Oasis is open!
We strijken er neer op het terras, aan een tafeltje in de zon.
Niet alles wat op het menu bord staat is te bestellen. Maar wel de verse calamari. Doe maar 6 porties. De bbq wordt er voor aangestoken. En het is toch lekker! Met frietjes erbij. Vooraf een Griekse salade. Van de 3 porties salade is 1 over. Die krijgen we mee in een doggybag. Evenals het gesneden brood. Het is een hele bijzondere avond met zo’n onverwacht super lekker etentje. Noot van de redactie (Henk): Als je dit filmpje ziet en in gedachten houdt tijdens het eten van calamari (pijlinktvis of squid) is de smaak toch iets minder goed.

Als ik dinsdag wakker word schijnt de zon. We hebben afgesproken: als de zon schijnt gaan we zwemmen. Ik ben het eerst het water in, 4 anderen volgen. Het is nog wel zo koud dat we de kachel even aan doen om weer warm te worden tijdens het ontbijt binnen. Na de koffie vertrekken we met als doel Palaiokastritsa, aan de westkant van Corfu. Het gaat met een heel rustig gangetje. Grootzeil en genua. We doen 5 uur over 15 mijlen.
We ankeren als enige in de baai. Tussen de jachthaven aan de westkant en strand aan de oostkant.
Met de bijboot maken we een verkenningstocht naar de grotten.
De Blue Eye cave is een verrassing: we verwachten een gat boven maar hij zit beneden, net boven het water, dat blauw op schijnt.

Sinds gisteren, 3 mei, is het eerst zwemmen als we uit bed komen. De zon schijnt.
Daarna koffie en ontbijt.
Vandaag is ons doel Lakka, de baai aan de noordkant van het eiland Paxos. Met grootzeil en genua en een bakstagwind kunnen we het hele stuk zeilen.
Het is niet druk in de baai, er is ruimte genoeg voor Wahoo.
We gaan naar de wal om te eten bij Garden Santinos. Leuke bediening. Heerlijke lamsbout. Super gezellig.
Voordat we gaan eten lopen we een rondje door het dorp. Voorbij een paar quads. Hé, zullen we die morgen huren en het eiland verkennen?
Philip doet telefonisch heel wat moeite en uiteindelijk lukt het hem 3 quads te huren in Gaios. De verhuurder zal 3 personen ophalen om 11 uur morgenochtend.

Om 10 voor 11 donderdagmorgen zitten we klaar op het muurtje tegenover de afgesproken plek.
Na wachten, bellen, terugbellen, wachten, koffiedrinken, komt om 10 over 12 eindelijk een Fiat Panda aan rijden om Ad, Philip en Henk op te halen.
Om 1 uur zijn ze terug met 3 quads en 3 extra helmen.
We rijden eerst naar het zuiden, langs de haven van Gaios. Moeten een stukje terug omdat het een doodlopende weg is.
We lunchen bij de kade van Gaios. Plate gyros, heerlijk!
Daarna rijden we langs de kust naar Mongonissi, een baai waar we vorig jaar gelegen hebben.
De weg gaat op en neer en weer op en loopt weer dood.
Zo zie je het meest van het eiland.
Een drankje op het terras aan de baai van Mongonissi. Ze zijn vandaag voor het eerst open en hebben nog geen ijs. Jammer voor mij.
Na nog een hoge kerktoren en later lopend een strandje bezocht te hebben vinden we het wel genoeg. We rijden terug naar Lakka.
De quads kunnen morgenochtend terug gebracht worden.
Nancy en ik doen wat boodschappen voor het avondeten. De rest zit op het terras aan het water, waar wij ook neerstrijken. Met de helmen op gaan we later in de bijboot naar Wahoo. Tsja, je moet die helmen toch ergens laten.
Nancy maakt bruschetta’s als lichte avondmaaltijd. Heerlijk!
Iedereen is moe en we gaan vroeg slapen.

Ochtendzwemmen is vrijdag alleen voor Nancy en mij. De rest laat het afweten. We vinden het minder koud dan gisteren. Het water is steeds ongeveer 18 graden.
De mannen gaan de quads wegbrengen en wij gaan boodschappen doen. Daarna wachten we op het terras aan het water. Ze worden daar door de verhuurder netjes afgeleverd, maar moeten wel voor het ritje betalen. Philip heeft afgedongen.
Met alleen de code zero op zeilen we naar Syvota.
Daar aangekomen in een mooie baai, van alle kanten beschut, gaat het regenen. Iedereen gaat even slapen na de lunch.
Als het droog is gaan we naar de haven. Daar ligt de Skadi van Peter en Annelies, vrienden van Ad en Scarlett. Wij maken kennis en gaan met Philip en Nancy een rondje dorp lopen. Het is er mooi en gemoedelijk.
Peter en Annelies gaan mee naar Wahoo. Scarlett maakt heerlijke spaghetti frutti di mare.
Met als dessert Griekse baclava, lekker maar erg zoet.
Het is gezellig. Henk en ik brengen Peter en Annelies terug. Ad en Philip doen de gigantische afwas.
Na een potje Uno, wat lang duurt en veel gelach veroorzaakt, is de dag ten einde.

Zaterdag tijdens het zwemmen gooit Henk een frisbee in het water. We gaan er mee overgooien. De een gooit beter dan de ander. Sommigen kunnen hem vangen. We blijven in beweging want anders is het te koud.
Nancy maakt gebakken eieren met spek. Een heerlijk ontbijt.
We starten de zeiltocht met code zero hijsen en uitrollen. Helaas is de wind op een gegeven moment op en als hij terug komt moeten we kruisen. Grootzeil en fok, later een stukje motoren. Dan grootzeil en genua. Het is een hele gevarieerde zeildag. We doen 7 uren over 19 mijlen.
Een grote dolfijn komt voorbij zwemmen. Helaas blijft hij niet spelen voor de boeg.
Gevulde portobello’s is ons lunchhapje.
Deze keer hebben we happy hour op zaterdag. Met frietjes en visnuggets en Zweedse balletjes uit de airfryer. Een Griekse salade erbij. Heerlijk. Het is de eerste keer dit seizoen dat we buiten eten en tot laat buiten kunnen zitten.

Zondag 8 mei om half 9 gaan we met z’n vijven zwemmen en nog even frisbeeën. Iedereen is meteen goed wakker. Koffers worden ingepakt.
Na ontbijt en koffie brengt Henk ons naar de wal. Onze vrienden nemen afscheid van hem met een dikke knuffel. Ik loop mee naar het vliegveld en neem daar afscheid. Met een knuffel, die gepaard gaat met een lach en een traan. We hadden een super gezellige week met elkaar. Alles liep voortreffelijk en bijna als vanzelf. Dat we een rondje Corfu konden zeilen en dat de wind ons gunstig gezind was, was een cadeautje.
Zeker voor herhaling vatbaar!
Het is een mooie rustige warme dag vandaag. Ideaal om de was te doen, die snel droogt.
Verder  heerlijk achter op het platform zitten mijmeren over de afgelopen week.
Kleinzoon Samuel is jarig en we videobellen als hij weer thuis is van het wielerweekend. Hij was daar samen met nog iemand namens district Noord Holland.

Schoonmaken en boodschappen doen bij Corfu

Het is maandag alweer mooi weer, zonnig en warm. We zwemmen niet omdat we straks het onderwaterschip verder gaan schoonmaken.
Ik met alleen duikpak aan. Henk met complete duikuitrusting. Hij maakt de kiel onder de bakboord romp schoon. Ik doe de rest van de bakboordromp aan de binnenkant. We zijn beide ruim 1,5 uur bezig. Dan is de duikfles bijna leeg en zijn we moe.
Alles spoelen en daarna drogen in de zon.
Aan het einde van de middag brengt Henk me naar de wal. Ik loop een rondje en doe een paar boodschappen voor het avondeten.

Na wat een ochtendritueel begint te worden, zwemmen en even frisbeeën, ontbijt en koffie, vertrekken we rustig motorend naar de noordkant van Corfu stad. Langs het grote motorjacht met een helikopter op het voordek. Voorbij het cruiseschip ‘Mein Schiff 5’ naar de baai Ormos Potamou. Bij het BP station, waar we diesel en benzine tanken. Nadat we bij de Lidl een flinke voorraad boodschappen hebben ingeslagen.
De dieseltanks zijn weer vol en ook de reservevoorraad in jerrycans is aangevuld.
Er komt een bui over met wat wind en golven.
Daarna vertrekken we naar de baai bij Gouvia, waar we ankeren voor het 5 sterren Grecotel.

Niet zwemmen de volgende dag. We bewaren onze energie voor het onderwaterschip van de stuurboordromp. Die hebben we begin april schoon gemaakt bij Porto Palo. Er zit alweer veel aangroei op. Henk gaat zonder pak, ik met duikpak aan. Hij begint aan de buitenkant, ik doe de binnenkant. Niet eens tot de helft. Dan zijn we er al weer moe van.
Als het een beetje gaat waaien vertrekken we om half 2. Het is aan de wind met grootzeil en genua in zuidelijke richting. Om 6 uur besluiten we de koers te verleggen naar het westen. We gaan ankeren bij Psaras. Gewoon ergens voor de kust. Het blijft rustig. Wel hebben we eerst last van golven die van opzij komen.

Een klusje voor de zonnige donderdagmorgen: ik ga de achterkant van de tent schoon schrobben. Vóór in het net. Eerst de binnenkant en daarna de buitenkant. Die is het meest zanderig. Nog steeds van de wintermaanden in Marina di Ragusa. Ik hang hem te drogen aan de genuaschoot met de elastieken die er al aan zitten. Als de zijkanten ook schoon zijn (over een paar dagen) zetten we het hele zaakje in elkaar om de ritsen te behandelen.
We gaan om 2 uur zeilen als er een beetje wind is. We hijsen het grootzeil. Helaas is die wind ook zo weer weg. We motoren naar het westen omdat we voorbij een ondiepte moeten. Ons doel is Lakka, maar dat halen we niet. Stukje zeilen en stukje motoren worden afgewisseld.
Uiteindelijk ankeren we bij Kavos, iets noord van het zuidoost puntje van Corfu.
Het water is bijna spiegelglad.

Naar Lakka

Als we vrijdag 13 mei wakker worden ligt Wahoo met de boeg naar het zuiden. Dat is de richting waar we naar toe willen. Naar Lakka aan de noordkant van Paxos. We gaan kruisen. Over 10 mijlen hemelsbreed doen we 5,5 uur. Het is mooi weer en het zeilt heerlijk.
Als we in de baai bij Lakka ten anker liggen zien we een groep dolfijnen noord van de baai, in de streep vlak water. Ze zwemmen van oost naar west en spetteren en spuiten water.
Omdat we vandaag 42 jaar getrouwd zijn gaan we uit eten. Maar eerst een rondje lopen.
Omhoog langs de oostkant van de baai, waar Wahoo mooi ligt te zijn. Achter het dorp loopt het pad steil naar beneden, gelukkig wel met bochten erin.
We zien dat restaurant Ambrosius open is. Vorig jaar hebben we daar heerlijk gegeten. Nu strijken we er weer neer. Onder de overkapping, want de drupjes die er vielen zijn overgegaan in regen. We mogen weer in de keuken kijken en kiezen beide een gerecht wat er lekker uit ziet. Henk rundvlees in tomatensaus en ik lamsvlees in citroenjus met rozemarijn. Henk kiest een warm voorgerecht met feta, knoflook en kaas en ik gefrituurde saganaki (kaas).
Voordat we mogen afrekenen krijgen we elk een stukje citroentaart, ook heerlijk.
Geheel voldaan varen we met de bijboot terug naar Wahoo.

De volgende dag blijven we liggen. Het is mooi en rustig weer. Ik ga de zijkanten van de tent schoon schrobben. Na het drogen vouwen we ze op. Ze liggen te wachten op een goed moment om ze rond de kuip te hangen en de ritsen te onderhouden.
We hebben een van vorig jaar bekende motorboot de baai binnen zien varen.
Voordat we gaan wandelen varen we er naar toe en nodigen Peter en Erika uit om vanavond bij ons op Wahoo te komen snacken.
Wij nemen het coastal path langs de baai, van zuid naar noordwest. Een mooi smal pad, af en toe wat breder. Eerst komen we uit bij het water aan de noordwest kant. Lekker ruig. Daarna gaat er een pad naar boven, tot aan een ruïne aan de noordkant. Steeds mooie uitzichten over de baai, die vandaag redelijk gevuld is met geankerde schepen.
Het is een rustige, warme avond. We zitten de hele tijd buiten. In het donker komen nog een aantal zeilschepen binnen, die waarschijnlijk meedoen aan een wedstrijd.

Ontmoeting met BaraVara en Relax

Er staat zondag een lekker windje de baai in. We gaan. Richting Lefkas. Helaas is de wind zuidelijk als we de baai uit zijn. We moeten kruisen. De wind draait steeds meer naar het westen. De code zero gaat omhoog, nadat we de genua hebben laten zakken. Helaas zakt de wind in en gaan we maar 2 knopen. Gelukkig voor ons neemt de wind later toe en spurten we met een snelheid van 7-9 knopen op ons doel af: De baai voor het Lefkas kanaal. De voorspelling is dat de wind vannacht helemaal weg is.
Opeens duikt er een dolfijn op vlak naast de boot. Ik roep Henk die binnen is. Samen zien we een groep dolfijnen, een eindje achter de boot. Ze lijken te spelen en met water te spetteren. Ze komen helaas niet dichterbij.
Als we geankerd zijn waait het al veel minder. Er is geen swell, we liggen er rustig. Met een prachtig uitzicht over de zee, vanaf Lefkas tot Preveza.

De zee is spiegelglad als we maandag 16 mei opstaan. Het zwemmen is heerlijk, er zijn geen golven. De zandbodem is goed zichtbaar. Dichter bij de kant zijn wat stenen en zeegras.
Een kwartier voor de brugopening van 12 uur gaan we ankerop. Er wachten 2 zeilschepen. Om 1 minuut over 12 gaat het signaal dat de brug open gaat.
Zodra we het Lefkaskanaal uit zijn hijsen we het grootzeil en rollen de genua uit. We moeten alweer kruisen. Met een gemiddelde snelheid van 2-3 knopen zeilen we naar het eiland Meganisi. Daar hebben we afgesproken met BaraVara (uit Zweden) en Relax (uit Finland). Die liggen er al een paar dagen. Met achter lijnen naar de wal.
We zorgen eerst dat het anker houdt. Dan ga ik met de nieuwe gele drijvende lijn het water in. Lars en Pekka zijn ook met bijboot en sup op het water en helpen. Pekka brengt op de sup de 2e lijn naar de wal en maakt hem vast. Het is heerlijk om wat helpende handen te hebben als je de boot met achterlijnen vastmaakt. Uiteindelijk hebben we  weer een prachtige plek!
Ingela nodigt ons uit te komen eten, samen met Pekka en Tuula.
Ik neem een voorgerechtje mee: warme gevulde portobello’s. Pekka en Tuula  hebben stukjes pizza meegenomen.
Ingela heeft pasta gemaakt. Het is allemaal heerlijk en ruim voldoende.
Met elkaar hebben we een gezellige avond en veel bij te praten. Pekka en Tuula hebben we bijna een jaar niet gezien en Lars en Ingela 8 maanden niet.

De volgende dag boodschappen doen in Vathi. Eerst met de bijboot naar het strandje. Dan via een smal paadje naar boven. Lars heeft de braamtakken, die in de weg zaten, afgeknipt. Zodat we er zonder prikken en krassen langs kunnen. Vathi is een leuk dorp, gelegen aan een baai. Bij de bakker hebben we pie gekocht, die we op een muurtje bij de haven opeten.
Het is een warme dag. Terug aan boord eerst zwemmen. En met de frisbee overgooien.
’s Avonds komen ze bij ons eten. Salade, gemaakt door Ingela met een fetamengsel, gemaakt door Pekka. Heerlijk. Daarna macaroni met gemarineerd vlees en heel veel groenten.
Super gezellig zo met elkaar.

‘Happy birthday to you’, zo worden we 18 mei om 8 uur gewekt door gezang en geklop. Van Ingela en Lars en Pekka en Tuula. Henk vindt het zo mooi, dat ze een 2e keer voor hem zingen.
Om 10 uur komen ze koffiedrinken en van de zweedse chocoladetaart eten. Het recept heb ik van Edwin en Marttje gekregen. Ingela wil het ook graag hebben. Ze vindt het de lekkerste chocoladetaart die ze ooit gegeten heeft.
Pekka en Tuula nemen afscheid. Ze gaan vandaag weer een stukje naar het zuiden. We hopen hen volgend jaar weer te ontmoeten. Lars en Ingela gaan naar Nidri vandaag en dat is ook ons plan.
We wachten tot er een beetje wind staat. We kunnen zeilen, al gaat het langzaam. Over 5 mijlen rechtstreeks doen we 2,5 uur. Maar we maken meer dan 5 mijlen.
We ankeren net om de hoek aan de noordkant van de Tranquil Bay, tegenover Nidri. Het is er niet Tranquil, want het ligt vol geankerde boten.
We krijgen wat appjes en sms-jes binnen en een paar telefoontjes voor Henk z’n verjaardag. Nicolette en Ketan bellen met beeld.

Tijdens het rondjes zwemmen om de boot vind ik dat we dicht bij de rotsrand liggen. De wind draait en we komen er nog dichter bij. Dat voelt niet goed. We gaan ankerop. Om even verderop opnieuw te ankeren. Nu ligt Wahoo beter.
Het is alweer mooi weer. Minder warm dan gisteren omdat het meer waait.
We doen wat klusjes. Een paar rvs scepters en het stuurwiel poetsen.
Met de duikcompressor de beide flessen vullen, nu de accu’s vol genoeg zijn. Daarna de fles van Lars van de BaraVara , dat kan in 1 moeite door.
Om half 5 hebben we afgesproken om naar de watervallen te wandelen, met de Zweden Lars & Ingela en Ingemar & Eva. De bedoeling is om met z’n allen in onze bijboot te gaan. Maar de motor stopt ermee als we bij Lars & Ingela zijn. Henk krijgt hem niet weer aan de praat. Daarom roeit Lars ons in hun bijboot naar de wal. Ingemar & Eva gaan met hun eigen bijboot.

Henk heeft met TopoGPS een pad uitgezocht naar de watervallen. Het is een prachtige wandeling. Bij de watervallen is het spectaculair! Het laatste stuk is voorzichtig lopen omdat de stenen glad zijn. Er zijn gelukkig stangen om aan vast te houden.
Vlak voor de watervallen is een restaurant. Daar gaan we zitten voor een sorbet of een biertje als we bij de watervallen geweest zijn.
De sorbets zijn groot, en heerlijk!
We hebben weer energie voor de wandeling van 4 kilometer terug.
Daarna videobellen met Sander.

De 4 Zweden komen vrijdagochtend koffiedrinken. En meehelpen de chocoladetaart op te eten.
Lars en Ingela krijgen de doos met speelgoedautootjes te leen mee. Er komen 2 kleinkinderen bij hen op bezoek met de ouders.
Henk is een tijd met de buitenboordmotor bezig. Alles checken. Hij doet het nog steeds niet. Dan vervangt hij de bougies en ….. de motor start. En blijft het doen. Ook als hij een proefrondje maakt.
’s Avonds wandelen we naar de volgende baai, iets noordelijker.
Op de terugweg eten we bij een familierestaurant een pita gyros, met daarna een saganaki. Dat is een dik plak gegrilde kaas, heerlijk!
In het donker varen we terug naar Wahoo.
Deze avond videobellen met Titia en de kinderen.

Naar en bij Ithaka

Tijdens het koffiedrinken bellen we Konnie, die 20 mei jarig is. Zo leuk, even videobellen. Net of we bij elkaar op de koffie zijn.
Henk brengt me naar de wal en ik ga shoppen. Wat nieuwe onderlakens en handdoeken kopen. Gisteren zag ik een winkel, waar ze dat verkopen. Er is een aardig Grieks echtpaar, dat de winkel runt. Ik krijg 4 verse eieren mee, door hun kippen gelegd.
Daarna naar de supermarkt voor inkopen. Zodat we weer voor een aantal dagen genoeg hebben.
Vandaag willen we weer zeilen. We wachten tot er wat wind staat. Meestal is dat in de middag. We willen naar het zuiden en daar komt de wind vandaan. Dus we gaan kruisen. Met grootzeil en genua. Als we Lefkas voorbij zijn zien we schuimkopjes en waait de wind opeens uit het zuidwesten. Dus we gaan met fok en grootzeil aan de wind verder. Ons doel is Ithaka. De wind neemt toe en ook onze snelheid, tot ruim 10 knopen. We kijken eerst bij de baai noordoost van Frikes, waar maar 1 boot kan liggen met lijnen naar het strand. Helaas ligt daar al een boot. Het grootzeil hebben we inmiddels laten zakken. We keren om en met alleen fok gaan we met een snelheid van 8-9 knopen richting Vathi. We ankeren in de baai voorbij de ingang naar Vathy. Daar is het ruim. Er liggen 2 grote motorboten en 1 zeilboot. Pas bij de 3e poging houdt het anker. De eerste 2 keer zat er een flinke kluit met zeegras op, die er moeilijk af te krijgen was.
We liggen eindelijk goed. Inmiddels is het 9 uur en bijna donker. We eten weer laat.

Vannacht is de wind gaan liggen. We hebben heerlijk geslapen.
Het water is afgekoeld en slechts 19,9 graden. Dus het is fris om te zwemmen. We doen het wel.
We hebben een rustige en warme zondag. Pas om 4 uur gaat het weer waaien.
We gaan wandelen aan het einde van de middag. De berg op tot uitzicht naar de andere kant van Ithaka en Kefalonië. Prachtig. Terug bij de kruising staat een bord ‘restaurant 900 m’. Daar lopen we naar toe. Het blijkt 1900 meter te zijn en het restaurant is helaas gesloten. Het seizoen is nog niet begonnen. Onverrichterzake lopen we terug. Dan maar zelf koken. Bloemkool met kaassaus en rijst en tonijn.

Na 2 rondjes zwemmen hebben we een stukje onderwaterschip schoon gemaakt.
’s Middags doe ik nog een stuk, als Henk is gaan wandelen. We hadden verschil van mening en ik had geen zin meer om mee te gaan.

Dinsdag willen we weer zeilen. We weten nog niet waar naar toe. Ik bel met Jeroen van de Kokoro, die in de baai van Vathy ligt. We spreken af vanavond met hen te gaan eten. Dat betekent dat we na het zeilen terug gaan naar Vathy.
We kruisen de baai uit. De wind draait mee, zodat onze track een boog maakt naar rechts. Na 2 uren gaan we overstag en zeilen terug met iets ruimere wind.
We ankeren bij Kokoro in de buurt. Ik zwem er naar toe om nader af te spreken.
Om 7 uur komen ze ons ophalen. We varen naar een restaurant aan de overkant van de baai. We kunnen aan het water zitten. Lilia, de moeder van Jeroen en haar partner Marc zijn er ook bij. Het eten is heerlijk! Morgen gaan ze met ons mee zeilen.

Een mooie warme dag met weinig wind. We gaan zeilen. Met 7 mensen aan boord. Lisa en Jeroen nemen heerlijke donuts en lunchbroodjes mee. Lilia zorgt voor een frisse salade. We komen niet eens voorbij de noordoostpunt van het eiland. Er is te weinig wind. Op een gegeven moment rollen we de genua in en dobberen terug. Lilia, Sasha, Micah en ik gaan het water in. Een lange drijvende lijn achter de boot voor de veiligheid. Om vast te pakken als de boot opeens snelheid krijgt, wat niet gebeurt. Frisbee overgooien. We zijn wel een half uur in het water, heerlijk. En lekker afgekoeld.
Als iedereen weer aan boord is motoren we terug.
We worden uitgenodigd bij Lilia en Marc thuis, waar Lisa een heerlijke curry maaltijd klaar maakt. Het huis staat in Perachori, een heel eind boven Vathy. We gaan er met de taxi naar toe. Vanaf het huis hebben we een schitterend uitzicht richting het oosten. De hele avond zitten we op het terras.
Marc brengt ons met de auto terug.

De AB supermarkt is vlakbij, aan het water. Ik ga 2 keer om wat extra voorraad in te slaan. We varen even bij de Kokoro langs om ‘tot ziens’ te zeggen tegen Jeroen en Lisa.
Daarna varen we de baai uit en de volgende baai, Skinos, in. We ankeren in 26 m diep water met 70 m ketting. Even zwemmen om af te koelen. Het is 30 graden.
Aan het eind van de middag wandelen we naar het strandje Gidaki aan de andere kant van de berg. Dus eerst omhoog en dan naar beneden. Het laatste stuk is steil, met treden. Onderweg zien we een paar geiten in het struikgewas, nadat we geritsel hoorden.
We lopen een stuk over het kiezelstrand en gaan dan terug. Je kunt een rondje lopen, maar dan moeten we nog een heel eind. Dat doen we vandaag niet.
De laatste 2 dagen zijn de accu’s steeds vol en ook de boiler is opgewarmd. Die gaat automatisch een half uur aan als de accu’s op 98 procent staan.

Alweer een zonnige warme dag, de 27e mei. We blijven.
Ik maak de onderdelen van de koffiemachine schoon. Henk maakt van 4 kilo zoute pinda’s een flinke hoeveelheid pindakaas. Het deksel van de foodprocessor is vorige maand gesmolten in de oven bij het voorverwarmen. Als deksel gebruikt hij nu de bak van de sinaasappelpers. Het werkt prima.
Ik ga met de bijboot rond de boot om de roeststrepen van de romp te verwijderen.
We gaan weer wandelen. Dezelfde route als gisteren. Maar dan aan het einde van het strandje Gidaki omhoog, zodat we een rondje lopen van ongeveer 10 kilometer.
Het is moeilijk het begin van het pad te vinden vanaf het strand. Het gaat nogal steil omhoog. Ook het pad is moeilijk te vinden. Gelukkig hebben we de route op de telefoon. Het is vooral een heel eind omhoog. Tot de antennes. Vandaar gaat het naar beneden over een breed pad, vol losse stenen. Dus steeds goed kijken waar je je voeten neer zet. Aangekomen in Vathy hebben we onszelf een drankje en een saganaki beloofd bij restaurant Tsiribis. Wie zitten daar? Jeroen & Lisa en Dave & Erin met hun kinderen. Ook Marc en Lilia. Want Micah is jarig. Ze vragen ons erbij te komen zitten. Gezellig. Hoewel ze het eten al op hebben. We kunnen nog mee genieten van de ‘oliebollen’ die in ruime hoeveelheid gebracht worden. We bestellen wat drinken en een saganaki.
Het is 10 uur en donker als we naar de baai lopen waar de dinghy en de Wahoo liggen. Over een asfaltweg, eerst omhoog en dan naar beneden. Henk heeft een hoofdlampje op en dat is een goed hulpmiddel. Als we langs het water naar de dinghy lopen worden we geroepen: ‘hello, what are you doing?’ Ik antwoord: ‘our dinghy is here and our boat is over there’. ‘Okay’, klinkt het.
We zien een vallende ster, die een vurige baan na laat, prachtig! Nooit eerder zo gezien.
Als we terug zijn op Wahoo genieten we van het uitrusten, warme balletjes, een ijsje en een biertje. En van de duisternis om ons heen en de prachtige sterrenhemel.

Onze zelfopgelegde taak zaterdag is het onderwaterschip verder schoon maken. Henk gaat met duikuitrusting te water. Hij vervangt beide anodes achter op de schroeven. Maakt 1 kiel schoon en de buitenkant van de bakboordromp.
Ik begin aan de binnenkant van de stuurboordromp. Maar er komt een kwal op me af. Ik wil niet door hem ‘geprikt’ worden, want ik weet hoe zeer dat doet. Ik ga naar de buitenkant van die romp en kijk steeds goed rond of ik een kwal zie. Ik schraap met een houten spatel de lange groene draden er af en borstel daarna goed.
Na een uur is Henk z’n fles leeg en zijn we er allebei moe van. We stoppen.
In de avond gaat het waaien. We zijn er niet gerust op dat we goed liggen als de wind zuid wordt. Dan komen we te dicht bij de kant. We vertrekken naar Vathy. Vergeten de grijze bak achterop, waar nog een schroevendraaier in zit. Beide zijn we onderweg verloren.
We ankeren voor Kokoro, waar we niemand aan boord zien. De wind is alweer afgenomen en het blijft de hele nacht rustig. We eten witte asperges. Ze zijn dun en het schillen is een geduldwerkje. Maar ze smaken super lekker! Met ham en kaas en ei en rijst.

Er is wat wind! We vertrekken om 9 uur. We zeilen aan de wind, daarna overstag. Dan gaan we in zuidoostelijke richting, bij de oostkant van Ithaka langs. Totdat de wind op is. We zijn ter hoogte van het eiland Ligia. We dobberen die kant op. Ankeren voor een strandje ten zuiden van het eiland in een zandspot in 16 m water met 50 m ketting.
Prachtige plek bij hoge bergen.
Hé, een zwaardvis, zegt Henk opeens. Even later springt hij nog een keer uit het water, 50 m vanaf de boot. En het was een flinke jongen! Schitterend gezicht! Henk probeert hem op een filmpje te krijgen, maar helaas, hij laat zich niet meer zien. Vaak springen ze met een kleine tussenpoos 2 of 3 keer rechtstandig uit het water.
Er is een pad naar boven vanaf het strandje waar we vlakbij liggen. Dat pad gaan we volgen. Het begin is moeilijk te vinden omdat we op de verkeerde plek zoeken. We lopen door wat  stekelig struikgewas en komen op het juiste pad. De uitzichten zijn schitterend, hoe hoger we komen. Op ongeveer 200 meter hoogte begint het te regenen. We lopen door, we smelten niet van een beetje water. Maar het blijft regenen en we worden kletsnat. Dit is niet leuk meer. We gaan terug. Oppassen om niet uit te glijden. Terug aan boord alle natte kleren uit en even zwemmen en douchen.
Het is een erg donkere ankerplek omdat er geen verlichting op de wal is. Je kunt de sterren goed zien.

Van Ithaka naar Zakynthos

Het waait een beetje als we de volgende ochtend aan het zwemmen zijn. We gaan zeilen! We zien wel waar we uit komen. Eerst is er wind tegen, dan niks, dan ruime wind. We hijsen de code zero. Als die eigenlijk naar de andere kant moet rollen we hem in en rollen de fok uit. Verderop zijn schuimkopjes. Daar lijkt het harder te waaien. Dat blijkt. Opeens is het weer aan de wind en maken we snelheid. Agios Nikolaos in het noordoosten van het eiland Zakynthos, is bezeild. Dat wordt ons doel. We ruimen de zeilen op als we voor de noordelijke ingang zijn. In de havenkom is het druk en achter het eilandje is het te diep of er liggen al boten. We ankeren voorbij het eilandje in 26 meter water. Maar vinden dat we te dicht bij de scherpe rotskant komen. We halen het anker weer op en varen een stukje verder. Tot achter het volgende lage eilandje Mikro Nisi. Het anker lijkt in zand te liggen. We checken het met snorkelen. Hij ligt inderdaad in zand maar het lijkt een dunne laag zand te zijn want we kunnen zien dat het anker een eind over de bodem gesleept is. We hebben goed getest in de achteruit en de boot kwam uiteindelijk niet van z’n plek.

Ankeralarm! Net als we om 2 uur van plan zijn ankerop te gaan. Dat doen we dan ook. En we zien wel waar we uit komen. Eerst is de tegenwind opeens weg. We motoren een stukje maar de rimpels op het water blijven uit de buurt. Dan maar motor uit en dobberen met grootzeil op totdat het gaat waaien. We zien schuimkopjes achter ons. Een beetje wind komt van achteren. We komen vooruit, voor de wind. Maar het duurt heel lang voordat de wat hardere wind ons bereikt heeft. Het is actief zeilen. Grootzeil naar stuurboord, weer naar bakboord. Genua naar de andere kant. Later de fok uitgerold, als het harder waait. En dan na 18 uur stopt het weer met waaien. We dobberen langzaam nog wat verder. Totdat we bijna bij de zuidoost baai Porta Roma zijn. Daar gaan we ankeren. Er ligt alleen een groot grijs Maltees jacht, dat ons eerder voorbij gevaren is. De HM1. Later komt de bemanning in de bijboot een rondje doen om Wahoo en zeggen dat ze Wahoo een mooie boot vinden.
De schildpaddenbaai hebben we vandaag niet bereikt. Misschien morgen?